Foto’s Andrew Peters
Herstellen van een meniscusoperatie is nooit fijn, maar het is wel heel erg vervelend als je als professionele schaatser een schoen moet laten vallen. Austyn leek er op dat moment echter vrij kalm onder: ‘Ik kan er niets aan doen. Ik neem liever de juiste stappen om beter te worden, zodat ik nog tien jaar kan schaatsen. Dit was in de heel andere wereld van 2015. Obama was president, poke bowls bestonden nog niet, en het internet was nog van hout. Het was ook een heel andere wereld in skateboarden, met merken die net zo snel ophielden als ze opkwamen, en vriendschappen die werden opgeheven voordat ze de kans hadden zich te vormen. Sindsdien zijn Austyns knieën beter geworden en zijn skateboarden beter. Veel beter. En zijn rol in de langverwachte voormalige film, Cheap Perfume, zal daar een bewijs van zijn. Monster Children sprak met de heer Gillette om te zien wat hij rijdt, waar hij heen gaat, en wat hij heeft gedaan in de laatste half decennium.
Hoe gaat het, kerel?
Goed, gewoon alles klaarmaken. We lanceren binnenkort. Wat ben je aan het doen? We hebben twee weken. We zijn bezig met de lancering. We openen onze nieuwe ruimte en maken er een kleine video voor. Voormalig. Ja. Cool. Oké, hier is mijn eerste vraag: Er gaan geruchten dat je een pensionbedrijf gaat beginnen. Zijn die waar? Kun je erover praten? Is dat iets? Nee. Weet je het zeker? Ja. Ik heb net gefietst. Waarop? Ik heb gefietst op boards van Bunnings. Je hebt een boardbedrijf in de steigers staan, of niet? Waarom lieg je tegen me? Dat doe ik echt niet. Ik begin niets. Ik kan niet… Ik heb niet genoeg tijd om dat te doen. Ik ben gewoon aan het planken met foto’s genomen door een goede vriendin van mij. Ze heeft foto’s gemaakt van een paar vrienden van ons, en dan schrijf ik er een woord op dat ik leuk vind, en dan print ik het, en skate ik het. Ik skate al zo’n twaalf jaar in dezelfde vorm, dus ik zet er gewoon een nieuw plaatje op.
Je maakt je eigen boards?
Ik betaal voor mijn skateboards. Dat is wat er gebeurt.
Oh, dus je laat je eigen boards maken.
Ja, dezelfde vorm waar ik al jaren op rijd.
Dat is te gek en te gek.
Ja. Ik denk dat ik er daarom zo opgewonden over ben, want het is nergens verkrijgbaar, je verkoopt het niet, je kunt het niet kopen…
Ik zou er wel een willen kopen.
Je kunt er een krijgen voor vijftien dollar.
Wie is de vriend die de foto’s levert die je erop afdrukt?
Imogene.
Von Barron?
Ja.
Ik mag haar wel.
Ik ook.
Heb je mensen gehad die vroegen of ze platen van je konden kopen?
Ja, dat hebben ze. Het is grappig want met het bedrijf nu, Former, heb ik veel relaties met distributeurs, en ze hebben zoiets van, ‘Laat het ons weten als je er klaar voor bent!’ en ik heb zoiets van, ‘dat doe ik niet.’
Hoeveel mensen zitten er nu in het Former skate team?
Drie.
Dus, het zijn drie skaters en drie surfers?
Vier surfers nu. We moeten ze inhalen. Hoeveel directeuren zijn er? Wie is de baas? Ik denk dat ik de skate kant van de dingen regel. Ik doe veel dingen aan de achterkant. Mijn broer helpt veel. Dane (Reynolds) heeft de laatste jaren een groot deel gedaan. We hebben werknemers gehad en vrienden, maar die dingen verschuiven. Wat doet die niet-goede hippie Craig Anderson, als hij al iets doet? Craig surft gewoon. Hij doet gewoon wat hij zou moeten doen of wat hij zou willen doen.
Heb je ooit iets van hem gehoord?
Een paar e-mails om de zes maanden.
Heb je zijn huisgenoot, Dunni ontmoet?
Ja, hij is de beste.
Ah, maar dat is ook een serieus karakter.
