Voor de meeste mensen roepen de woorden “Disney live-action remake” het spookachtige beeld op van een blauwe Will Smith en zijn gekke Genie-staartje.
Maar in 2007, toen de Walt Disney Corporation nog maar een conglomeraat was en nog geen kolos die elk jaar een Star Wars-film uitpoept, gingen de dingen in een meer geïnspireerde richting. Disney huurde Annie Leibovitz in om een aantal bekende personen te fotograferen als klassieke Disney figuren in een reeks promotiefoto’s voor de Disney Parken. Ja, Annie Leibovitz-de bejubelde beroemdheidsportretfotografe, dezelfde vrouw die John Lennon en Yoko Ono in bed vastlegde voor Rolling Stone; de eerste vrouw ooit met een solotentoonstelling in de National Portrait Gallery; de vrouw wier werk verscheen in Vogue, Vanity Fair, en ontelbare andere publicaties – kreeg extreem vette stapels betaald door “the big D” om enkele van de meest legendarische cosplay foto’s aller tijden te maken.
Leibovitz’s Disney Dream Portraits zijn een verleidelijke blik op wat had kunnen zijn: een multiculturele, duizelingwekkende, soms verbijsterende, altijd onderhoudende visie op de geanimeerde Disney-klassiekers als live-action meesterwerken. Alleen iemand zo compromisloos in zijn visie als Annie Leibovitz had durven dromen van een wereld waarin Gisele Bündchen en Mikhail Baryshnikov Wendy en Peter Pan zijn.
Dit is volledig losgeslagen op alle beste manieren. Een oude balletdanser casten als “de jongen die nooit volwassen werd?” Ik heb geen andere keuze dan te supporteren. Niets zegt “Brits schoolmeisje Wendy Darling” zoals het wereldberoemde Braziliaanse supermodel Gisele Bündchen. Let op de kleine cameo van Tina Fey als Tinkerbell, want, waarom ook niet? Sommige casting keuzes zijn absoluut geïnspireerd, zoals Scarlett Johansson als Assepoester. Dit unieke beeld blaast Kenneth Branaugh’s vreugdeloze 2015 remake van Cinderella recht uit het water. En ja, die bomen op de achtergrond worden ook gespeeld door ScarJo. Multitalent queen.
Onder het malende gewicht van Disney’s reboot machine, Leibovitz’s offbeat casting keuzes voelen verfrissend. Kijk eens naar de bizarre maar verleidelijke combinatie van Jeff Bridges en Penelope Cruz als Beest en Belle.
Penelope Cruz als Belle, de dochter van de Franse uitvinder? Waarom niet! Jeff Bridges als een afschuwelijk, beestachtig schepsel? Absoluut! Deze foto is scherp, onverwacht, en 900 procent vermakelijker dan de CGI, geautotunede nachtmerrie die 2017’s live action Beauty and the Beast was. Ik zal nooit vergeten hoe Emma Watson helemaal T-Pain ging op “Bonjour.”
De hits blijven maar komen, zoals blijkt uit J.Lo en Marc Anthony als Jasmine en Aladdin. Als iemand die nog steeds in de war is van Guy Ritchie’s Bollywood sequenties in Aladdin (India ≠ Arabië), vind ik dit beeld van een toenmalige koppel J.Lo en Marc Anthony zo ontzettend rustgevend. Het heeft alles: drama, mysterie en romantiek, en dan heb ik het alleen nog maar over Marc Anthony’s puffy shirt.
Annie stopte daar niet mee – ze ging officieel “los” met de geïnspireerde casting van Whoopi Goldberg als de Genie. Voor degenen onder ons die genieten van Whoopi’s lijn van ganjapreneurial THC-infused producten, is het casten van haar als een magische geest heel toepasselijk. Het is geen geheim dat Whoopi de personificatie van magie is. Ik bedoel, de vrouw lijfde regelmatig Meghan McCain in The View, dus ze vervult mijn wensen elke verdomde dag.
Sommige van Leibovitz casting keuzes zijn voorspelbaar, zoals Taylor Swift als Rapunzel. Deze is te perfect. Een goudharige godin “gevangen” in een toren die constant jammert en klaagt dat ze gevangen zit door een “boze heks.” Klinkt dat bekend? Vervang Kim Kardashian of Scooter Braun voor de boze heks of Spotify voor de toren waar ze “in gevangen zit” – we weten allemaal dat die toren trappen heeft. Je houdt niemand voor de gek.
