Als je 20 jaar geleden een vlieg op de muur van mijn middelbare school was, zou je me naar de klas zien lopen met een exemplaar van Colin Powell’s My American Journey. En waarom Powells autobiografie van 600 pagina’s en niet bijvoorbeeld een automagazine of het laatste Pearl Jam-album? Omdat ik een nerd ben op het gebied van leiderschap, daarom… en dat ben ik nog steeds.
Ik had mijn zinnen al gezet op een carrière in het leger, maar dit boek trok mijn aandacht. Powell vertelt over zijn gedenkwaardige carrière van Vietnam kapitein tot voorzitter van de Joint Chiefs, en geeft in heldere taal indringende leiderschapslessen die relevant zijn voor elk beroep. Het is niet overdreven om te zeggen dat het een fundamentele bron werd voor mijn leiderschapsontwikkeling… mijn leiderschapsbijbel.
Hoewel ik tekst onderstreepte op bijna elke pagina van My American Journey, zijn hier de citaten die een blijvend effect hebben gehad op mijn carrière en mijn eigen leiderschapsreis hebben gevormd.
“All work is honorable.
Al always do your best because someone is watching.”
Dit advies was ongelooflijk invloedrijk in het begin van mijn carrière. Powell’s punt is niet dat er altijd iemand over je schouder zit om je werk te controleren en je te micromanagen tot uitmuntendheid. Hij bedoelt dat elke baan, vooral in het leger, betekenis heeft en dat die invloed veel verder reikt dan die ene activiteit. Als soldaten een leider zien verslappen in alledaagse zaken, zullen ze er geen vertrouwen in hebben dat hij hen competent de strijd in kan leiden.
“Kom nooit zo dicht bij je positie dat
als je positie verdwijnt, je ego ook meegaat.”
Mijn favoriete Powell-citaat! Dit advies heeft mij, meer dan enig ander, geholpen een pragmatische emotionele binding te houden met het verloop van mijn loopbaan. Niet alleen is het onverstandig om je persoonlijke identiteit op één lijn te stellen met een rang of positie (het is tenslotte de eenheid van het leger, niet de jouwe), het onveranderlijke feit is dat de militaire carrière zeer competitief is. Het hechten van je ego aan mijlpalen zoals promotie en functiekeuze kan er gemakkelijk toe leiden dat je de beïnvloedingskansen mist die je recht voor je hebt.
“Als je uitmuntendheid gaat bereiken in grote dingen,
ontwikkel je de gewoonte in kleine zaken.”
Vele boeken zijn geschreven over de rol van gewoonten…maar Powell nagelt het hier met een eenvoudige zin. Ons beroep vereist uitmuntendheid, wat niets anders is dan een consequente reeks kleine handelingen die goed worden uitgevoerd. Het principe is hetzelfde voor operaties in de lucht of het beheren van personeelsdossiers.
“Beheers enthousiasme in het gezicht van overwinningen, groot of klein.”
Dit citaat zette de toon van mijn persoonlijke gedrag als een leider. Ik zou het onthouden tijdens meerdere uitzendingen, toen de hoogte- en dieptepunten van de strijd een vastberaden leiderschap vereisten. Het leerde me het concept dat volgelingen hun signalen van de leider zullen opvolgen en om kalmte en kennis te bewaren wanneer dingen op jouw manier gaan en wanneer niet.
“Verzamel alle informatie die je kunt, en ga dan op je instinct af.”
Er zal nooit genoeg informatie zijn om een perfecte beslissing te garanderen. Powell bereikt een inzichtelijke balans met dit advies, dat van toepassing is op gevechten, carrière stappen, en alles daartussenin. In plaats van te proberen je een weg te banen door complexe problemen, is het beter om te vertrouwen op die interne stem. De subtiele magie is dat je door het opgraven van alle informatie die je kunt, je instincten voedt en informeert.
“Laat je niet opjutten door experts en elites.
Experts beschikken vaak over meer gegevens dan oordeel.
Elites kunnen zo ingeburgerd raken dat ze hemofiliepatiënten voortbrengen die doodbloeden zodra ze door de echte wereld worden gegrepen.”
