Eetbare bloemen
Door Cathy Wilkinson Barash
Eetbare bloemen zijn bekende garnituren geworden in talloze restaurants – het 21e eeuwse equivalent van peterselie. Echter, net als peterselie, eten de meeste mensen ze niet. Ze verplaatsen de bloemen – nasturtiums en viooltjes zijn de meest voorkomende – naar de zijkant van het bord, net zoals ze vroeger deden met peterselie.
In de afgelopen tien jaar, zijn eetbare bloemen gegaan van garnering tot ingrediënt in de restaurantkeuken. Je weet dat ze zijn aangeslagen als je eetbare bloemen kunt vinden tussen de verse kruiden in supermarkten, niet alleen in de trendsettende gebieden van het land, maar ook in landelijke gebieden.
Het kopen van eetbare bloemen is echter duur en ze zijn kwetsbaar en idealiter gegeten op dezelfde dag dat ze worden geplukt. Zelfs een dag oude bloemen verliezen een deel van hun textuur en smaak. Als je een salade wilt met een bosje Oost-Indische kers, heerlijke guacamole met korianderbloemen, of paardenbloem-“paddenstoelen”, moet je je eigen bloemen kweken.
Door je eigen eetbare bloemen te kweken, ben je verzekerd van hun versheid en dat ze biologisch geteeld zijn. Ongetwijfeld hebben sommige van de planten die u al uit zaad kweekt om uw huis te verfraaien eetbare bloemen.
Nasturtiums zijn de meest herkende eetbare bloem, die hun debuut hebben gemaakt op salades in restaurants in het hele land. Hun gedurfde oranje of scharlakenrode kleur verlevendigt gemengde greens. Van dichtbij hebben ze een lichtzoete geur, maar hun unieke smaak onderscheidt hen. Stop de hele bloem in je mond en terwijl je kauwt, krijg je eerst een zoete essentie van de nectar, gevolgd door een krachtige peperige smaak. Maak kleurrijke en smaakvolle azijn van Oostschildpadden door de bloemen toe te voegen aan een goede witte wijnazijn. Laat het enkele weken in het donker staan (licht vervaagt de kleur). Zeef de bloemen eruit en giet de azijn in een schone glazen fles. Gebruik het om een smaakvolle saladedressing te maken. Je kunt ook een unieke martini maken met wodka doordrenkt met nasturtiums. Naast oranje en scharlakenrood zijn er ook nasturtiumbloemen in geel, lichtoranje, crème en tweekleurig.
Viooltjes zijn favoriet omdat ze in zoveel verschillende kleuren verkrijgbaar zijn – afzonderlijk en combinaties. Bij het eten van viooltjes, kunt u breken met twee van de kardinale regels van eetbare bloemen: eet alleen de bloemblaadjes en verwijder de stampers en meeldraden voor het eten. In feite kunt u ook de kelkblaadjes van de viooltjes eten. Sommige viooltjes hebben een delicate geur, vooral de blauwbloemige. Ze hebben een milde wintergroene smaak. Maak eenvoudig elegante hors d’oeuvres door wat roomkaas op een gewone cracker (rond of vierkant) te smeren en er een heel viooltje op te leggen. Als u een speciale gebeurtenis plant, kunt u zaden zaaien voor de kleur die u wilt. Viooltjes zijn perfect voor het snoepen en versieren van taarten – alles van een eenvoudige plaattaart tot een bruidstaart.
Hoewel de meeste mensen paardenbloemen als onkruid beschouwen, zijn de bloemen eetbaar wanneer ze jong zijn. Er zijn variëteiten die zijn gekweekt voor hun grootte en bladeren, die een mooie aanvulling op de lente tuin te maken-en zal uw buren verrassen. Inheemse Amerikanen doopten de hele jonge bloem in ei en vervolgens in maïsmeel en bakten het. Het is verbazingwekkend hoe de licht bittere bloem hierdoor de smaak van een paddestoel krijgt.
Calendula bloemblaadjes kunnen net als saffraan in rijstgerechten worden gebruikt.
Calendula’s, ook bekend als goudsbloem, werden vroeger armeluis saffraan genoemd. De gele of oranje bloemblaadjes van de margrietachtige bloemen kunnen worden gebruikt als saffraan, maar om het effect te krijgen, moet je ze fijnhakken en koken met olie om de kleur en smaak naar voren te brengen. Sauteer wat gesnipperde uien in een beetje olijfolie, voeg gehakte calendula-blaadjes, rijst en kokend water of bouillon toe. Het resultaat is een mooi bijgerecht dat lijkt op (en gemaakt zou kunnen worden tot) Spaanse paella. Calendula bloemblaadjes geven pit aan worteltaart. Strooi de bloemblaadjes over de roomkaasglazuur.
Pompoenbloesems hebben een milde groentesmaak, vergelijkbaar met courgette of gele pompoen. Alle pompoenbloemen zijn eetbaar, van eikel tot patty pan pompoen tot crookneck squash en courgette, natuurlijk.
Traditioneel in de mediterrane keuken, worden pompoenbloesems meestal gevuld met gearomatiseerd broodkruim of ricotta kaas en gesauteerd of gefrituurd. Pompoen- en kalebasbloemen zijn ook eetbaar. Wat courgettes betreft, die lijken van de ene dag op de andere uit te groeien van kleine smakelijke vruchten tot honkbalknuppels; je kunt ze nooit bijhouden. Het eten van de bloemen is een soort geboortebeperking voor de planten – hoe meer bloemen je eet, hoe minder courgettes je hebt.
‘Lemon Gem’ en ‘Tangerine Gem’ goudsbloemen — Tagetes tenuifolia met hun varenachtige gebladerte zijn de enige eetbare goudsbloemen. Ze hebben een citrusachtige dragon smaak, maar weinig geur. Als je de bloemblaadjes uit de bloem trekt, breek dan het rechthoekige gedeelte af; dat is bitter. Een van de beste dingen van eetbare bloemen is dat ze van gewoon familievoedsel iets maken dat geschikt is voor een koninklijk bezoek. Hun kleuren zorgen voor opwinding en de bloemen zelf geven elk gerecht pit.
De meeste kruidenbloemen zijn veilig om te eten; hun smaak is milder en zoeter dan de bladeren. Probeer dille, venkel, rucola, basilicum, bieslook, koriander, dille, knoflookbieslook, mosterd en daslook te telen. Door bloemen toe te voegen aan een alledaags gerecht als aardappelsalade of macaronisalade (vooral uit de delicatessenwinkel) wordt het iets bijzonders.
Het beste aan eetbare bloemen is dat ze net zo mooi zijn in de tuin als dat ze lekker zijn in de keuken. Het zijn planten voor twee doeleinden die in elk type tuin kunnen worden opgenomen, formeel, cottage of gemengde border. Ongeacht waar u ze kweekt, pluk ze als fruit in hun bloeitijd en geniet van al hun eigenschappen.