Waren alle oorlogen maar zoals de Aroostook-oorlog, een grensconflict dat vooral met vuisten en niet met kanonnen werd uitgevochten. Het conflict werd uitgevochten door een beer, een arrestatie vanwege een zelfgemaakte vlag en soldaten die rilden in belachelijke uniformen.
Het stond ook bekend als de Pork and Beans War, ofwel vanwege het dieet van de houthakkers of vanwege de rantsoenen van de Britse regulars.
Kaart van het betwiste gebied dat de Aroostook-oorlog veroorzaakte. De blauwe lijn geeft de Amerikaanse aanspraak weer, de rode de Britse en de gele de definitieve grens.
In de Aroostook-oorlog, die plaatsvond van 1838-39, waren hout-hongerige Mainers en hout-hongerige New Brunswickers betrokken. Ze raakten slaags totdat Daniel Webster de hele zaak bijlegde.
Hoewel het conflict meer klucht dan oorlog was, wordt de mythische Republiek Madawaska, waarmee het begon, vandaag de dag door haar inwoners serieus genomen.
Madawaska
Robert Pike karakteriseerde in Tall Trees, Tough Men de Aroostook-oorlog als beginnend toen ‘Maine een paar koperen kanonnen naar het noorden vervoerde om te schieten op Canadezen die Maine hout stalen.
De problemen begonnen toen het Verdrag van Parijs een einde maakte aan de Amerikaanse Revolutie, maar de grens tussen Maine, toen een district, en de Canadese provincie New Brunswick onduidelijk liet.
Het Verdrag van Gent, dat een einde maakte aan de Oorlog van 1812, liet de grens nog steeds onbeslist. Een conflict leek onvermijdelijk omdat de Britten de hoge dennen langs de St. John rivier nodig hadden voor de masten van de marine. Maar de Amerikanen hadden ook een vraatzuchtige honger naar hout.
De mensen noemden het betwiste land Madawaska, dat door Fransen was bewoond. De Fransen hadden weinig liefde voor de Britten, die hen verdrongen van hun land in Nova Scotia. Ze noemden zichzelf Les Brayons, en boerden vreedzaam.
De houthakkers veroorzaakten alle problemen, en vochten onderling om de beste bomen.
Enter John Baker
In 1817 arriveerde een kolonist genaamd John Baker met zijn gezin vanuit Kennebec in Madawaska. Hij kreeg de reputatie ‘de Washington van de Republiek Madawaska’ te zijn.
Baker streefde als Amerikaan zijn landrechten na en kreeg een landschenking ten noorden van de St. John River nadat Maine in 1820 een staat was geworden.
Baker bouwde een succesvolle molenmakerij op, die er nog steeds staat, in gebied dat door de Britten was opgeëist. De Amerikaanse regering erkende de Britse claim, maar dat hield Baker niet tegen. Op 4 juli 1827 hees hij een zelfgemaakte vlag die zijn vrouw Sophronia had genaaid met een Amerikaanse adelaar boven zes sterren. Baker verklaarde de Republiek Madawaska tot een Amerikaanse republiek. Daarna gaf hij een feest met Les Brayons en een Franse vioolspeler in wat nu Baker-Brook, New Brunswick is.
De Madawaska Vlag die tijdens de Aroostook Oorlog werd gevlagd.
De volgende maand riep John Baker de Amerikaanse Aroostook Onafhankelijkheidsdag uit op 10 aug. 1827..
New Brunswick eiste van Baker dat hij de vlag neerhaalde. Toen hij weigerde, arresteerden ze hem en brachten hem naar een gevangenis in Fredericton. Hij was nog niet uit het zicht verdwenen of zijn vrouw hees een andere zelfgemaakte vlag.
Een rechtbank in New Brunswick berechtte Baker wegens samenzwering en opruiing, veroordeelde hem, beboette hem en stuurde hem naar huis. De Amerikaanse regering protesteerde heftig. Washington stuurde Amerikaanse soldaten naar Houlton, en die begonnen met de aanleg van een invasieweg en een fort.
De weg naar de Aroostook Oorlog
Onderhandelaars die waren aangesteld onder het Verdrag van Gent hadden om een overzicht van Madawaska gevraagd. Maar volgens een plaatselijke legende voerden de Amerikanen de Britse landmeters zo dronken dat ze de verkeerde rivier onderzochten. Uiteindelijk konden de twee partijen het niet eens worden en werd de Koning der Nederlanden als scheidsrechter aangesteld. Zijn beslissing bevredigde geen van beide partijen.
