In dit werk bestudeerden wij de detonatie in gecondenseerde-fase-explosieven van PETN en de schuine schokgolven in de omringende vloeistof. De omringende vloeistof werd gemodelleerd als een ideale gas toestandsvergelijking met de specifieke warmteverhouding als parameter. Afhankelijk van de soortelijke warmteverhouding werden vier soorten stromingsstructuren waargenomen achter de schuine schokgolf in het ideale gas. We maten de detonatie/schokhoeken en de contacthoek tussen de detonatieproducten en het ideale gas. Wanneer de specifieke warmteverhouding groter was dan de kritische waarde, kwam de schuine schokgolf los van het detonatiefront op het grensvlak PETN/ideaal gas. Wanneer de schokgolf is vastgemaakt, worden drie soorten golven waargenomen, afhankelijk van de specifieke warmteverhouding: een sterke schuine schokgolf, sterke en zwakke schuine schokgolven die elkaar ontmoeten op het drievoudige punt, alsmede een zwakke schuine schokgolf. Om de eigenschappen van de stroming nabij de detonatie en de schuine schokgolven te begrijpen, werden deze gemodelleerd als planaire Chapman-Jouguet (CJ) detonatie in PETN en als schuine schokgolven in ideaal gas. Zij werden theoretisch geschat als (1) Prandtl-Meyer expansie van de detonatieproducten vanuit de CJ-toestand, en (2) schuine schokgolven rond een wig met behulp van de schuine-schoktheorie of rond een kegel met behulp van de Taylor-Maccoll-vergelijking. Uit de stromingsmodellen werd een oplossing verkregen voor het drukevenwicht en de parallelle stromingen tussen de detonatieproducten en het ideale gas onder de aanname dat de wig- en kegelhoeken overeenkomen met de contacthoek tussen beide. Voor de aangehechte gevallen was de oplossing consistent met de gesimuleerde waarnemingen aan het grensvlak PETN/ideaal gas. Uit de stromingsmodellen werden de maximale afbuigingshoeken voor de detonatieproducten en het ideale gas verkregen, en hun magnitudecorrelaties werden gebruikt om de vier stromingstypes te classificeren.