Zowel de engerlingen als de imago’s hebben een vraatzuchtige eetlust en vormden en vormen daardoor soms nog steeds een groot probleem in de land- en bosbouw. In het pre-industriële tijdperk was het belangrijkste mechanisme om hun aantal te beheersen het verzamelen en doden van de volwassen kevers, waardoor de cyclus werd onderbroken. Ze waren ooit zeer talrijk: in 1911 werden meer dan 20 miljoen individuen verzameld in 18 km2 bos.
Het verzamelen van volwassen kevers was een slechts matig succesvolle methode. In de Middeleeuwen was ongediertebestrijding zeldzaam, en de mensen hadden geen effectieve middelen om hun oogst te beschermen. Dit gaf aanleiding tot gebeurtenissen die bizar lijken vanuit een modern perspectief. In 1320 bijvoorbeeld werden meikevers voor het gerecht in Avignon gedaagd en veroordeeld om zich binnen drie dagen terug te trekken in een speciaal aangewezen gebied, anders zouden ze vogelvrij verklaard worden. Omdat zij zich daar niet aan hielden, werden zij opgehaald en gedood. (Soortgelijke dierproeven vonden in de Middeleeuwen ook plaats voor vele andere dieren.)
In sommige streken en tijden werden meikevers als voedsel opgediend. Een 19e-eeuws recept uit Frankrijk voor meikeversoep luidt: “braad een pond meikevers zonder vleugels en poten in sissende boter, kook ze dan in een kippensoep, voeg wat kalfslever toe en serveer met bieslook op een toastje”. In een Duitse krant uit Fulda uit de jaren twintig van de vorige eeuw wordt melding gemaakt van studenten die cockchafers met een suikerlaagje eten. De larven van de meikever kunnen ook worden gebakken of boven een open vuur worden gekookt, hoewel ze enige voorbereiding vereisen door ze in azijn te weken om ze te ontdoen van aarde in hun spijsverteringskanaal. Een stoofpot van meikevers wordt genoemd in de roman De Emigranten van W.G. Sebald.
Pas met de modernisering van de landbouw in de 20e eeuw en de uitvinding van chemische bestrijdingsmiddelen werd het mogelijk om de meikever effectief te bestrijden. Gecombineerd met de omvorming van veel weilanden tot landbouwgrond, heeft dit ertoe geleid dat de meikever in de jaren zeventig in sommige gebieden in Europa bijna uitgestorven was. Sindsdien heeft de landbouw het gebruik van bestrijdingsmiddelen over het algemeen teruggedrongen. Vanwege bezorgdheid over het milieu en de volksgezondheid (pesticiden kunnen in de voedselketen terechtkomen en dus ook in het menselijk lichaam) zijn veel chemische bestrijdingsmiddelen in de Europese Unie en wereldwijd geleidelijk afgeschaft. De laatste jaren neemt de meikever weer in aantal toe en veroorzaakt schade aan meer dan 1.000 km2 land in heel Europa. Momenteel zijn er geen chemische bestrijdingsmiddelen goedgekeurd voor gebruik tegen meikevers, en worden alleen biologische maatregelen gebruikt voor de bestrijding: zo worden pathogene schimmels of nematoden die de engerlingen doden, op de bodem aangebracht.