Madawaska organiseerde toen een regering onder leiding van John Baker en koos Pierre Lizotte, een Brayon, om hen te vertegenwoordigen. Lizotte weigerde wijselijk de eer omdat de ambtenaren van New Brunswick mensen die stemden arresteerden, berechtten en veroordeelden.
De wetgevende macht van Maine nam vervolgens wraak door de stad Madawaska te erkennen. De ‘stad’ was drie keer zo groot als Rhode Island.
De gemoederen bleven hoog oplopen. Vuisten vlogen in het rond, ambtenaren werden gearresteerd en de spanningen liepen uiteindelijk hoog op in 1838 met de Slag bij Caribou. Op 29 december zagen Amerikaanse houthakkers houthakkers uit New Brunswick bomen omzagen op het landgoed van een Amerikaan. De Amerikaanse houthakkers haastten zich om de wacht te houden, en er ontstond een schreeuwpartij. De houthakkers trokken hun wapens en maakten zich klaar om te vuren, maar een zwarte beer viel drie New Brunswickers aan. De New Brunswickers schoten en doodden de beer, maar de Amerikanen dachten dat er op hen geschoten werd. Zij schoten op de vluchtende New Brunswickers – en misten.
Meerdere Arrestaties
Strip met satire op de spanningen die leidden tot de Aroostook Oorlog.
De volgende maand stuurde Maine Gov. John Fairfield een posse om de New Brunswick houthakkers te arresteren. De Britten arresteerden de leider van de posse. New Brunswick ambtenaren arresteerden Maine’s land agent en hielden hem vast in New Brunswick. Vervolgens hielden de Amerikanen de landagent van New Brunswick een tijdje in Bangor gevangen. Britse troepen begonnen zich te verzamelen op de Saint John rivier.
Amerika maakte zich klaar voor de Aroostook oorlog, zoals gewoonlijk geleid door de pers. “Maine en haar grondgebied, of BLOED!” schreeuwde een hoofdartikel. “Laat het zwaard getrokken worden en de schede weggegooid!” Het Congres gaf toestemming voor 50.000 manschappen en een budget van 10 miljoen dollar en langs de grens werden forten gebouwd, soms in elkaars zicht.
De kranten stuurden oorlogscorrespondenten naar het front, en Maine militieleden oefenden op beeltenissen van koningin Victoria. Een boer die op de schietbaan liep, werd een van de weinige oorlogsslachtoffers. Een andere soldaat bezweek aan de mazelen.
Niemand stierf in de strijd tijdens de Aroostook Oorlog. De soldaten die door de sneeuw marcheerden hadden last van de kou vanwege hun lichte uniformen. Dat tekort werd goedgemaakt met dikke rode hemden en erwtengroene jassen.
Een plaatselijke legende vertelt dat een kok van een houthakkerskamp in New Brunswick en zijn grote vriendin op een dag naar het Amerikaanse fort wandelden, alleen om het verlaten aan te treffen. De Amerikanen vluchtten omdat de vriendin een rode jurk droeg en ze dachten dat de Redcoats eraan kwamen.
Prede, eindelijk
Diplomatie van de Amerikaanse generaal Winfield Scott en de New Brunswickse Lt. Gov. John Harvey voorkwam bloedvergieten. De twee mannen waren bevriend geraakt toen Scott onder Harvey gevangen zat tijdens de Oorlog van 1812.
Daniel Webster en Lord Ashburton beslechtten de Aroostook Oorlog met het Webster-Ashburton Verdrag, dat ook andere grenskwesties tussen de Verenigde Staten en Canada oploste.
Het verdrag plaatste John Bakers zagerij in Brits Canada, waar hij bleef. Zijn stoffelijk overschot ligt begraven in Fort Fairfield, waar een monument hem ten onrechte tot held van Maine verklaart.
De herinnering aan de Aroostook Oorlog en de mythe van de Madawaska Republiek leven voort. De vlag die Sophronia Baker maakte, wappert bij het stadhuis in Edmundston. Madawaskanen laten de vlag wapperen op Madawaska festivals. En de burgemeester van Edmundston draagt de eretitel ‘president van de Republiek Madawaska.’
Met dank aan Beauty Tips From Moose Jaw van Will Ferguson. Dit verhaal over de Aroostook-oorlog is bijgewerkt in 2021.
