WetgevingshoorzittingenEdit
Commissies houden wetgevingshoorzittingen over maatregelen of beleidskwesties die publiekrecht kunnen worden. Soms houdt een commissie hoorzittingen over meerdere maatregelen voordat zij uiteindelijk één instrument kiest dat verder door de commissie en de kamer wordt behandeld. Hoorzittingen bieden een forum waar feiten en meningen kunnen worden gepresenteerd door getuigen met verschillende achtergronden, waaronder leden van het Congres en andere overheidsfunctionarissen, belangengroepen en academici, evenals burgers die waarschijnlijk direct of indirect worden beïnvloed door het voorstel.
Overzicht hoorzittingenEdit
Overzicht hoorzittingen beoordelen of bestuderen een wet, kwestie, of een activiteit, vaak gericht op de kwaliteit van federale programma’s en de prestaties van overheidsfunctionarissen. Hoorzittingen zorgen er ook voor dat de uitvoering van de uitvoerende macht in overeenstemming is met de bedoelingen van de wetgever, terwijl het bestuurlijke beleid het algemeen belang weerspiegelt. Hoorzittingen over toezicht zijn vaak bedoeld om de efficiëntie, zuinigheid en doeltreffendheid van overheidsactiviteiten te verbeteren. Een aanzienlijk deel van de werklast van de hoorzittingen van een commissie is gewijd aan toezicht. Zo hield de Senaatscommissie voor energie en natuurlijke hulpbronnen op één dag, 8 mei 1996, een hoorzitting over een recente stijging van de benzineprijzen; de Commissie voor regeringszaken hield een hoorzitting over de Internal Revenue Service; de Commissie voor gezondheid, onderwijs, arbeid en pensioenen hield een hoorzitting over de tenuitvoerlegging van de Family and Medical Leave Act; en de Commissie voor Indiaanse aangelegenheden hield een hoorzitting over de gevolgen van een recente zaak van het Hooggerechtshof met betrekking tot kansspelen door Indianen. Veel commissies houden toezicht op bestaande programma’s in de context van hoorzittingen over verwante wetgeving, of voeren routinematig toezicht uit wanneer het tijd is om een programma opnieuw goed te keuren, zodat hoorzittingen over toezicht kunnen worden gecombineerd met hoorzittingen over wetgeving.
OnderzoekshoorzittingenEdit
Onderzoekshoorzittingen delen enkele kenmerken van wetgevende en toezichtshoorzittingen. Het verschil ligt in de door het Congres uitgesproken wil om een onderzoek in te stellen, gewoonlijk wanneer er een vermoeden bestaat van wanpraktijken van overheidsambtenaren die in hun officiële hoedanigheid handelen, of van particuliere burgers wier activiteiten de noodzaak van een wetgevende remedie doen vermoeden. De bevoegdheid van het Congres om een onderzoek in te stellen is ruim en het heeft van deze bevoegdheid gebruik gemaakt sinds de begindagen van de republiek. De eerste dergelijke hoorzittingen werden door het Huis van Afgevaardigden gehouden in 1792 na de nederlaag van St. Clair in de Slag bij de Wabash. De beroemdste onderzoeken zijn ijkpunten in de Amerikaanse geschiedenis: Credit Mobilier, Teapot Dome, Army-McCarthy, Watergate, en Iran-Contra. Onderzoekszittingen leiden vaak tot wetgeving om de aan het licht gebrachte problemen aan te pakken. Gerechtelijke activiteiten op hetzelfde gebied als het onderzoek van het Congres kunnen voorafgaan aan, gelijktijdig lopen met of volgen op dergelijke onderzoeken.
BevestigingshoorzittingenEdit
Bevestigingshoorzittingen over presidentiële benoemingen worden gehouden ter vervulling van de constitutionele “advies- en instemmings”-verantwoordelijkheden van de Senaat op grond van de benoemingsclausule. Elke Senaatscommissie houdt bevestigingshoorzittingen over presidentiële benoemingen voor uitvoerende en rechterlijke functies die onder haar bevoegdheid vallen. Deze hoorzittingen bieden vaak de gelegenheid om toezicht te houden op de activiteiten van het departement of de dienst van de genomineerde. Hoewel de overgrote meerderheid van de bevestigingshoorzittingen routineus zijn, zijn sommige controversieel.
RatificatiehoorzittingenEdit
De Senaat moet, zoals voorgeschreven door de Treaty Clause van de Grondwet, instemmen met de ratificatie van verdragen die door de uitvoerende macht met buitenlandse regeringen zijn gesloten. In oktober 1999 bijvoorbeeld hielden de Commissie buitenlandse betrekkingen en de Commissie gewapende diensten hoorzittingen over het Verdrag inzake een algeheel verbod op kernproeven. In datzelfde jaar hield de Commissie buitenlandse betrekkingen hoorzittingen over de ratificatie van belastingverdragen met Estland, Venezuela, Denemarken en andere landen.
Hoorzittingen in het veldEdit
Hoorzittingen in het veld zijn hoorzittingen van het Congres die buiten Washington worden gehouden. De formele bevoegdheid voor hoorzittingen in het veld wordt impliciet gevonden in de kamerregels. Regel XXVI, lid 1 van de Senaat bepaalt dat een commissie “bevoegd is om hoorzittingen te houden … op die tijdstippen en plaatsen tijdens de zittingen, recesperioden en verdaagde perioden van de Senaat” die zij geschikt acht. Voor het overige wordt er geen onderscheid gemaakt tussen hoorzittingen in het veld en hoorzittingen die in Washington worden gehouden. In het 106e Congres heeft de Commissie voor handel bijvoorbeeld een hoorzitting ter plaatse gehouden in Bellingham, Washington, over een explosie van een pijpleiding in die stad, en de Commissie voor energie en natuurlijke hulpbronnen heeft een hoorzitting ter plaatse gehouden in Albuquerque, New Mexico, over een wetsvoorstel om na te gaan of de nationale laboratoria aan de normen van het Ministerie van energie kunnen voldoen. Hoewel bij hoorzittingen ter plaatse een aantal zaken anders geregeld zijn dan bij hoorzittingen in Washington, zijn de meeste procedurele vereisten dezelfde. De financiering van de reizen van de commissie moet echter voldoen aan de regels die zijn vastgesteld door de Senaatscommissie voor regels en administratie.