Andere keuzes van Leibovitz grenzen aan het sublieme, zoals Julianne Moore als Ariel. Ik wil mijn koningin Halle Bailey niet beledigen, maar Julianne Moore is mijn enige echte Ariel. Een toen-48-jarige legende casten om een 16-jarige seksvis te spelen? ANNIE. DEED. DAT. Enorme shout out naar Michael Phelps, die te zien is als een naamloze zeemeerman in deze shot. Wat een groots moment zou moeten zijn voor de zichtbaarheid van zeemeermannen, blijkt een tragisch moment te zijn voor Phelps, wiens wazige rug het enige echte deel van hem is. Dat klopt, Leibovitz heeft een 23-voudig Olympisch gouden medaillewinnaar gecast alleen om zijn gezichtsloze, gespierde lichaamsbouw te laten zien. Savage.
Maar een portret wijkt af naar de absoluut bizarre: Beyoncé als Alice in Wonderland. Hoe is Annie er in hemelsnaam toe gekomen Queen Bey te casten in de rol van Alice, een naïef, wijdogig, klein meisje, het posterkind voor onverantwoordelijk hallucinogeen gebruik? Alleen iemand met zoveel creatieve durf als Annie Leibovitz zou het aandurven om Beyoncé op deze manier te miscastten. Het wordt alleen maar verwarrender als je je realiseert dat Leibovitz het theekopje heeft opgevuld met Lyle Lovett en Oliver Platt, van alle mensen. Serieus, probeer maar eens een verwarrender trio te bedenken! Alleen al het kijken naar deze foto geeft me het gevoel dat ik een bad trip heb. Voor Beyoncé’s portret als Alice, Annie ging de extra mijl en had 700 pond theekopjes verscheept van Disneyland naar haar boerderij in Upstate N.Y. Ik kan alleen maar dromen van het maken van Disney betalen een UPS-factuur zo hoog.
Als ik eerlijk ben, de agressieve toevoeging van yas qween #girlboss politiek in de recente live-action remakes voelt plakkerig en geforceerd. Zoals, was ik echt verondersteld om te denken Emma Watson’s Belle is een badass feminist omdat ze willekeurig INVENTED WASHING MACHINES in de Beauty and the Beast remake? Zo onnodig! In het licht van Disney’s pogingen om feministische signalen af te geven, lijken Leibovitz’ portretten wild onopgewekt, zoals deze foto van Jessica Biel als Pocahontas die Elizabeth Warren ineen zou doen krimpen. Of Zac Efron die een roofzuchtige Vanessa Hudgens lijkt te betasten als Doornroosje.
Mijn vagina heeft nog steeds een zwak voor het aughts-tijdperk Russell Brand. Die beachy waves, die guyliner, zijn nauwelijks dichtgeknoopte overhemd slordig gestopt in 14 riempjes met studs. Russell Brand was DIE BITCH. Het enige wat natter was dan het piratenschip van kapitein Haak, was mijn korte broek nadat ik deze foto voor het eerst had gezien.
Foto door Scott Brinegar/Disney Parks/Getty Images
De Disney Dream Portraits bleken zo succesvol dat de serie doorging tot 2014 en uiteindelijk 23 prachtige, absoluut ondergewaardeerde foto’s opleverde. Ik walg ervan dat de portretten van Leibovitz in het huidige Disney-tijdperk van live-action remakes overduidelijk zijn weggelaten. De makers van die films zouden de naam van Annie moeten controleren en haar bij elke gelegenheid de eer geven die haar toekomt.
Ik zou zo ver willen gaan om te zeggen, voor echte Disney fans, dat Leibovitz’s Disney Dream portretten canon zijn en de live-action Disney remakes niet. Het spijt me, maar de Lady and the Tramp reboot die meer leek op een 1-800-Pet-Meds reclame dan een film? Mis me daarmee, Bob Iger. Als het aan Annie lag, hadden we Shia LaBeouf en Lady Gaga in hondenpakken die spaghetti aten. En dat is het soort magie dat ik wil.
Volg Caroline op Instagram op @officialseanpenn.
Gerelativeerd: Annie Leibovitz blikt terug op haar “Zeer Californische” vroege jaren
Blijf op de hoogte van het laatste nieuws over L.A. eten en cultuur. Meld u vandaag nog aan voor onze nieuwsbrieven.