Inside the Art-Filled Aspen Home of Collectors Amy and John Phelan

door

Museum fundraisers kunnen saaie aangelegenheden zijn – allemaal zwarte toga’s, grijze pakken, en beleefde conversatie. Maar dat geldt niet voor de ArtCrush extravaganza van het Aspen Art Museum, een opwindende driedaagse productie die elke zomer de badplaatsgemeenschap in Colorado tot leven wekt. De afgelopen negen jaar hebben de megacollectors Amy en John Phelan het feest op gang gebracht door bij hen thuis WineCrush te organiseren, een proeverij met kaartjes, altijd een hoogtepunt van de festiviteiten. Afgelopen juli waren Kardashian-matriarch Kris Jenner en Adam Weinberg, directeur van het Whitney Museum, te zien naast kunstenaars Mickalene Thomas, Will Cotton en Lorna Simpson, die het jaar als speciale kunstenaar werd geëerd. Meerdere gangen en koppels later, ging het publiek naar de dansvloer, waar Amy door de zee van gasten heen en weer schuifelde. Ze was dan wel in het zwart gekleed, maar aangezien de blonde schoonheid, een voormalige cheerleader van de Dallas Cowboys, net zo’n levendige persoonlijkheid heeft als de kunst die zij en haar man verzamelen, heeft ze nauwelijks een knalroze jurk nodig om op te vallen.

Bekijk meer

Ook aanwezig en feestvierend waren de architecten David Fox en Chris Stone, die een niet onbelangrijke rol speelden bij het bepalen van de sfeer die avond. Hun in Manhattan gevestigde bureau, Stonefox Architects, heeft het huis gerenoveerd en ingericht. Met zijn hoge plafonds, kraakheldere witte kamers en strakke lijnen is het huis een fenomenale etalage voor de collectie van de Phelans, die bestaat uit opvallende stukken van onder anderen Jenny Holzer, Marilyn Minter, Richard Prince en Jeff Koons. Een bijzonder opvallend werk heeft letterlijk een grote impact: de spiegelende vloer in de woonkamer, van kunstenaar Walead Beshty, kraakt een beetje meer bij elke stap. “David en Chris zijn ongelooflijk,” zegt Amy. “Het maakt niet uit hoe gek of buitensporig een idee, zouden ze erachter te komen hoe het te laten werken in de context van het huis.”

Het is dan ook geen verrassing dat de woning is een showstopper. De Phelans, die hun tijd verdelen tussen Aspen, New York, Londen en Palm Beach, zijn twee van de grootste spelers in de lokale kunstscene. Hun gulle giften hebben niet alleen bijgedragen aan het financieren van het jaar oude, door Shigeru Ban ontworpen gebouw van het Aspen Art Museum, maar hebben er ook voor gezorgd dat de toegang tot het museum voor iedereen gratis is. Wat echter als een schok kan komen, is het verleden van het huis. Toen de Phelans het huis in 2002 kochten, was het een troebele mix van stijlen – midden in de Sun Belt, bergchalet, hedendaags uit de jaren 1980, Arts and Crafts. “Het was een warboel geworden,” zegt Fox. Toch was het huis ruim genoeg om grote groepen te ontvangen en had het veel ramen die rechtstreeks uitkeken op een natuurreservaat.

De kunstverzamelaars Amy en John Phelan huurden het in Manhattan gevestigde architectenbureau Stonefox Architects in om hun huis in Aspen, Colorado, te renoveren en in te richten. Een open haard van brons, palissander en steen verbindt nu de zitkamer (voorgrond) met de woonkamer, die is voorzien van banken van Christian Liaigre, een cocktailtafel van staal en leisteen van Richard Shapiro/Studiolo, en een lage tafel van platen van BDDW. In de salon zijn Christian Liaigre fauteuils bekleed met Edelman leer gecombineerd met een schapenvacht tapijt van de Rug Company; de abstracte schilderijen zijn van Ellsworth Kelly, en de zeefdruk is een Andy Warhol zelfportret.

Foto: Pieter Estersohn

Voor.
Amy Phelan in de salon.
Binnen toont de houten entree een schilderij van Raqib Shaw en sculpturen van Liza Lou; de lamp is van Bocci en het tapijt is van Stephanie Odegard Collection.
In de woonkamer mengt een verticale LED-installatie van Jenny Holzer zich met een reeks andere kunstwerken, waaronder een op tekst gebaseerde wandsculptuur van Jack Pierson, een klein zelfportret van Andy Warhol en een spiegelkast met pillen van Damien Hirst; in de trap zijn een hangende sculptuur van Dzine en een schilderij van Takashi Murakami te zien.
Het strakke eikenhout, de bijpassende vloer en het zwarte granieten aanrecht zorgen voor een stemmige elegantie in de vernieuwde keuken, die ook is uitgerust met een Wolf-fornuis, een vriezer en koelkasten van Sub-Zero en BDDW-krukken.

Foto: Pieter Estersohn

Before.
Een kristallen kroonluchter van beeldhouwer Donald Lipski prijkt boven de eetkamer, waar Catherine Memmi bijzetstoelen om op maat gemaakte glazen tafels staan; de foto is van Andreas Gursky, en het tapijt is op maat gemaakt door Stephanie Odegard Collection.
Vorige.
Het kantoor wordt geaccentueerd door een in het oog springende foto van Thomas Struth.
Vorige.
Een elliptische plafondkoepel weerspiegelt de rondingen van het opvallend vernieuwde binnenzwembad, dat wordt begrensd door een chaise longue van Lost City Arts, vintage Vladimir Kagan-stoelen met hoge rugleuning, een Saarinen-tafel van Knoll en Arper-bijzetstoelen van Suite NY. De gordijnen zijn van een stof van Pollack, de spa is bekleed met mozaïektegels van Sicis, de op tekst gebaseerde muurschildering uiterst rechts is van Lawrence Weiner, en de bank met inscriptie eronder is een werk van Jenny Holzer. De Hello Kitty sculptuur op het buitenterrein is van Tom Sachs.