Ja, maar een ander karakter. Dat is een kwetsbaar karakter. Dat is een ander persoon.
En toch, in persoon, ben je heel vrolijk en grappig en onnozel. Breng ik je imago nu in gevaar door mensen dat te vertellen? Want dat is de man die ik ken. Dat is wie ik denk dat zij ook kennen. Ik denk dat het allemaal heel oprecht is. Iedereen heeft van die verschillende kanten. Ik denk het. Het is een raar iets. Iedereen is zijn internetpersoonlijkheid, zijn persoonlijkheid in het echte leven, en dan heb je nog de persoonlijkheid die je eigenlijk nastreeft, wat het ook is.
Laat me je dit vragen: wat definieert een professionele skater?
Ik denk dat je betaald wordt om iets te doen omdat je er goed in bent, en mensen vinden het leuk genoeg voor je om er goedkeuring voor te krijgen. Dat is de definitie van een professional, toch? Juist. Maar ik weet niet wat een skateboarder definieert. Er zijn zoveel verschillende types. En gelukkig hebben we veel vrijheid en mobiliteit om te doen wat we willen met professioneel zijn.
In tegenstelling tot andere professionals.
Ja.
Denk je er wel eens over na hoe skateboarden begon als een jeugdhobby en hoe je net zo goed in BMX of zoiets had kunnen stappen?
Oh ja, natuurlijk. Ik had ook scooter kunnen rijden, motor kunnen rijden, ijs kunnen roken aan de kant van de weg. Ik had een heleboel dingen kunnen doen. Het is raar hoe het allemaal zo uitpakt.
Dat is het echt.
Wat is je favoriete ‘Austyn’ product door de jaren heen: schoenen, board graphics, wielen… ?
Wel, de makkelijkste manier om daar antwoord op te geven is Habitat.
Je spul dat uitkwam op Habitat?
Ja, omdat zij me hebben opgevoed. Ik kon me vinden in veel van wat Joe deed. Hij was gewoon een persoon die je kon vertrouwen en waar je je geen zorgen over hoefde te maken, en hij zou alles doen in jouw belang. Maar dat was een andere tijd toen mensen de tijd namen om iemands imago er op een bepaalde manier uit te laten zien of om een project er op een bepaalde manier uit te laten zien. Nu nemen mensen geen tijd meer.
Alles lijkt tegenwoordig een beetje versnipperd en dwaas, nietwaar?
Kinda, ja. Ik denk dat het een geduldigere tijd was toen ik op Habitat zat. Dat was tien jaar geleden, dus mensen waren toen nog niet zo op zoek naar inhoud. En Joe ontwierp min of meer mijn imago en ik hoefde me er niet echt druk over te maken. Ik gaf er wel om, maar ik vertrouwde hem, en dat bedrijf bouwde mijn naam op.
En daarna werd je langzaamaan een beetje een lone wolf, toch? Je bent een beetje een solo-vlieger.
Ja, denk ik. Er was een keerpunt toen ik me realiseerde: ‘O, misschien ben ik geen focus of prioriteit bij dit of dat merk. Ik zou waarschijnlijk iets moeten gaan ontwikkelen om een bepaalde…’ Ik zou niet zeggen een niveau van serieusheid handhaven, maar voor mensen om je serieus te nemen of voor jou om… Ik weet het niet. We kunnen controleren hoeveel we naar buiten brengen en de kwaliteit van die output, of we kunnen het in de handen van iemand anders laten; en ik realiseerde me, ‘Ik ben dit al aan het doen. Ik ben al aan het filmen met de mensen waarmee ik wil filmen, en ik geef het gewoon aan iemand om te doen wat zij willen, of ik word aan de kant geschoven omdat er jongere kinderen in het team komen,’ en toen had ik zoiets van, ‘Ik weet niet of dat de beste zet is voor mij.’ Dus, er was een verschuiving toen ik waarschijnlijk tweeëntwintig of drieëntwintig was, waar ik me begon te realiseren dat mijn naam niet alleen skateboarden of iets anders was-het was kneedbaar.
Laten we het nu hebben over de aankomende voormalige video, Cheap Perfume. Hoe is dat tot stand gekomen?
