Wanneer je tiener angst ervaart, is zelfbeschadiging een van de manieren waarop hij of zij omgaat met intense angstige gevoelens. Hoewel er verschillende redenen zijn waarom uw kind snijdt of deelneemt aan andere vormen van zelfbeschadiging, zult u zien dat angst de neiging heeft dit ongezonde patroon aan te sturen.
Bangheid die zelfbeschadiging veroorzaakt is vaak buitensporig en aanhoudend. De angst bouwt zich vaak op tot het punt waarop een tiener die spanning moet loslaten. En dat doet hij of zij door te snijden. Hoewel het vreemd klinkt, is zelfbeschadiging een manier om met die intense emoties om te gaan. Naast snijden kan een tiener zichzelf ook verwonden door op het hoofd te slaan, aan het haar te trekken, het lichaam te verbranden of te kneuzen, te steken, te slaan, of door overmatig wrijven over de huid. Zichzelf verwonden is de handeling van het opzettelijk toebrengen van letsel aan het lichaam zonder de bedoeling zelfmoord te plegen.
Als u en uw tiener nog niet werken met een geestelijke gezondheidswerker zou dat de eerste plaats zijn om te beginnen. Individuele therapie voor uw adolescent is een uitstekende manier om professionele geestelijke gezondheidsondersteuning te bieden. Daarnaast kun je op zoek gaan naar een therapeut of psycholoog die gespecialiseerd is in het werken met tieners. Het hebben van een andere volwassene die je vertrouwt kan de sleutel zijn tot het vergemakkelijken van een overgang naar volwassenheid. Aangezien je tiener zich misschien losmaakt van jou als ouder om zijn of haar onafhankelijkheid en gevoel van eigenwaarde te vestigen, kan een therapeut een rolmodel en zelfs mentor zijn. Ondertussen, en misschien nog belangrijker, kunnen therapeutische sessies de onderliggende oorzaken van de angst onderzoeken, evenals alle andere intense gevoelens die de neiging hebben om tot zelfbeschadiging te leiden. Bovendien kan een therapeut een tiener helpen bij het aanleren van nieuwe hulpmiddelen, zodat hij of zij geen zelfbeschadiging gebruikt, maar andere manieren om de angst te verlichten.
Naast therapie kunt u uw kind ook helpen ontspanningstechnieken te leren. Bijvoorbeeld yoga, meditatie en bewust en langzaam ademhalen kunnen hulpmiddelen zijn om regelmatig te gebruiken. Yoga is een praktijk, een vorm van lichaamsbeweging, die uitnodigt tot een geïntegreerde ervaring van lichaam en geest. De effecten ervan kunnen zowel onmiddellijk als na verloop van tijd worden ervaren. Meditatie is ook een zeer kalmerende oefening die ook helende ervaringen kan opleveren. Hoewel meditatie in het begin moeilijk kan zijn, is de uitdaging in het begin de beloning waard. Tenslotte kan diep ademhalen een essentieel hulpmiddel zijn, vooral op die intense momenten die anders zouden kunnen leiden tot snijden of zelfbeschadiging. Uw kind helpen de gewoonte te ontwikkelen om te ademen in plaats van te snijden kan de praktijk zijn die zelfbeschadiging helemaal elimineert.
Tot slot kan het ook bijzonder effectief zijn om uw tiener te helpen zijn of haar zelfpraat te onderzoeken. Vaak, zo niet altijd, zijn het de gedachten en de innerlijke dialoog die tot zelfbeschadiging leiden. De gedachten die plaatsvinden als reactie op de stress van school, groepsdruk en andere vormen van psychologische spanning zijn het waard om grondig te onderzoeken.
Het kan natuurlijk zijn dat uw tiener niet bereid is om zijn of haar innerlijke gedachten met u te onthullen, maar u kunt uw kind gewoon uitnodigen om die gedachten op te schrijven. Je zou ook een dagboek of schetsblok kunnen kopen om te gebruiken. Natuurlijk kunt u als ouder ook nauw samenwerken met de therapeut van uw kind, die heel goed weet hoe u niet alleen die gedachten kunt onderzoeken, maar ze ook kunt vervangen door positieve en levensbevestigende gedachten. Een therapeut zal waarschijnlijk bekend zijn met Cognitieve Gedragstherapie (CGT), een vorm van therapie die negatieve gedachten en gevoelens onderzoekt. Het is gebruikelijk dat een CGT-therapeut een hulpmiddel gebruikt dat een Gedachtendagboek wordt genoemd, wat een manier is om angstige gedachten en het resultaat van die gedachten te documenteren.