Aphantasia.
De afwezigheid van een geestesoog.
Iemand die afasie ervaart, zal zich geen visuele voorstelling kunnen maken. Voor iemand die afasie ervaart, kan het denken aan een voorwerp of een dierbare worden ervaren als niet meer dan een opsomming van woorden die in hem opkomen. Nu dit onderwerp wordt ontdekt door een breder publiek, is een vraag die vaak opkomt: “
Enter AphantasiaMeow, de merknaam voor deze mind’s eye coaching en onderzoekspraktijk. De afgelopen anderhalf jaar heb ik gewerkt met mensen die zelf afasie hadden (en ook met mensen die gewoon een sterker geestesoog wilden), en ik heb het voorrecht gehad om velen van hen een doorbraak te zien bewerkstelligen in het zelf ervaren van het geestesoog.
Niet alleen heb ik met mensen gewerkt en hen geholpen om voor zichzelf een zekere doorbraak te bereiken, maar ik heb ook mensen ontmoet met wie ik niet heb gewerkt, die op verschillende online hulpmiddelen stuitten (van mij, of anderszins) en in staat waren om op eigen kracht vooruitgang te boeken. Dit is uiterst belangrijk, omdat het aantoont dat ik niet de magische component ben voor iemand die vooruitgang boekt in de ontwikkeling van zijn geestesoog.
Nu, ik heb doorbraken gezien bij mensen die geen functionerend geestesoog konden herkennen voordat ze met hen werkten, en zelfs bij mensen die op eigen kracht vooruitgang hebben geboekt. Maar toch, ben ik van mening dat afasie een “genezing” heeft? Nee. Nee, dat doe ik niet.
Een snelle zoekactie op google naar “kun je afasie genezen” leidt tot een mengelmoes van resultaten vóór en tegen het idee. Er zijn er die zeggen “het is absoluut niet te genezen”, en er zijn er die zeggen “het is zeker mogelijk! En ik heb het gedaan!”. Dus met een opkomst van degenen die hebben ervaren in staat te zijn om hun afasie te “genezen”, waarom blijf ik bij wat ik zei in dat er geen genezing is?
Het antwoord op de vraag of er een genezing is, is niet zo zwart-wit.
Hoe meer ik werkte met mensen die afasie ervaarden, hoe meer ik me iets diepgaands realiseerde over de aard van de visuele verbeelding…
De visuele verbeelding lijkt op elke andere vaardigheid; het kan worden aangescherpt, ontwikkeld, geoefend, gegroeid…
Dit kwam ook direct overeen met mijn eigen geestesoogprogressie (daarover een andere keer meer). Ik begon me echt te realiseren dat het geestesoog meer een vaardigheid is dan een toestand.
Het kan worden vergeleken met een instrument. Net zoals men zou verwachten dat er geen “remedie” is voor het niet goed kunnen pianospelen, zo is het ook met het onvermogen om je visueel voor te stellen. En met toewijding, en correcte oefening, kan het vermogen groeien en voor zichzelf worden herkend.
Op basis van al mijn werk tot nu toe is dit althans mijn huidige conclusie (evenals de mensen die ik onderweg heb ontmoet met wie ik niet eens heb samengewerkt en die op eigen kracht vooruitgang hebben geboekt, natuurlijk).
Er bestaat echter wel degelijk een verschil in hersenactiviteit bij iemand die afasie ervaart in vergelijking met een gemiddelde mind’s eye visualizer. Ik vraag me af of er een verschil in hersenactiviteit bestaat tussen een van nature begaafde pianospeler en een beginneling?
Dus, in het kort, ik zou niet zeggen dat er een remedie is voor afasie, net zoals ik niet zou zeggen dat er een remedie is voor het onvermogen om piano te spelen.
Dit is misschien bemoedigend voor u! Of misschien ook niet.
Als u op zoek bent naar een magische pil of een manier om de hersenen te “zappen” om afasie te “genezen”, dan hebben we die gewoon nog niet gevonden.
Het oude middel van toewijding en oefening lijkt echter te werken.