Constantijn kwam met zijn vader, keizer Constantius, in 305 naar Brittannië. Constantius stierf in juli van het volgende jaar in York.
Het toenmalige systeem van erfopvolging eiste dat een andere Caesar keizer zou worden, maar de soldaten in York riepen Constantijn onmiddellijk uit tot hun leider. Het bleek een scharniermoment in de geschiedenis te zijn. Hij staat niet voor niets bekend als Constantijn de Grote.
Na bijna 80 jaar, en drie generaties van politieke fragmentatie, verenigde Constantijn het hele Romeinse Rijk onder één heerser. In 324 had hij zijn macht uitgebreid en was hij enig keizer, waarmee hij de stabiliteit en veiligheid in de Romeinse wereld herstelde.
Constantijn liet ook Rome achter zich als de belangrijkste stad in het rijk en bouwde een nieuwe hoofdstad met de bescheiden naam Constantinopel (nu Istanboel). In de volgende twee eeuwen werden Rome en Italië kwetsbaar voor invallen van barbaren. Het veel beter verdedigbare Constantinopel hield het nog duizend jaar vol.
Ten slotte, en misschien wel het beroemdst, had Constantijns krachtige steun voor het christendom een onberekenbare invloed op de Europese geschiedenis. Hij zou zich in 312 na Christus tot het geloof hebben bekeerd, hoewel dit niet is bevestigd.
Op dat moment was slechts ongeveer tien procent van de bevolking van het Romeinse rijk christen. De meerderheid van de heersende elite vereerde de oude goden van Rome. Constantijn was de eerste keizer die christenen toestond vrij hun godsdienst te belijden, wat het geloof verenigde en bevorderde. Hij gaf de aanzet tot de viering van de geboorte van Christus, die wij Kerstmis noemen.
In 314, een jaar na Constantijns edict over religieuze tolerantie, kreeg Eboracum zijn eerste bisschop. Samen met de bisschoppen van Londinium (Londen) en Lindum (Lincoln) woonde hij het Christelijk Concilie in Arles bij.
Constantijn bleef niet lang in York en vestigde Trier als uitvalsbasis voor zijn veldtochten tegen de Germanen misschien een jaar na zijn opvolging. Zijn plaats in de geschiedenis van York was echter al zeer stevig bezegeld.
<Romeinse Rijk geregeerd vanuit York
Het einde van Romeins York >