De heer K, een 58-jarige man die de rechterhand domineert, kwam op de eerste hulp met een vijfdaagse geschiedenis van toenemende roodheid, pijn en zwelling in zijn linker middelvinger. Hij meldde dat de pijn begon boven de distale tip van de vinger en zich snel proximaal en volair uitbreidde naar zijn handpalm. De heer K meldde geen koorts, rillingen of recente ziekten, noch enig trauma of penetratie van de vinger, maar klaagde over niet-gerelateerde pijn in zijn rechterknie.
Geschiedenis
Mr. K werd 25 jaar geleden gediagnosticeerd met systemische lupus erythematosus (SLE). Hij ontkende ooit problemen te hebben gehad met gewrichtspijn of zwelling, en merkte op dat hij zijn dagelijkse medicijnen ijverig inneemt. Dhr. K gebruikt verschillende medicijnen voor hypertensie, waaronder furosemide (Lasix). Hij is 1,80 m lang en heeft obesitas. Mr. K’s chirurgische geschiedenis omvat bilaterale orthopedische knieoperaties.
Onderzoek
Bij onderzoek van de linker middelvinger werden alle vier de Kanavel-tekens gevonden, die wijzen op septische flexor tenosynovitis (fusiforme zwelling, pijn bij passieve extensie, pijn bij palpatie langs de flexorpees en vaste flexie).1 De vinger leek ook cellulitis te vertonen langs zowel de volaire als de dorsale zijde en was erythemateus (figuur 1).
Volgende lezing
Resultaten van de tests waren negatief voor lymfangitis of lymfoedeem, en er waren geen aanwijzingen voor letsel. De ED-tests toonden een licht verhoogd WBC-getal van 11,94 K/ml (4,5-11 normaal bereik), een verhoogde ESR van 89 mm/uur, en een verhoogde CRP van 128,4 mg/l.
Diagnose
Infectieuze flexor tenosynovitis is een spoedgeval en wanneer het niet wordt behandeld, kan het leiden tot huidverlies, peesnecrose of -ruptuur en uiteindelijk osteomyelitis en vingercontractuur.1,2 Vanwege het snelle begin van de symptomen van de heer K, evenals het verschijnen van de vier tekens van Kanavel, werd onmiddellijke incisie en drainage van de flexorpees uitgevoerd. Initiële incisies over het volaire PIP-gewricht en de proximale peesschede verwijderden troebele afscheiding. Vervolgens werd een knieaspiratie uitgevoerd op de aangedane knie.
Zowel de vinger als de knie synoviale analyses waren positief voor uraten – afdoend voor jicht. Een tweede bloedafname bracht ook een verhoogd urinezuurgehalte van 8,9 mg/dL aan het licht (3,4-7,0 mg/dL is normaal voor mannen). Na 48 uur brachten kweken van de linker middelvinger coagulase-negatieve stafylokokken aan het licht; in de kniekweken werd echter geen groei waargenomen.
Behandeling en resultaat
De buigpeesschede werd overvloedig geïrrigeerd met steriele zoutoplossing, en een kleine hoeveelheid zacht weefsel werd weggesneden rond de incisies om sluiting te vertragen en verdere drainage van de peesschede te bevorderen (figuur 2).
De wonden werden afgedekt met vaseline gaasjes en droge, steriele verbanden. De heer K. werd opgenomen in het ziekenhuis en IV vancomycine (Vanocin) werd toegediend. Hij onderging vier keer per dag handweken en verbandwisselingen.
Uit de uitgave van 1 januari 2012 van Clinical Advisor