Hoewel de meerderheid van mijn volgers zelf in de recapie zit, heb ik er ook veel die dat niet zijn. Zoals ik al zei, wil ik dat mijn pagina voor iedereen is, een pagina waar ik mijn platform kan gebruiken om te onderwijzen! Dus dat is waar deze post over gaat. Ik ga deze lekker kort houden, zodat het niet alleen makkelijk te lezen is, maar ook makkelijk te begrijpen!
Voor sommigen van jullie, zelfs als je niet in dit vakgebied zit, is dit misschien een proces dat je kent. Er zijn vele andere gebieden die een zeer gelijkaardig proces gebruiken om hen ook te helpen leiden, verpleging is één van hen.
In recreatietherapie hebben wij een proces van 4 stadia dat wij constant gebruiken om ons te helpen leiden in het verlenen van steun. We noemen het het APIE proces. De vier fasen zijn: beoordeling, planning, uitvoering en evaluatie. Dus hoe helpt dit ons? Ik zal het even voor u uit de doeken doen.
Het APIE-proces is een cyclus, omdat u op alle vier de gebieden kunt beginnen en stoppen. Net als wij, is het proces dat we gebruiken voortdurend in beweging!
A
Voor de beoordeling heeft elke instelling zijn eigen beoordeling. Sommige gebruiken beproefde en geteste beoordelingen die over de hele linie bekend zijn, andere mengen verschillende onderdelen van reeds bestaande beoordelingen en weer andere beginnen van nul. We gebruiken deze assessments om ons te helpen precies vast te stellen in welke programma’s iemand zou passen, welke programma’s hen de meeste ondersteuning zullen bieden bij wat het ook is dat ze willen bereiken.
P
Planning draait om het nadenken over de beoordeling en andere informatie die we hebben verzameld, om te helpen doelen en doelstellingen vast te stellen. Deze doelen en doelstellingen stellen ons in staat om interventies, activiteiten en programma’s te plannen die misschien al bestaan of die we moeten creëren om de absoluut best mogelijke ondersteuning te bieden.
Dit deel, als het van toepassing is, zal ook de inbreng van andere professionals omvatten. Recreatietherapeuten maken vaak deel uit van een intergenerationeel team, wat betekent dat zij een van mijn beroepsgroepen zijn die een individu helpen om zijn doel te bereiken. Door samen te werken met ergotherapeuten, fysiotherapeuten, verpleegkundigen, enzovoort, maken we een plan dat ons in staat stelt samen te werken om de kans op succes te optimaliseren!
I
Implementeren is de I, en dit is de “doe” fase in het proces! Dit is waar we beginnen met het betrekken van individuen in programma’s en interventies die we gepland hebben. Deze fase ziet er voor iedereen totaal anders uit, omdat alles wat we kiezen om te implementeren speciaal ontworpen is om hen te helpen al hun doelen en doelstellingen te bereiken.
E
In de evaluatiefase kijken we terug op onze eerste beoordelingen, plan en implementatie om de resultaten te bepalen. Soms ontdekken we nieuwe omstandigheden die moeten worden aangepakt, andere keren kunnen we vaststellen dat de persoon met succes alles heeft bereikt wat hij wilde, en soms merken we dat we teruggaan naar de tekentafel. Deze fase gaat voortdurend door ons hoofd, op weg naar een punt waarop onze evaluatie ons laat zien hoe succesvol alles was!
Het is zo belangrijk op te merken dat elk individu betrokken is bij zijn eigen zorg, bij elke stap in het proces. Zonder hun betrokkenheid bij de beoordeling, zouden we niet in staat zijn om te bepalen wat we nodig hebben. Zonder hun betrokkenheid bij de planning, zouden we niet weten waar ze aan willen werken en hoeveel werk ze bereid zijn erin te steken. Als het op de uitvoering aankomt, moeten zij bereid zijn de wereld in te gaan. Tenslotte, wat de evaluatie betreft, hebben we hun inbreng nodig om te bepalen of we onze doelen en interventies hebben bereikt.