Abstract
Van 1977 tot 1988 vond in de Verenigde Staten een epidemie van anti-abortus geweld plaats, waarbij 110 gevallen van brandstichting, brandbomaanslag of bomaanslag plaatsvonden. De epidemie bereikte een hoogtepunt in 1984, toen er 29 aanslagen waren. Bijna alle plaatsen (98%) waren klinieken waar abortussen werden uitgevoerd. Faciliteiten in 28 staten en het District of Columbia waren erbij betrokken. De nationale geweldsratio bedroeg 3,7 per 100 abortusverstrekkers en 7,2 per 100 niet-ziekenhuis abortusverstrekkers. De nationale verhouding van geweld per 100.000 uitgevoerde abortussen was 0,6 Brandstichting was zowel de meest voorkomende (39% van alle gevallen) als de meest schadelijke (gemiddelde kosten $141.000) vorm van geweld. De epidemie lijkt gedeeltelijk toe te schrijven aan meervoudige uitbarstingen van geweld door kleine aantallen individuen of groepen. Tot dusver zijn 33 personen veroordeeld. Krachtige vervolging van de daders en het opnieuw verschijnen van klinieken na schade hebben waarschijnlijk geholpen om de epidemie in te dammen.
PIP: Tussen 1977-88 was er een epidemie van geweld tegen abortusklinieken. Deze aanvallen bestonden uit 110 gevallen van brandstichting, brandbomaanslag of bomaanslag. In 1984 bereikte de epidemie een hoogtepunt met 29 aanslagen. 98% van de locaties waren klinieken die abortusdiensten leverden. Deze studie geeft een overzicht van de frequentie van de aanslagen per staat op basis van 3 verschillende noemers: 1) aantal abortusverstrekkers, 2) cumulatief aantal uitgevoerde abortussen van 1977-88, 3) geschat aantal vrouwen in de leeftijdsgroep van 15-44 jaar op 1 juli 1982. Tijdens de studieperiode 1977-88 meldde de National Abortion Federation de volgende gewelddaden tegen klinieken: 222 inbraken in klinieken, 220 vernielingen in klinieken, 216 bommeldingen, 65 doodsbedreigingen, 46 mishandelingen, 20 inbraken en 2 ontvoeringen. Krachtdadig onderzoek en veroordelingen hebben de epidemie afgeremd. De langste straf die werd opgelegd was 30 jaar en de hoogste boete 350.000 dollar. Het grootste effect is van financiële aard. De directe kosten bedragen 7,6 miljoen dollar, maar daarin zijn niet de kosten begrepen van klinieken die werden vernield en niet herbouwd. Ook de kosten voor advocaten en beveiliging, hogere verzekeringen, nieuwe vergunningsvereisten en de aanwerving van personeel zijn niet meegerekend. Ook de tijd die verloren gaat met wachten op reparaties en het overbrengen van patiënten naar andere instellingen zijn niet in dit cijfer opgenomen. Dergelijk geweld maakt geen einde aan het debat over abortus en vermindert evenmin het aantal abortussen. Het verhoogt alleen de kosten van abortus en bezorgt vrouwen die een abortus willen laten uitvoeren, ongemak. Seksuele voorlichting, persoonlijke verantwoordelijkheid en een wijder verbreid en doeltreffender gebruik van voorbehoedsmiddelen zouden allemaal de behoefte aan abortus verminderen.