Wel, we zijn opgegroeid met het kijken naar skatevideo’s, en met het bedrijf en de mensen die voor ons rijden, wilden we een soort tijdloze bijdrage leveren aan de volgende generatie kinderen.
En je hebt dit persoonlijk gefinancierd?
Ik heb dit project min of meer zelf gefinancierd, ja. Ik heb spaargeld en persoonlijke spaarcenten aangeboord en veel gevraagd van goede vrienden en muzikanten en mensen. Er zit veel achter, en ik ben echt opgewonden. Hopelijk voelen de mensen het en steunen ze het. We hebben een jaar lang de hele verdomde wereld rondgereisd om dit voor elkaar te krijgen. Het is verdomd hard geweest. Het is hard geweest.
Hoeveel beelden hebben jullie in die tijd verzameld?
Shit, ik weet het niet. We hopen dat de video ongeveer vijftien minuten zal duren.
Het moet moeilijk zijn om een jaar aan spullen terug te brengen tot vijftien minuten.
Ja, ik bedoel, je gaat naar een ander land, je geeft al dat geld uit aan accommodatie en vluchten, al die dingen, en je komt terug met vijftien seconden, maar het is op de een of andere manier te rechtvaardigen. Het is gewoon een raar iets. Het is net alsof een muzikant wat demo’s gaat schrijven en terugkomt met een kwart van een liedje en denkt, ‘Ja, daar voel ik me goed bij. Het is een raar proces.
Dus, je bent bijna klaar?
Het is zo’n beetje klaar. De muziek wordt goedgekeurd… Ik probeerde alleen muziek te gebruiken van mensen die zijn overleden. Ik kon Leonard Cohen krijgen; ik skate op Scott Walker; en dan, Jamal (Gibbs) zou gaan skaten op…
Wacht, waarom zijn alle muzikanten op de soundtrack overleden?
Ik wilde eigenlijk dat deze video een ode zou zijn aan de mensen die we verloren hebben. Ik weet niet of de rest van het team dat weet… Ik verwerk het gewoon omdat ik denk dat het inspirerend is. Het inspireert mij in ieder geval.
En jouw deel heeft een Scott Walker liedje?
Ja.
Kan ik raden welk Scott Walker liedje?
Je mag het proberen.
Wel, het moet iets van Scott 2 zijn.
Nee. Scott 4.
Scott 4?
Mm-hmm.
Scott 4 is behoorlijk out-there.
Ja, maar het is een feel-good nummertje; ik denk het enige op die plaat. Dat was zijn laatste album waar hij niet helemaal door het lint ging; vlees in een kast slaan en zo.
Een dood varken slaan. Dat was op The Drift, geloof ik. Daar ging hij echt naartoe. Dus je hebt Cheap Perfume zelf gefinancierd? Ja, ik weet dat het nergens op slaat, maar ik weet het niet. Ik had gewoon zoiets van: ‘Weet je wat? Fuck it. Wat gaat het doen als het in besparingen gaat? Gewoon daar blijven zitten. Ik heb liever dat het teruggaat naar het ding dat me toestond het te ontvangen. Dat rechtvaardigt het. Ik zou dit allemaal niet hebben als het niet voor skateboarden was, dus ik kan het net zo goed teruggeven en iets uitbrengen wat ik leuk vind. En hopelijk vinden mensen het leuk. Het is een spannende tijd, en ik heb het gevoel dat ikzelf en alle anderen beter skaten dan ze ooit hebben gedaan. Het is motiverend om bij deze jongens te zijn. Dat is geweldig. Nog verrassingen? Schaatst Craig?
Ik hoop het. Hij vliegt binnenkort, en ik probeer hem zover te krijgen om met Jake (Anderson) te gaan schaatsen, die duivenpoten daar te krijgen en gewoon te kijken hoe ze afbrokkelen. Het zal goed zijn. Het zal een gezicht zijn.
Can Craig skate? Ik weet dat Warren dat kan.
Ja, Warren kan skaten, maar ik weet niet of het altijd overgaat.
Voel je je nu met Former verplicht om een beetje te weten over surf shit?
Ik voel me alsof ik surfen moet begrijpen, ja; omdat we ook een surfmerk zijn, dus ik voel me verplicht om dat te doen. Dane weet meer over skaten dan ik verdomme doe. Hij kent de nieuwe video’s die uitkomen, hij kijkt alles op Thrasher, terwijl ik er minder om geef om iets te kijken, om je de waarheid te zeggen. Maar Dane zit er bovenop. Hij doet zijn best.
