De verbinding is wit, hoewel monsters vaak gekleurd zijn door de aanwezigheid van koper(II)-onzuiverheden. Het koper(I)-ion oxideert ook gemakkelijk in lucht. Het wordt meestal bereid door reductie van koper(II)zouten met sulfiet in aanwezigheid van bromide. Zo levert de reductie van koper(II)bromide met sulfiet koper(I)bromide en waterstofbromide op:
2 CuBr2 + H2O + SO32- → 2 CuBr + SO42- + 2 HBr
CuBr is in de meeste oplosmiddelen onoplosbaar door zijn polymere structuur met vier gecoördineerde, tetrahedrale Cu-centra die onderling verbonden zijn door bromideliganden (ZnS-structuur). Bij behandeling met Lewisbasen zet CuBr zich om in moleculaire adducten. Bijvoorbeeld, met dimethylsulfide wordt het kleurloze complex gevormd:
CuBr + S(CH3)2 → CuBr(S(CH3)2)
In dit coördinatiecomplex is het koper twee-gecoördineerd, met een lineaire geometrie. Andere zachte liganden geven verwante complexen. Zo geeft trifenylfosfine CuBr(P(C6H5)3), hoewel deze soort een complexere structuur heeft.Thermische excitatie van koper(I)bromidedamp geeft een blauwviolette emissie die van grotere verzadiging is dan de bekende koper(I)chloride-emissie. Koper(I)bromide is daarom een voordelige emitter in pyrotechnische vlammen.