Diagnostische procedures kunnen omvatten:
- Röntgenfoto (ook wel röntgenfoto genoemd). Een diagnostische test waarbij onzichtbare elektromagnetische energiestralen worden gebruikt om beelden te maken van inwendige weefsels, botten en organen.
- Ultrasound (ook wel sonografie genoemd). Een diagnostische beeldvormingstechniek waarbij gebruik wordt gemaakt van geluidsgolven met een hoge frequentie en een computer om beelden te maken van botten, kraakbeen, bloedvaten, weefsels en organen.
Behandeling voor DDH
De specifieke behandeling voor DDH zal door de arts van uw baby worden bepaald op basis van:
- Je baby’s zwangerschapsduur, algemene gezondheid en medische geschiedenis
- De omvang van de aandoening
- De tolerantie van je baby voor specifieke medicijnen, procedures, of therapieën
- Verwachtingen voor het verloop van de aandoening
- Uw mening of voorkeur
Het doel van de behandeling is de femurkop in de kom van de heup te plaatsen, zodat de heup zich normaal kan ontwikkelen.
Behandelingsopties variëren voor baby’s en kunnen het volgende omvatten:
- Niet-chirurgisch positioneringsapparaat
Het Pavlik-harnas wordt gebruikt voor de behandeling van baby’s tot de leeftijd van 6 maanden. Het houdt de heupen op hun plaats, terwijl de benen een beetje kunnen bewegen. Het harnas wordt door de arts van uw baby aangetrokken en wordt gewoonlijk gedurende één tot drie maanden 12-24 uur per dag gedragen. Uw baby wordt gedurende deze periode regelmatig gezien om te controleren of het tuigje goed zit en om de heupjes te onderzoeken. Aan het einde van deze behandeling worden röntgenfoto’s of echografie gebruikt om de stand en ontwikkeling van de heup te controleren. De heup kan met succes worden behandeld met het Pavlik-tuigje, maar soms kan de heup gedeeltelijk of volledig uit de kom blijven en verdere behandeling vereisen. Andere niet-chirurgische positioneringshulpmiddelen die vaak worden gebruikt, zijn onder meer de rigide abductiebeugel van Rhino.
- Gesloten reductie en spica gieten
Als de heup gedeeltelijk of volledig uit de kom blijft, of als DDH wordt vastgesteld tussen de leeftijd van 6 maanden en 2 jaar, kan een gesloten reductie en spica gieten nodig zijn. Hierbij brengt de chirurg de heup manueel in een betere positie en houdt hem daar in het gips. Dit gebeurt meestal in de operatiekamer onder algemene verdoving. Uw chirurg kan kleurstof in het heupgewricht spuiten om de positie van het heupgewricht beter te kunnen zien. Het gips blijft meestal 6 tot 12 weken op zijn plaats. - Open Reductie Chirurgie
Als de andere methoden niet succesvol zijn, of als DDH pas na één tot twee jaar wordt vastgesteld, kan een operatie nodig zijn om de heup weer op zijn plaats te zetten, ook wel een “open reductie” genoemd. Dit omvat het operatief openen van het heupgewricht en het terugplaatsen van de bal in de kom. Het kan ook inhouden dat het dijbeen en het bekkenbot worden doorgesneden en opnieuw worden uitgelijnd. Na deze operatie worden kinderen meestal 6-12 weken in het gips geplaatst.
Na het gips kunnen een speciale brace en/of fysiotherapie-oefeningen nodig zijn om de spieren rond de heup en in de benen sterker te maken.
Wat is een spica-gips voor korte benen?
Een spica-gips voor korte benen wordt aangebracht vanaf de borst tot de dijen of knieën. Dit type gips wordt gebruikt om de heup na de operatie op zijn plaats te houden en zo de genezing mogelijk te maken.
Verzorgingsinstructies voor het gips
- Houd het gips schoon en droog.
- Controleer op scheuren of breuken in het gips.
- Ruwere randen kunnen worden gepolsterd om de huid tegen krassen te beschermen.
- Kras de huid onder het gips niet door voorwerpen in het gips te steken.
- Gebruik een föhn op een koele stand om lucht onder het gips te blazen en de hete, jeukende huid af te koelen. Blaas nooit warme of hete lucht in het gips.
- Doe geen poeders of lotion in het gips.
- Bedek het gips tijdens het voeden om te voorkomen dat er gemorst wordt.
- Voorkom dat er klein speelgoed of voorwerpen in het gips worden gedaan.
- Hef het gips boven het hart om de zwelling te verminderen.
- Gebruik de abductiestang op het gips niet om de baby op te tillen of te dragen.
Wanneer belt u de arts
Neemt u contact op met de arts of een andere zorgverlener als uw baby een of meer van de volgende symptomen ontwikkelt:
- Koorts
- Grote pijn
- Grote zwelling boven of onder het gips
- Afscheiding of vieze geur uit het gips
- Koude of koude tenen
- Een nat gips
Lange-vooruitzichten op lange termijn voor een baby met DDH
Terwijl screening op DDH bij pasgeborenen vroege opsporing van deze heupaandoening mogelijk maakt, kan een behandeling direct na de geboorte succesvol zijn. Veel baby’s reageren op het Pavlik-tuigje en/of gipsverband. Bijkomende operaties kunnen nodig zijn omdat de heupdislocatie kan terugkomen naarmate het kind groeit en zich ontwikkelt. Na een succesvolle behandeling is het belangrijk om regelmatig de heuparts te blijven bezoeken. Er worden regelmatig röntgenfoto’s genomen tot het kind klaar is met groeien. Dit is om er zeker van te zijn dat de DDH niet opnieuw optreedt. Als het niet wordt behandeld, kunnen verschillen in beenlengte of abnormaal lopen, en een afname van de beweeglijkheid optreden. Bij kinderen van 2 jaar of ouder met DDH kunnen op latere leeftijd misvorming van de heup en artrose ontstaan. DDH kan ook leiden tot pijn en artrose tegen de vroege volwassenheid als het niet wordt behandeld.