Auteur: Sarah
Het meest herkenbare kenmerk van popartlegende Andy Warhol – hij van de Marilyn Monroe- en Campbell’s Soup-zeefdrukken – was misschien wel zijn iconische witte haar.
Maar volgens recente onthullingen was de kunstenaar eigenlijk kaal, omdat hij al zijn haar had verloren aan een aandoening waarvan wordt aangenomen dat het een vorm van Alopecia Areata is.
Zelfbewust
Journalist Stephen Smith sprak met een aantal vrienden en kennissen van Warhol als onderdeel van een nieuwe BBC-documentaire genaamd A Day In The Life of Andy Warhol. Het was toen dat de haaruitval van de kunstenaar aan het licht kwam.
Smith schrijft in The Guardian over Warhol’s voorliefde voor pruiken: “…het is waar dat hij een groot voorstander was van steeds gedurfder, en meer ongegeneerd synthetische, confecties naarmate hij meer aan de schijnwerpers gewend raakte. Maar de eerste keer dat hij een pruik droeg, was uit een zeer menselijk zelfbewustzijn, nadat een zenuwziekte in zijn jeugd zijn lichaam volledig haarloos had achtergelaten’.
“Hij was slank en hij had echt goede spierdefinitie,” zegt Andy Warhol’s voormalige partner, de dichter en kunstenaar John Giorno, “Plus hij had geen haar, en zijn afkomst was in Oost-Europa, dus hij had echt een bleke huid… als een Renaissance standbeeld.”
De gelauwerde moderne kunstenaar was beroemd om het feit dat hij zichzelf veranderde in een ‘levende cartoon’ door middel van zijn zorgvuldig opgebouwde imago, waarbij hij zichzelf presenteerde als een werk van beeldende kunst. Door zijn haaruitval in zijn voordeel te gebruiken, gebruikte hij blijkbaar steeds gekkere pruiken om zijn veranderende karakter over te brengen naarmate zijn roem en excentriciteit toenamen. Warhol gaf vrijwillig toe pruiken te dragen, maar heeft nooit over zijn kaalheid gesproken. “Ik ben een zeer oppervlakkig persoon,” zou hij gezegd hebben. “Als je een pruik draagt, valt het iedereen op. Maar als je vervolgens de pruik verft, merken mensen de verf op.”
Getriggerd door kinderziekte?
De genoemde ‘zenuwziekte’ was chorea van Sydenham, een kinderziekte die Warhol opliep toen hij ongeveer acht jaar oud was. Deze ziekte veroorzaakt onwillekeurige bewegingen van de ledematen, stuiptrekkingen en stemmingswisselingen, alsmede obsessieve dwangneuroses, maar heeft voor zover bekend geen verband met haaruitval.
Dit maakt het waarschijnlijker dat de oorspronkelijke ziekte een vorm van de auto-immuunziekte Alopecia Areata kan hebben uitgelokt.
Het keert het lichaam in feite tegen zijn eigen haarfollikels, waardoor de haarproductie wordt stilgelegd en de haargroeicyclus in de rustfase blijft steken.
Zijn vrienden spreken over zijn totale gebrek aan lichaamshaar – een teken van Alopecia Universalis, de ernstigste vorm van Alopecia Areata, die haaruitval veroorzaakt over het hele hoofd en lichaam.
Warhol had echter wel dikke wenkbrauwen die hij gebleekt droeg of donker verfde om ze te laten contrasteren met zijn platina haar. Op foto’s zijn ook spaarzame wimpers te zien. Dit is in tegenspraak met de algemene prognose van Alopecia Universalis, waarvan algemeen wordt aangenomen dat alle hoofd- en lichaamshaar verdwijnt.
Terwijl dit niet altijd het geval is en sommige mensen de aandoening ervaren maar hun wenkbrauwen en wimpers behouden, is een andere verklaring dat Warhol Alopecia Totalis ontwikkelde.
Deze aandoening valt tussen het fragmentarische haarverlies van de hoofdhuid dat wordt waargenomen bij Alopecia Areata en de totale afwezigheid van haar veroorzaakt door Alopecia Universalis. Het gaat om een volledig verlies van haar over de hele hoofdhuid en kan ook – maar niet altijd – het verlies van de wenkbrauwen en wimpers omvatten.
Ondanks het gemelde gebrek aan lichaamshaar van de kunstenaar, lijkt de man die de ‘original selfie king’ werd genoemd vanwege zijn liefde voor zelfportretten, okselhaar en mogelijk wat borsthaar te hebben op deze serie polaroids uit 1969 (foto), genomen net na zijn moordpoging. Dit maakt een diagnose van Alopecia Totalis veel passender.
Een andere mogelijkheid – en minder waarschijnlijk – is dat hij valse wenkbrauwen heeft gedragen, aangezien valse wenkbrauwen – een voorloper van de huidige medische wenkbrauwtatoeages – al sinds de 17e eeuw bestaan.
Behandeling van alopecia areata
Even vandaag zijn er nog steeds beperkte opties in termen van behandeling voor Alopecia Totalis en Universalis en degenen die beschikbaar zijn, zoals topische immunotherapie, hebben vaak lage succespercentages. Voor milde tot matige stadia zijn veelbelovende hergroei resultaten bereikt door het volgen van op maat gemaakte alopecia areata behandelplannen, hoewel het haar vaak op natuurlijke wijze zal hergroeien in ongeveer 12 maanden.
Een aantal recente trials heeft bemoedigende potentiële behandelingen voor Alopecia Areata in zijn verschillende vormen, met inbegrip van de meer ernstige stadia, aan het licht gebracht en dit is een ontluikend gebied van studie.
Tot er een effectieve behandeling of genezing voor Alopecia Totalis en Universalis is gevonden, zijn de keuzes vrij beperkt, waarbij de getroffenen ofwel hun kaalheid moeten omarmen of – zoals Andy – een pruik moeten dragen. Gelukkig zijn er in het Verenigd Koninkrijk een aantal liefdadigheidsorganisaties die steun bieden bij het omgaan met zo’n zichtbare aandoening.
The Belgravia Centre
The Belgravia Centre is de leider in de behandeling van haaruitval in het Verenigd Koninkrijk, met twee klinieken in Centraal Londen. Als u zich zorgen maakt over haaruitval kunt u een gratis consult met een haaruitval expert regelen of ons Online Consultatie Formulier invullen vanuit het hele Verenigd Koninkrijk of de rest van de wereld. Bekijk onze succesverhalen over haaruitval, die de grootste verzameling van dergelijke succesverhalen ter wereld vormen en laten zien hoeveel succes zo veel van Belgravia’s patiënten behalen. U kunt ook altijd bellen naar 020 7730 6666 voor onze hulplijn voor haaruitval of om een gratis consult te regelen.