Hoe kokosolie van gezond voedsel naar “vergif” ging

In de afgelopen 10 jaar of zo, is kokosolie een steunpilaar geworden als zowel een voedingsmiddel als een persoonlijk verzorgingsproduct. Goop vermeldt het in minstens 168 artikelen, en gaat zelfs zo ver om het aan te bevelen als glijmiddel voor seks. Het is ook aanbevolen in de mainstream media voor alles van koken tot huidverzorging en zelfs oil pulling, een techniek waarbij je het spul in je mond rondspoelt als een mondwater om te reinigen. Het is een lieveling geworden van de zogenaamde clean eating beweging.

Maar een professor heeft zojuist verklaard dat “kokosolie puur vergif is” en “een van de slechtste voedingsmiddelen die je kunt eten.” Karin Michels, een adjunct-professor epidemiologie aan Harvard’s T.H. Chan School of Public Health en de directeur van het Instituut voor Preventie en Tumor Epidemiologie aan de Universiteit van Freiburg in Duitsland, deed deze uitspraak tijdens een lezing in het Duits in juli.

(Voor de duidelijkheid, ze had het over het eten ervan, niet over het gebruik ervan als een haarmasker. Voorlopig heeft niemand gesuggereerd dat het je haar zal doen uitvallen of zoiets.)

Business Insider lijkt de eerste outlet te zijn die erop is gestuit; de YouTube-video van haar lezing heeft nu bijna 1 miljoen views.

Dit is niet de eerste keer dat de gezondheidsvoordelen van kokosolie in twijfel worden getrokken, maar Michels keek in wezen naar vroegere kokosfobes en zei: “Houd mijn pils vast,” voordat ze haar hyperbolische descriptor liet vallen. Michels’s is het nieuwste schot in een langlopende oorlog over de gezondheid van kokosolie in het bijzonder en verzadigde vetten in het algemeen.

Het komt allemaal neer op het debat over verzadigd vet

Kokosolie bevat veel verzadigd vet, wat het type is dat historisch in verband wordt gebracht met hartaandoeningen. In juni 2017 kreeg de American Heart Association (AHA) zowel kokosfielen als voedingswetenschappers in het geweer toen het een advies uitbracht waarin werd gewaarschuwd tegen verzadigde vetten. De verklaring herhaalde het decennialange standpunt van de vereniging dat mensen moeten bezuinigen op deze vetten omdat ze bijdragen aan hart- en vaatziekten.

Het noemde specifiek kokosolie in het rapport, opmerkend: “Omdat kokosolie het LDL-cholesterolgehalte verhoogt, een oorzaak van , en geen bekende compenserende gunstige effecten heeft, raden wij het gebruik van kokosolie af.”

Veel deskundigen waren het niet eens met het standpunt van de AHA. De inherente ongezondheid van verzadigd vet is een onderwerp van veel debat en vage gegevens in de wetenschappelijke gemeenschap, zoals Vox gezondheidsschrijfster Julia Belluz uitgebreid heeft gerapporteerd. Verzadigd vet is misschien niet zo slecht als we altijd hebben aangenomen, hoewel gegevens het feit ondersteunen dat onverzadigde vetten, zoals die worden aangetroffen in vis en plantaardige oliën, zeker de voorkeur verdienen en het risico op hart- en vaatziekten kunnen verlagen.

Hoe kokosolie in de eerste plaats populair werd

Kokosolie wordt al duizenden jaren gebruikt in tropische plaatsen zoals India en Polynesië. Europese handelaren ontdekten het in de 19e eeuw en legden plantages aan in het Caribisch gebied, de Stille Zuidzee en Zuidoost-Azië. Kokosolie werd in de westerse wereld veel gebruikt in de keuken, totdat de handel werd afgesneden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Tegen de jaren 1950 was kokosolie uit de gratie geraakt nadat de eerste hypothesen over verzadigd vet en hartziekten waren voorgesteld, volgens de American Oil Chemists’ Society, een handelsgroep van de industrie.

Meer recentelijk, in 1994, publiceerde het Center for Science in the Public Interest een analyse van filmpopcorn. Daarin werd beweerd dat een grote popcorn zonder botersaus evenveel verzadigde vetten bevatte als zes Big Macs, grotendeels te wijten aan de kokosolie waarin hij was gepoft. Kokosolie bleef een paria tot ongeveer het midden van de jaren 2000, toen het begon op te duiken in reformwinkels.

In 2011 beweerde een voedingscolumnist van de New York Times dat de olie de reformwereld had “gecharmeerd”, en schreef zijn groeiende populariteit toe aan veganisten die het gebruikten als een botervervanger en wetenschappers die het bewijsmateriaal over verzadigd vet heroverwegen, zoals hierboven opgemerkt. Een vertegenwoordiger van Whole Foods zei in het artikel dat de verkoop van kokosolie de afgelopen vijf jaar met “dubbele cijfers” was gestegen.

Proponenten gaven kokosolie echt een lift nadat gegevens in een studie uit 2008 suggereerden dat proefpersonen die een olie aten die middellange keten triglyceriden (MCT) bevatte, meer gewicht verloren dan een controlegroep die olijfolie at.

Kokosolie bevat MCT’s, hoewel niet in de hoeveelheid die werd gebruikt in de studie. Maar de mogelijkheid om gewicht te verliezen werd een van de bekendste eigenschappen van kokosolie. Een van de auteurs van de studie vertelde Stat News: “Ik denk dat de gegevens die we hebben laten zien met middellange keten vetzuren zeer ruim zijn geëxtrapoleerd. Ik heb nog nooit een studie gedaan naar kokosolie.”

Snel kreeg kokosolie het aura van woo-woo dat gebruikelijk is in de wellness-ruimten van vandaag. Naast het feit dat het een favoriet was in Goop-artikelen, roemde Dr. Oz het vermogen ervan om “ons lichaam te helpen weerstand te bieden tegen zowel virussen als bacteriën die ziekte kunnen veroorzaken.”

Het werd populair in dubieuze dieetplannen. In zijn boek The TB12 Method, schreef Tom Brady dat hij er alleen maar mee kookte. Het is een kernvoedingsmiddel in het Bulletproof dieet, dat voorstelt dat je koffie drinkt met boter en olie er doorheen gewikkeld. Het duikt op als een aanbevolen ingrediënt in het keto, Paleo, en Whole30 dieet. Kokosolie puristen raden aan een niet-geraffineerde versie te gebruiken, zeggende dat het raffinageproces potentiële anti-oxidant en anti-inflammatoire voordelen wegneemt.

Midden van dit alles, begonnen meer mensen het over zichzelf heen te smeren, gebruikend het als haarmasker en vochtinbrengende crème. Commerciële schoonheidsproducten die claimen “natuurlijk” te zijn, bevatten het als ingrediënt, en er is zelfs een luxe lijn van kokosolie producten verkocht bij Sephora genaamd Kopari. Jared Leto en een keur aan andere beroemdheden investeerden in het merk.

So will coconut oil kill me?

Alle verwarring en negatief nieuws lijkt een tol te eisen op de populariteit van kokosolie. De verkoop begon af te nemen in 2015, volgens de Washington Post.

Zoals alle vetten, kokosolie is hoog in calorieën. De gemeenplaats voor de meeste dingen met betrekking tot dieet geldt hier: Verzadigde vetten in het algemeen, en kokosolie in het bijzonder, zijn waarschijnlijk prima met mate. Iets een vergif noemen is een geweldige manier om YouTube views te krijgen, maar tenzij je de kokosolie roerbakt met wat arsenicum, is het overdreven.