De term ‘brandbaarheid’ verwijst naar de neiging van een stof om te branden als gevolg van vuur of een chemische reactie. Het kan worden uitgedrukt als een eigenschap die aangeeft hoe gemakkelijk een stof ontbrandt of brandt, een belangrijke overweging bij het gebruik of de opslag van materialen voor bouwdoeleinden.
De term ‘ontvlambaar’ kan worden gebruikt om stoffen aan te duiden die gemakkelijker ontbranden, terwijl stoffen die moeilijker te ontbranden zijn of die minder hevig branden, brandbaar kunnen worden genoemd. Voor meer informatie zie: Brandbaar.
Minder brandbare materialen kunnen worden omschreven als “materialen met beperkte brandbaarheid”. Goedgekeurd document B van de bouwvoorschriften definieert beperkte brandbaarheid als: ‘een materiaalprestatiespecificatie die onbrandbare materialen omvat en waarvoor de relevante testcriteria zijn vermeld in aanhangsel A, paragraaf 9.’
Goedgekeurd document J, Verbrandingstoestellen en brandstofopslagsystemen, definieert ‘onbrandbare materialen’ als:
‘…het hoogste niveau van brandreactievermogen. Onbrandbare materialen zijn onder meer:
- Elk materiaal dat bij beproeving volgens BS 476-11:1982 (2007) niet ontvlamt en geen temperatuurstijging veroorzaakt aan het middelpunt (proefstuk) of aan de thermokoppels van de oven.
- Producten die als onbrandbaar zijn geclassificeerd in tests volgens de procedures in BS 476-4:1970 (2007).
- Elk materiaal dat is geclassificeerd als klasse A1 overeenkomstig BS EN 13501-1:2002 Brandclassificatie van bouwproducten en bouwelementen. Indeling aan de hand van gegevens over het gedrag bij brandproeven.
Naar aanleiding van de brand in de Grenfell Tower werd besloten brandbare materialen te verbieden in de gevelbekleding van gebouwen die hoger zijn dan 18 m. De volgende wijziging van goedgekeurd document 7 is op 21 december 2018 van kracht geworden.
De bouwvoorschriften beperken het gebruik van brandbare materialen in de buitenmuren van bepaalde gebouwen met een hoogte van meer dan 18 m. Raadpleeg voorschrift 7(2) van de bouwvoorschriften en goedgekeurd document B: volume 2, deel B4 voor details.
De kwestie kwam in november 2019 opnieuw aan de orde na een brand in The Cube in Bolton. In dit geval werd HPL-bekleding gebruikt, en het gebouw was minder dan 18 m hoog, wat leidde tot oproepen om het verbod op brandbare bekledingsmaterialen uit te breiden. Voor meer informatie zie: De Kubus.
Op 27 november 2019 oordeelde het Hooggerechtshof, na een betwisting van het raadplegingsproces waarmee het verbod werd ingevoerd, dat de raadpleging ontoereikend was geweest met betrekking tot het opnemen van producten die bedoeld zijn om de warmtewinst in een gebouw te verminderen (bijvoorbeeld jaloezieën, rolluiken en zonneschermen) binnen het verbod. Bijgevolg vernietigde het Hof een deel van de verordeningen van 2018 waarin “een inrichting voor het verminderen van de warmtewinst in een gebouw door het afbuigen van zonlicht, die aan een buitenmuur is bevestigd” in het verbod was opgenomen. Het praktische gevolg van het arrest van het Hof is dat de verordeningen nu bestaan alsof dat deel van de verordeningen nooit in het verbod was opgenomen. Ref https://www.gov.uk/government/publications/building-amendment-regulations-2018-circular-032019
In januari 2020 is de regering begonnen met een herziening van het verbod op het gebruik van brandbare materialen in de buitenmuren van gebouwen van meer dan 18 m dat in 2018 werd ingevoerd.
Gerelateerde artikelen op Designing Buildings Wiki
- Approved Document B.
- Approved Document J.
- BS 476.
- BS EN 13501-1.
- Raadpleging over het verbod op het gebruik van brandbare materialen in de buitenmuren van hoogbouw voor woningen.
- Verbranding.
- Verbrandingstoestel.
- Verbrandingsinstallatie.
- Brand.
- Brandveiligheidsontwerp.
- Brandbare.
- Brandbare bouwmaterialen.
- Beperkte brandbaarheid.
- Niet-brandbaar materiaal.
- De Kubus.