Foto: Pieter Estersohn

Voor.
Een mix van Ann Sacks oppervlakken, waaronder een wandbekleding van kiezelsteen, geeft een gastenbad een warme uitstraling; de lamp en het bijzettafeltje zijn beide van Urban Archaeology, het bad is van Waterworks, en de fittingen voor bad, douche en wastafel zijn allemaal van Dornbracht.
Voor.
Twee schilderijen van Ed Ruscha hangen aan de muur achter het op maat gemaakte bed in een logeerkamer; de op maat gemaakte tête-à-tête is bekleed met mohair van Great Plains, de gordijnen zijn van een stof van Sahco, en de muren zijn bekleed met zijde van Wolf-Gordon.
Een andere gastenkamer heeft een open haard met een schouw van rozenhout en brons; de schilderijen zijn van Richard Prince (links) en Chuck Close.
De gerenoveerde gastenkamer is nu een rapsodie in grijstinten.
Voraf.
Het zonlicht weerkaatst op de gebarsten spiegelvloer in de woonkamer, die is gemaakt door kunstenaar Walead Beshty; het schilderij boven de open haard is van Ed Ruscha.
Een sculptuur van Jeff Koons vormt een aanvulling op een muurschildering van Jim Hodges in de traphal.
Stonefox Architects bedacht een gedurfde nieuwe trap met glazen balustrades, bronzen leuningen en treden van gezwart eikenhout.
Stonefox Architects voegde een ingang met een spits toe om de bestaande structuur een centraal punt te geven.

In eerste instantie dachten de Phelans dat alle gedateerde details gemakkelijk konden worden verwijderd, zoals een gekneusde schil op een perfecte banaan, of op een andere manier konden worden opgefrist. “We dachten dat we gewoon een paar dingen konden aanpassen,” herinnert Amy zich. Fox en Stone wisten echter dat het huis serieuzer werk nodig had; de opeenstapeling van decoratieve versieringen zorgde voor een visuele ruis die niet stiller zou aanvoelen onder een nieuwe verflaag. Voor de architecten betekende de klus niet alleen een grote kans, maar ook een intrigerende uitdaging, aangezien de wetgeving op het gebied van ruimtelijke ordening nieuwe bouw op de locatie beperkt. Fox legt uit: “Als je het zou afbreken, zou je een veel kleiner huis moeten bouwen.”

Omdat de Phelans stonden te popelen om de klus te klaren, verbleven de architecten 18 maanden lang in Aspen en pendelden zo nodig naar New York. Ze behielden de algemene voetafdruk, de massa en de indeling van het huis, maar verfijnden wat er al was, waarbij ze de veelzijdige daklijn vervingen door een vereenvoudigde versie met koperen dakspanen en daarbij de overdadige dakramen weglieten. Een nieuwe ingang met puntgevel geeft het huis het centrale punt dat het miste, terwijl de gevel werd ontdaan van de gelige houten bevelsiding en opnieuw werd bekleed met donkerder mahonie en cederhout.

“We renoveerden terwijl we bezig waren”, zegt Amy. “Daardoor konden we dingen uitproberen. Op een gegeven moment zagen we dat er een uitgehold terrein buiten de bar was, dus besloten we om daar een wijnkelder in te bouwen. Chris en David waren altijd bereid om te proberen iets te laten werken.”

In het hele huis zijn de kamers volledig opnieuw ingericht als vrije ruimtes die meer passen bij kunstgaleries dan bij bergwoningen, met een grote trap van glas, eiken en brons. Vanuit decoratief oogpunt betekende het feit dat er geen strikt plan was, dat Stone en Fox konden spelen, en dat hebben ze gedaan. Een goed voorbeeld is de eetkamer, waar een fantastische kroonluchter van de kunstenaar Donald Lipski en rode zijde- satijnen gordijnen dramatisch worden weerspiegeld in twee op maat gemaakte zwart-glazen tafels. Eén badkamer kreeg een fantastisch bubbelbad en een spaltachtige muur van rivierrotsen; een andere knipoogt naar de Art Deco met gewelfde inbouwkasten. En het binnenzwembad, voorheen een onhandige, onregelmatige vorm, is nu een turquoise ovaal die zo uit een mid-eeuwse Miami fantasie lijkt te zijn gelicht. “We hebben wat risico’s genomen en dingen gedaan die een beetje gek waren,” zegt Fox. “Maar we hebben er zeker plezier in gehad.”

Hoewel de Phelans meer hebben afgebeten dan ze oorspronkelijk van plan waren, konden ze niet gelukkiger zijn met het resultaat. “Het is warm en uitnodigend,” zegt Amy, “maar het is ook de perfecte achtergrond voor alle kunst die we willen laten zien.” En ideaal om mensen te ontvangen. In de woorden van Heidi Zuckerman, directeur van het Aspen Art Museum: “Het is het ultieme feesthuis.”

Het huis is zo’n succes dat de Phelans Stone en Fox in de arm hebben genomen om een nieuw huis voor ze te bouwen, vanaf de grond af aan in Palm Beach. Net als in Aspen wordt het huis een leuke, luxueuze kijk op modernisme – gebouwd met een aantal sprongen van vertrouwen onderweg. Maar zoals Amy zegt, een van haar favoriete dingen aan het werken met Stone en Fox is dat ze nooit een uitdaging uit de weg gaan.

Plaats een reactie