Of het zelfs mogelijk is om een anonieme bankrekening te hebben hangt af van de definitie van anoniem. Het is mogelijk om particuliere rekeningen te hebben waarbij de details geheim worden gehouden, hoewel ze kunnen worden onthuld onder wettelijk dwingende verzoeken. In de Verenigde Staten is het niet mogelijk om een letterlijk anonieme rekening te hebben, omdat de wet financiële instellingen verplicht om de identiteit van rekeninghouders te kennen.
In het verleden was in sommige landen, waaronder Zwitserland en Oostenrijk, een echt anonieme bankrekening beschikbaar. Deze kon worden geopend zonder identificatie en de houder kreeg gewoon een boekje en een codewoord. Deze waren nodig voor alle transacties, wat betekende dat de rekening alleen in persoon kon worden geopend.
Omwille van de opzet bepaalde de plaatselijke bankwetgeving dat iedereen die in het bezit was van het boekje en het codewoord kende, als de wettige houder van de rekening werd beschouwd. Dit verhoogde uiteraard de veiligheidsrisico’s van dergelijke rekeningen. Het betekende met name dat als een rekeninghouder overleed en geen details over zijn codewoord naliet, de erfgenamen geen toegang zouden hebben tot de fondsen op de rekening.
Het hebben van een anonieme bankrekening is in de 21e eeuw moeilijk, zo niet onmogelijk. Dit is grotendeels een gevolg van de Financial Action Task Force, een intergouvernementeel orgaan dat het witwassen van geld tracht te bestrijden. Deze task force heeft een wijdverspreid wettelijk beginsel vastgesteld dat banken de identiteit van rekeninghouders moeten kennen.
De Verenigde Staten hebben een dergelijke wettelijke verplichting sinds de aanneming van de Bank Secrecy Act in 1970. De USA PATRIOT Act van 2001 schrijft voor dat banken de identiteit van rekeninghouders controleren aan de hand van een lijst van personen van wie bekend is of vermoed wordt dat zij betrokken zijn bij terroristische activiteiten of daarmee banden hebben.
Het dichtst bij een anonieme bankrekening komt tegenwoordig de oprichting van een offshorebedrijf. Dit bedrijf kan dan een bankrekening openen in het overzeese land, waardoor een extra laag van geheimhouding wordt toegevoegd tussen de rekening en de werkelijke houder. Dit kan een zeer dure methode zijn en kan worden beperkt door lokale wetten in het land waar het bedrijf en de rekening zijn gevestigd.
Er zijn verschillende organisaties, voornamelijk online opererend, die beweren dat ze een echt anonieme bankrekening kunnen aanbieden. Deze zijn meestal riskant in het beste geval en oplichterij in het slechtste geval. De meest gebruikelijke methode is dat de organisatie een rekening opent bij een bank en vervolgens de klant de codenummers en wachtwoorden geeft om er online toegang toe te krijgen. Dit is uiterst gevaarlijk, want het betekent dat de klant weliswaar toegang heeft, maar niet de wettige rekeninghouder is. Dat betekent dat de organisatie op elk moment legaal al het geld van de rekening kan halen en de rekening kan sluiten.