Er zijn hele industrieën van onderzoekers en analisten die klaar staan om je te vertellen hoe je je werk moet doen. Er zijn zelfs mensen in uw eenheid die hun deskundige kennis aanvoeren als rechtvaardiging om u te vertellen dat iets wel of niet kan worden gedaan. Zij hebben misschien gegevens en scholing, maar zij hebben niet uw perspectief als leider. Neem hun advies met een korreltje zout.
“Er is geen einde aan het goede dat je kunt doen als het je niet kan schelen wie de eer krijgt.”
De “credit anderen” mentaliteit is fundamenteel voor impactvol leiderschap. Als iets goed gaat en mensen merken het op, weten ze al dat jij de leider bent en een belangrijke rol hebt gespeeld in het succes. Je hoeft ze er niet aan te herinneren. Maak in plaats daarvan van elke gelegenheid gebruik om het werk van degenen die niet in de schijnwerpers staan te benadrukken. Mensen respecteren leiders die hen het gevoel geven dat ze gewaardeerd worden, en die waarde is veel belangrijker dan de mening van een buitenstaander.
“Verwaarloos nooit kleine details, zelfs niet tot het punt dat je een plaag bent.
Op momenten van stress, verwarring en vermoeidheid gebeuren er juist fouten.
En wanneer de geest van alle anderen afgestompt of afgeleid is,
moeten de leiders dubbel zo waakzaam zijn. Controleer altijd ‘kleine dingen.'”
Powell heeft het hier in het hele boek over, en noemt een voorbeeld waarbij hij een buddy ervan weerhield om uit een Huey te abseilen op een niet vastgemaakt touw. Aandacht voor details redt levens en krijgt de missie gedaan. Niets schept dit klimaat beter dan een leider die over de lijn loopt om de basisprincipes te controleren en te versterken. En in de mist van de oorlog en in de late uren van uitputting moet die leider waakzaam blijven voor kleine fouten die desastreuze gevolgen kunnen hebben.
“Je stapt niet op enthousiasme.”
We horen dit niet vaak, maar het is belangrijk voor leiders om de passie van hun volgers voor de dienst en het verlangen om bij te dragen te voeden. De beste manier om dit te doen is door hen aan te moedigen wanneer ze initiatief en enthousiasme tonen. Zelfs als hun ideeën onderontwikkeld of niet helemaal realistisch zijn, begeleid hen naar meer productieve gebieden zonder hun geest te verpletteren. Niemand vindt het leuk om enthousiast te raken over een idee om vervolgens te horen dat het niet relevant is.
“Geloof nooit het eerste wat je hoort.”
Een universeel principe. Dit advies geldt voor alles, van rapporten over vijandelijke activiteiten tot disciplineproblemen van soldaten. Niet alleen is er altijd meer aan de hand, er zijn ook meer perspectieven te overwegen. Zelden zouden leiders moeten handelen op basis van een enkel stuk informatie, vooral in het leger wanneer de activiteiten routinematig levensgevaar of contact met een vijand met zich meebrengen.
“Leiderschap is het oplossen van problemen.
De dag dat soldaten stoppen met jou hun problemen te brengen, is de dag
dat je bent gestopt met hen te leiden.”
Misschien wel het belangrijkste leiderschapsprincipe in My American Journey en een fundamentele grondstelling van dienend leiderschap. Dit advies hielp me beseffen dat de constante stroom van “Soldatenproblemen” waarmee leiders de hele dag te maken hebben, geen afleiding is van leiderschap… dat is leiderschap. Leiders helpen volgelingen gevaren te identificeren, obstakels te navigeren en te leren ze in de toekomst te vermijden. Leiderschap is het geven van antwoorden aan de formatie op hun weg naar het volbrengen van de missie.
En ik sluit af met een bonuscitaat, dat ik niet zou mogen weglaten:
“Perpetual optimism is a force multiplier.”
Subscribe to The Military Leader!
Complete Archive of Military Leader Posts
Back to Home Page