Ik ontmoette Jaime Amor voor het eerst ongeveer twee weken geleden, toen ik in een vlaag van wanhoop dacht: “Alsjeblieft! Wil iemand anders mijn kinderen bezighouden!” En daar was ze op YouTube, een vrouw met de onvermoeibare vrolijkheid van een basisschoolleraar en het dikke, donkere haar van een Disney-prinses, klaar om mijn dochters te leiden op een 30 minuten durend Moana yoga-avontuur. Amor is de ster, schrijfster en mede-eigenaar van Cosmic Kids Yoga, een mindfulness- en yogaplatform voor kinderen dat sinds 2012 bestaat. Het aantal views van haar video’s is de laatste tijd vertienvoudigd, omdat het een onverwacht essentiële dienst blijkt te zijn. Elke video toont Jaime tegen een pittige digitale achtergrond, vaak met thematisch passende accessoires (Princess Leia-haar voor de sessie met Star Wars-thema, bijvoorbeeld), waarbij verhalende en yogahoudingen worden gemengd. Amor sprak deze week met mij vanuit haar huis in het Verenigd Koninkrijk over hoe Cosmic Kids van start ging, de invloed van One Direction op haar praktijk, en de uitdagingen van het dragen van een trollenpruik tijdens het yoga-en. Ons gesprek is bewerkt en ingekort voor de duidelijkheid.
Willa Paskin: Hoe ben je dit gaan doen?
Jaime Amor: Ik ging naar de klassieke toneelschool in het Verenigd Koninkrijk, en de acteerbanen waren schaars en ver tussen. Dus tussen de acteerjobs door, entertainde ik op kinderfeestjes. Ik trok mijn sprookjesprinsessenkostuum aan, haalde de glitters tevoorschijn en vertelde verhaaltjes, speelde parachute-spelletjes, gebruikte rubberen kippen, goocheltrucs, dat soort dingen. Ik ontdekte dat als ik een verhaal vertelde, ik het pas echt boeiend kon maken als ik de kinderen in beweging kreeg. Kinderen zijn zo eerlijk dat ze gewoon weglopen als ze niet geïnteresseerd zijn. Ze zijn het beste publiek ooit om te weten of je je werk goed doet. En ik realiseerde me al snel dat ik meer moest doen om ze te betrekken dan alleen maar mooi op het paddenstoeltje zitten.
Dus je begon poses te introduceren?
Sorry, is een kookclub als een naschoolse kookles?
Precies. En dat gaf me een soort ingang in de school. En ik begon een yogales te geven en die les leidde ertoe dat ik een andere school belde en het groeide en groeide en groeide totdat ik ongeveer 15 lessen per week deed. En heel kort daarna, dacht ik, goed, ik moet een opleiding volgen als een echte yogaleraar.
Wat was je relatie tot yoga op dat moment?
Ik begon yoga te beoefenen toen ik op de toneelschool zat. En toen ik in Londen woonde, beoefende ik yoga als een middel om stabiel en geaard te blijven en ook, weet je, vaag fit. En ook mijn moeder was een aerobics instructeur in de jaren ’80 en ’90, dus naar de fitness lessen was ook een onderdeel van mijn tienerjaren.
Mijn man, Martin, had zoiets van, weet je, we moeten een manier vinden om dit te schalen. En ik merkte ook op hoe sommige kinderen in mijn klassen, misschien hadden ze niet altijd zin om yoga te doen om 3:15 op een donderdagmiddag. Ze hadden misschien zin om 6 uur ’s morgens op een zaterdagochtend. En het was als, nou, er is YouTube.
Dus wat was de eerste video die je deed?
Squish de Vis, Parsnip de Kat, en Kickapoo de Kangaroo. We gingen naar onze lokale sport en sociale club, hingen het groene gordijn op, en een goede oude vriend van mij was de cameraman. En toen kwamen al die technische vragen, hoe snijden we Jaime uit het groene scherm? En toen het klaar was, keken we er naar, en we zeiden, “Wow, dit is echt raar. Alsof niemand hier naar gaat kijken.”
Het was 2012. Ik denk dat we in ongeveer vier dagen 89 views kregen, waar we gewoon blij mee waren. En dat was eigenlijk onze vrienden die het gedeeld hadden met iedereen die we kenden op Facebook.
Hoe lang duurde het voordat meer mensen het vonden?
We dachten, OK, nou, als we onze video’s taggen en ze als voorgestelde video’s zetten met dingen als Sesamstraat en Peppa Pig, dan komen we in die kleine zijbalk op YouTube. En ja hoor, dat werkte wel een beetje. En toen begonnen een aantal leraren het zeer actief en regelmatig te gebruiken, en zij verspreidden het woord.
Hoe werken de film adaptaties? Hoe maak je Frozen yoga?
Ik begin met echt kijken en pagina’s en pagina’s aantekeningen maken, omdat ik van scène tot scène probeer vast te stellen wat er eigenlijk in de film gebeurt. Ik pik uit elke scène de stukjes die volgens mij cruciaal zijn voor het verhaal. Dan kijk ik hoe ik de yogahoudingen die ik in mijn hoofd heb, zoals de woordenschat van yogahoudingen die er zijn, kan gebruiken om die opeenvolgingen van gebeurtenissen te interpreteren. Dan ga ik er steeds weer doorheen, in principe om het vet eruit te halen. En dan neem ik de eerste vijf houdingen, weef die houdingen samen, en dan ga ik verder met de volgende sectie, en de volgende vijf houdingen en ik bouw het op in brokken, in principe. En je onthoudt het langzaam maar zeker als een flow. Bevroren was verdomd veel werk. Het is als een half uur durende one woman show, alsof je een rare interpretatieve dans doet.
Ben je nu in staat om op te nemen?
Nee, niet meer. Maandag was een lockdown dag hier in de U.K. Dus vrijdag waren we aan het filmen. We filmden Assepoester en we filmden Super Mario. Ik trok mijn rode pet en mooie snor aan. En ook een briljant kinderboek genaamd Giraffes Can’t Dance. Dus dat was onze laatste filmafspraak. Nu probeer ik uit te zoeken hoe ik kan livestreamen vanuit mijn woonkamer, die niet zo spannend en glanzend is als de kleurrijke, cartooneske werelden die we op YouTube en onze app hebben.
Is het je opgevallen dat meer mensen Cosmic Kids gebruiken?
Ja. Het is een beetje bananas gegaan. We kregen ongeveer 100.000 views per dag, dat is, weet je, vrij goed. We zijn daar blij mee. En nu krijgen we ongeveer 1 miljoen per dag. Dus het is in principe 10 keer hoger, dat is een beetje gek. Mensen hebben ons de meest lieve berichten gestuurd op Instagram, Facebook, YouTube, je weet wel, e-mail. Het komt links, rechts, en in het midden. Het is wel vreemd, want hier zitten we dan, in ons huis, zonder dat er op dit moment iets openbaars gebeurt, maar wel met het groeiende gevoel dat er een menigte is. Ik heb nieuwe ideeën voor verhalen en nu denk ik, OK, wat kan ik in de woonkamer doen?