De wereld verandert, herinneren de personages in Downton Abbey ons er zo vaak aan. Elektriciteit, telefoons en auto’s hebben een voor een de manier van leven van de bewoners veranderd en jaren van huiselijke traditie omvergeworpen. Maar ongeacht de technologische vooruitgang in de 20e eeuw, lijkt één personage immuun voor verandering. Sinds seizoen 1 is ze resoluut dezelfde gebleven: Daisy de keukenmeid, die gedurende de hele 15 jaar van Downton’s verhaal een tiener lijkt te zijn gebleven. Zijn zij en Mrs Patmore onderhevig aan een keukenspecifieke tijdsvervorming? Hebben de bediendenvertrekken van Yorkshire’s grote huizen anti-verouderingseigenschappen? Hebben we te veel aandacht besteed aan de aristocraten boven om op te merken dat ze eigenlijk een vampier is? Wat is er hier aan de hand?
Laten we even teruggaan: Als Downton Abbey begint, is het 1912, de Titanic is net gezonken (en de vermoedelijke erfgenaam van Downton Abbey is meegenomen), en Daisy is volgens onze berekeningen ongeveer 12 jaar oud. Huisbedienden in Engeland werden in die tijd “meestal aangeworven tussen de leeftijd van 10 en 13 jaar,” volgens de Great Courses, en Daisy vermeldt in de show dat ze van school ging toen ze 11 was, dus het is aannemelijk dat ze kort daarna bij Downton begon. Wat de verwarring nog groter maakt, is dat Sophie McShera, de actrice met het babygezichtje die Daisy speelt, 25 was toen de show in 2010 voor het eerst werd uitgezonden. Toch kan het personage niet ouder geweest zijn dan 14 of 15. En dat is min of meer hoe oud Daisy blijft gedurende zes seizoenen van de show en in de nieuwe film, die zich afspeelt in het jaar 1927.
Daar vinden we Daisy terug in de keuken als vanouds, verloofd met haar collega-bediende Andy. Misschien wilde Julian Fellowes, de bedenker van Downton en de schrijver van de film, Daisy geen echtgenoot en gezin geven om voor te zorgen, terwijl Anna al de rol van dienstmeisje-moeder vervult. Het is handiger om Daisy te houden waar ze altijd al was, in de keuken bij Mrs. Patmore. Dat vereist wel een aanpassing van het einde dat ze in de televisieserie kreeg, want er is geen sprake van haar schoonvader, Mr. Mason, of de boerderij waar ze zo hard voor gevochten heeft om die voor hen veilig te stellen. Mr Carson en Mr Molesley verdienen tenminste een paar regels achtergrondverhaal om uit te leggen waarom ze in de film weer op Downton terechtkomen. Arme Daisy, ondanks haar opleiding, is nog steeds beperkt tot de keuken, als door een oude vloek.
Maar, zou je kunnen tegenwerpen, er is veel gebeurd met Daisy in de loop van de show. Ze trouwt, haar man sterft, ze wordt verliefd op zowat elke nieuwe knecht die naar de abdij komt, ze wordt gepromoveerd tot assistent-kok, ze leert rekenen, ze krijgt een chique nieuwe bob, enzovoort. Dat is waar, maar al deze verhaallijnen die zich in de loop van een decennium zouden moeten afspelen, zijn het best geschikt voor een 15-jarig meisje, zelfs het huwelijk: Mrs Patmore, haar surrogaatmoeder, zet Daisy onder druk. Zelfs haar latere politieke standpunten rieken naar ongerichte, adolescente rebellie waar James Dean trots op zou zijn.
Dit zou allemaal goed en wel zijn als Daisy nog steeds de tiener was die ze was toen ze met de show begon, maar ze is een volwassen vrouw die vermoedelijk eind twintig of begin dertig is en al meer dan de helft van haar leven op Downton werkt. Daarom is het zo dwaas om Daisy als een schoolmeisje verliefd te zien worden op een loodgieter die naar Downton komt in de film. Ja, het kasteel heeft nu sanitair – dingen veranderen echt! Maar andere dingen, zo vertelt de film ons, zoals Daisy’s meisjesachtige voorliefde voor ongeschikte mannen, zijn altijd hetzelfde gebleven. Volgens de normen van het begin van de 20e eeuw zou er geen ruimte zijn om te aarzelen over een huwelijk met haar verloofde: Ze zou al worden beschouwd, letterlijk, als een oude vrijster. En toch blijven alle andere personages haar behandelen alsof ze een jonge flibbertigibbet is die nog genoeg tijd heeft om haar leven uit te zoeken. Dat heeft ze niet. Er bestond niet zoiets als millennial-verlengde adolescentie in post-Edwardian Engeland.
Hoewel Daisy het meest extreme voorbeeld is, zijn deze tijdlijnproblemen niet exclusief voor de benedenbewoners van Downton Abbey. Bijvoorbeeld: Hoe oud zou de gravin Dowager moeten zijn? Het is waar dat ze nooit heeft gewerkt, geworsteld of iets gewild, ze had kunnen verwachten iets langer te leven dan gemiddeld, maar nu zou ze toch op zijn minst van douairière naar douairière-er moeten zijn gegaan. Maggie Smith zelf heeft officieel geraden dat de weduwe 110 moet zijn geweest tegen de tijd dat de show eindigt, hoewel de regisseur van de film, Michael Engler, gokte dat ze meer in de buurt van de late jaren ’80 zou zijn. (Carson zou het zeker ook niet tot 1927 hebben gehaald, toch? Die man was al stokoud toen de show begon, maar de mysterieuze bevingen die hem tot vervroegde pensionering dwongen, zijn tegen de tijd van de film vergeten).
Ik neem het Fellowes niet kwalijk dat hij de personages van Downton weer wil oppakken op vrijwel dezelfde plaats waar hij ze achterliet. De serie naar 1927 brengen betekent de kans om de cast te kleden in een nieuwe periode-adequate garderobe gevuld met flapper jurken, maar bioscoopbezoekers zullen de Downton Abbey die ze zich herinneren opnieuw willen bezoeken, en een deel van de charme van de film is in het comfort voedsel dat het serveert. Maar de balans tussen comfort food serveren en ostentatief aankondigen “Het is nu 1927!” is een lastige.
Een deel van het probleem hier is dat terwijl er slechts negen jaar zijn verstreken voor de acteurs, er 15 zijn verstreken voor de personages, dus geen van de acteurs – waarvan er velen professioneel goed uitzien om mee te beginnen – zijn echt oud genoeg geworden. Toch zijn de meeste personages al als volwassenen begonnen, dus is het redelijk om te verwachten dat ze volwassen blijven, ook al begint 15 jaar stilstand een beetje onwaarschijnlijk te worden. Maar als bijna-kind toen de serie begon, eiste Daisy een serieuzere overgang, die nooit kwam. Seizoen 1 Daisy en Movie Daisy zijn eigenlijk inwisselbaar. En daarom kijk ik uit naar het onvermijdelijke Downton Abbey-vervolg, dat zich zal concentreren op de volwassenwording van de kinderen van Mary, Edith en Sybil, en op de zoektocht van een schraperige keukenmeid om te verbergen dat ze op de een of andere manier nog steeds maar 15 is.