Denk je dat Animal Crossing gewoon een schattige ‘kapitalistische dystopie’ is? Denk nog eens na

In ons huidige tijdperk van globaal kapitalisme, zijn we gewend geraakt dat je niets voor niets kunt krijgen. Groot was dan ook mijn verbazing toen een vreemdeling uit Leeds mij op 6 mei vier klompen goud overhandigde. Hoewel ik probeerde geld terug te geven, weigerde de gulle 20-jarige. Binnen enkele minuten, was ze verdwenen.

Ja, het is waarschijnlijk relevant dat deze uitwisseling plaatsvond in het gesimuleerde paradijs van Animal Crossing: New Horizons, een spel dat meer dan 13 miljoen keer is gekocht sinds de lancering in maart. De ontmoeting zou slechts marginaal spectaculairder zijn geweest in het echte leven, omdat goud ook waardevol is in Animal Crossing; het kan uren duren om digitale rotsen te raken om een enkel klompje te bemachtigen – en een vreemdeling die ik via Facebook ontmoette gaf me er vier gratis.

Sinds New Horizons dit voorjaar in populariteit explodeerde, hebben krantenkoppen geklaagd dat het een “kapitalistische dystopie” is met een “donkere(re) onderbuik”, en de wasbeer-overheerser van het spel, Tom Nook, heeft de bijnaam “kapitalistische oplichter” gekregen. Omdat spelers in het spel leningen moeten aangaan, bedenken velen innovatieve – en uitbuitende – manieren om de in-game valuta, Bells, te verdienen. Op zwarte markten verkopen mensen hun dorpelingen voor miljoenen, terwijl anderen spelers oplichten voor hun zuurverdiende spullen, buitensporige entreeprijzen vragen aan bezoekers van hun eilanden en de prijzen voor zeldzame meubels en sterfragmenten opdrijven op de door fans gemaakte website Nookazon, het onofficiële antwoord van het spel op Amazon. Mijn ervaringen met het spel zijn echter veel meer, nou ja, communistisch.

Kapitalistische dystopie? Animal Crossing: New Horizons. Foto: Nintendo

James is een 13-jarige scholier uit Worcestershire die de 42.400 abonnees tellende subreddit NoFeeAC beheert. Hij heeft de subreddit in april opgericht omdat hij het beu was dat spelers elkaar belachelijke vergoedingen in rekening brachten; op zijn sub hebben gamers elkaar meubels gegeven, elkaars bloemen water gegeven en geholpen bij het organiseren van moederdagvieringen in de game. “Het ergert me als mensen hoge prijzen vragen, want mijn subreddit heeft bewezen dat het niet moeilijk is om dingen gratis te doen,” zegt James.

Zijn moeder, Suzanne, is erg trots op de service die haar zoon heeft opgebouwd. “Hij heeft met mensen van over de hele wereld gepraat en dat helpt hem te begrijpen wat er allemaal komt kijken bij het leiden van een gemeenschap”, zegt ze, en ze legt uit dat het feit dat hij al op jonge leeftijd bij de Scouts zat, zijn waarden heeft beïnvloed.

Duizenden gemeenschap-minded spelers zoals James bieden het Animal Crossing equivalent van een gratis lunch. In het spel kunnen spelers hun eigen ontwerpen maken, waarmee ze meubels, paden en kleren kunnen versieren. Twee maanden geleden heeft een speler een gratis database van deze creaties gecodeerd, die nu meer dan 17.000 verschillende digitale ontwerpen bevat. Andere spelers zijn gratis virtuele bedrijfjes begonnen waar ze moeizame in-game taken, zoals het wieden van het gras, gratis uitvoeren. Op een Facebook-groep voor Britse spelers hebben onbekenden mij meerdere malen gratis items gegeven – ik hoefde het alleen maar te vragen.

“Toen ik net begon, kreeg ik berichten van vrienden die me aanboden om te helpen met eenvoudige dingen, dus toen ik eenmaal in een positie was waarin ik het kon doorgeven, probeerde ik dat waar mogelijk te doen,” zegt Hannah Winters, de persoon die me goud gaf. “In ongekende tijden als deze kun je niet aardig zijn voor mensen in het ‘echte leven’, dus zulke kleine dingen doen in een spel is de enige optie.”

Animal Crossing: New Horizons. Foto: Sarah Cole/Nintendo

Sally is een 19-jarige lijnkok uit Alberta, Canada, die James’ subreddit heeft gebruikt om gul te zijn voor vreemden. De meest begeerde buurman in het spel is momenteel Raymond, een zelfvoldane katachtige met heterochromie (een van zijn ogen is bruin en de andere is groen). Spelers hebben Raymond voor bizarre prijzen verkocht, sommigen hebben zelfs echt geld uitgegeven om de kat in handen te krijgen. Sally kwam Raymond tegen na drie dagen het spel te hebben gespeeld en was even in de verleiding om hem te ruilen voor een groot bedrag, maar gaf hem uiteindelijk gratis weg.

Sally gebruikte de NoFeeAC-subreddit om te zoeken naar spelers die geïnteresseerd waren in het vinden van Raymond; ten minste zes anderen hebben ook de subreddit gebruikt om Raymond weg te geven, met nog veel meer spelers die andere zeldzame items weggaven. Jennilyn, een 25-jarige uit Los Angeles, zegt dat ten minste 20 mensen haar zeldzame “verroeste onderdelen” hebben gegeven, zodat ze een in-game robot kon bouwen als verjaardagscadeau voor haar vriend, die een sleutelwerker is. “Ik dacht eerlijk gezegd dat ik er geen zou krijgen toen ik voor het eerst op de thread postte,” zegt ze, “Ik was verrast toen ik veel berichten begon te krijgen … Niemand vroeg er iets voor terug.”

James is trots op de service die hij heeft weten op te bouwen, een service die bewijst dat Animal Crossing toch geen hyper-kapitalistisch hellandschap is. “Het creëren van een gelijkgestemde gemeenschap is belangrijker dan het proberen te kapitaliseren van een situatie,” zegt hij, “en het maken van de subreddit heeft mijn visie daarop gecementeerd.”

  • Deel op Facebook
  • Deel op Twitter
  • Deel via e-mail
  • Deel op LinkedIn
  • Deel op Pinterest
  • Deel op WhatsApp
  • Deel op Messenger

Plaats een reactie