Kan je surfen?
Ja, ik kan opstaan en dingen doen en ermee rijden en, weet je, het ding doen. Het ziet er niet mooi uit. Ben je ooit in de groene kamer geweest? Ik ben nog nooit in de garage geweest, nooit gedaan. Nog nooit opgesloten geweest. Opgesloten? Noemen de Australiërs dat niet waterpijp roken? Ja, maar je kunt ook bedonderd worden in een golf. Je kunt kegels roken terwijl je wordt gepakt. Hoe oud ben je nu?
Ik ben achtentwintig.
Waar hoop je te zijn op je achtendertigste?
Op je achtendertigste?
Jah, wat wil je over tien jaar? Een hutje in het bos? Ik wil geen hutje in het bos om alleen rond te hangen. Dat klinkt verschrikkelijk. Ik denk dat mijn geluk mijn mobiliteit is: als ik in staat ben om te bewegen en dingen te doen en ik heb momentum, dan ben ik goed met wat dat ook is. Als ik fysiek vastzit, dan zit ik mentaal vast, en ik denk dat die twee hand in hand gaan. Dus, wat het ook is in de toekomst, ik hoop dat ik…
Mobiel.
Ja. Hetzij zo mobiel als ik nu ben, hetzij nog mobieler, met de hulpmiddelen om de dingen wat gemakkelijker te maken. Ik heb niet al te veel nodig, maar het zou fijn zijn om in een positie te verkeren waarin ik vrij kan reizen en het met mensen kan delen, of de volgende groep mensen kan opvoeden om het te doen. En ik weet niet of dat in schaatsen is of in surfen of in…
Muziek.
Ja, of ontwerpen, of consulting. Ik hou van consulting. Het idee van consulting is ongelooflijk. Ik hou van nadenken over hoe je iets echt cool en authentiek kan maken. Er zijn veel mensen die dat werk doen en veel mobiliteit en flexibiliteit hebben. Dat lijkt me een gave baan. Mobiliteit en flexibiliteit dus. Dat is waar je op hoopt over tien jaar. Je wilt niet echt veel. Je wilt gewoon wat je al hebt, echt waar. Je wilt gewoon mobiel zijn.
Ja, ik ben best dankbaar en best tevreden met wat ik op dit moment heb. Als ik deze shit nog tien jaar kan doen, zou ik behoorlijk opgewonden zijn. Maar op dit moment, dacht ik waarom niet wat risico’s nemen nu het nog kan? Neem een groot risico, leer ervan, en dan zal dat me hopelijk voorbereiden op iets anders, maar als ik nu geen risico’s neem voor ik dertig ben, dan zal ik niet echt iets leren.
Laten we dit afronden met een makkelijke: Wat is de zin van het leven? Waarvoor zijn we hier? Waar gaat het allemaal om?
Het gaat allemaal om het in praktijk brengen van de gouden regel.
Wat is de gouden regel?
Behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden.
Dat is een goede regel om naar te leven.
Dat is het echt. Maar aan de andere kant, de gouden regel kan ook gewoon een borrel zijn. Dat is waar je in je mond plast.
Ik weet het.
Voor hydratatie.
Ik weet het, ik heb een hete bubbler elke ochtend.
Mensen denken dat het voor de komedie is, maar er zijn eigenlijk gezondheidsvoordelen aan.
Laatste vraag: hoe moeten we het jaar 2020 en daarna benaderen?
God, ik weet het niet. Ik weet alleen hoe ik het benader.
Hoe benader jij het?
Als ik wakker word, heb ik zoiets van: ‘Wat kan ik met mijn dag doen? Hoeveel kan ik gedaan krijgen nu ik nog leef? Dat is hoe ik naar de shit kijk. Ik wil niet blijven zitten. Hoe zit het met aan de bloemen ruiken? Je kunt onderweg aan de bloemen ruiken. Je neemt een pauze, ruikt even, en dan ga je er weer tegenaan.
Zie meer van Monster Children Issue 66 door hier een exemplaar op te halen – en we laten je kiezen wat je betaalt!