Amerikaanse schaatsster. Naamsvariaties: Beth Heiden Reid. Geboren in 1959 in West Allis, Wisconsin; zus van Olympisch schaatser Eric Heiden; studeerde begin jaren ’80 aan de Universiteit van Vermont; gehuwd.
Zette het nationale record op de mijl voor middelbare schoolmeisjes (1975); won het wereldkampioenschap schaatsen in Den Haag, Nederland (1979); won het wereldkampioenschap wielrennen in Sallanches,
Frankrijk (1980); won de bronzen medaille op de 3000 meter schaatsen bij de Olympische Spelen in Lake Placid, New York (1980); won het NCAA-kampioenschap langlaufen in Bozeman, Montana (1983).
Beth Heiden werd geboren in West Allis, Wisconsin, in 1959 en groeide op met de strenge winters van Wisconsin die zo ideaal zijn voor schaatsers. De tengere Beth koos aanvankelijk voor kunstschaatsen, maar werd al snel aangetrokken door de sport van haar broer Eric Heiden: snelschaatsen. Wat Beth aan lengte miste, maakte ze goed door haar fysieke beperkingen te overwinnen met concentratie, discipline en vastberadenheid. “Er waren veel momenten dat Beth het ijs op wilde,” herinnerde haar broer zich, “en dan zei ik: ‘Ach, laten we het vandaag maar vergeten.’ Maar haar vasthoudendheid zou het beste van mij krijgen – en dat is wat het verschil maakte tussen succes en mislukking.”
De Heiden broers en zussen begonnen te trainen met Olympisch gouden medaille schaatsster Dianne Holum (winnares van de 1500-meter race in 1972). Holum ontwierp een programma van fietsen, gewichtheffen, eendenlopen en vele uren schaatsen voor het duo, dat zijn tol eiste van de minder gespierde Beth. Noch blessures, noch tegenslagen konden echter Beth’s gedrevenheid verslaan, en in 1979 versloeg ze grotere, sterkere vrouwen om een Wereldkampioenschap te winnen.
Toen de Olympische Spelen van 1980 naderden, kregen Beth en Eric te maken met hoge verwachtingen voor hun prestaties. Eric voldeed ruimschoots aan de Amerikaanse droom van gouden medailles – hij won er vijf – terwijl Beth teleurstellend derde werd op de 3000 meter en brons won. Terwijl haar wereldkampioenschap was gewonnen op basis van haar totale prestatie in vier onderdelen, worden op de Olympische Spelen de medailles voor elk onderdeel afzonderlijk toegekend; hoewel Beth, schaatsend met een geblesseerde enkel, de beste totale prestatie op de Spelen leverde, kon zij niet de gouden medaille veroveren waarop Amerika had gehoopt. Haar behandeling door de pers droeg bij aan de teleurstelling over haar verlies, omdat verslaggevers haar berispten omdat ze haar broer niet kon bijhouden.
Heiden ging toen verder met nieuwe uitdagingen. Na uitgebreid te hebben gefietst als onderdeel van haar crosstraining voor het schaatsen, nam ze het als sport op en won een wereldkampioenschap in wielrennen in 1980. Ze begon in een opwelling met langlaufen terwijl ze een graad in de natuurkunde behaalde aan de Universiteit van Vermont en won het NCAA-kampioenschap op de 7,5 kilometer in 1983. Beth Heiden hielp bij de ontwikkeling van talrijke uitgebreide langlauffaciliteiten op het bovenste schiereiland van Michigan.