Velen van ons gaan dit weekend uit, drinken een miljoen biertjes, bestellen patat aan tafel, eten al die patat zelf op, besluiten dat we klasse willen uitstralen en overschakelen op rode wijn, morsen de wijn, voelen zich beschaamd en kopen voor iedereen nog een rondje bier. Een paar uur later worden we wakker en denken, alsjeblieft lieve god, laat dat zweet zijn en geen plas.
Als we er eenmaal achter zijn of we wel of niet hebben gepist, grijpen we naar onze telefoon en typen dezelfde eeuwige vraag in Google: Kun je doodgaan aan een kater?
Dr James Siox, directeur Klinische Toxicologie aan het National Institute of Integrative Medicine, kan deze vraag beantwoorden. Toxicologie is de studie van de effecten die milieu- en endogene toxische stoffen op het lichaam hebben. Kortom, hij is een expert in wat al het giftige spul waarmee we in contact komen, per ongeluk of gemengd met ananassap, met ons doet.
Toen we hem belden en rechtuit vroegen of je dood kon gaan aan een kater verzekerde hij ons onmiddellijk: “Nee. Niet aan een kater”. Hij legde uit dat de meeste gevaren van drinken in de nacht ervoor zitten, niet de ochtend erna. Maar hij waarschuwde wel: “Het is mogelijk zo’n grote hoeveelheid alcohol binnen te krijgen dat het giftig wordt voor het systeem”. Als je er echter in slaagt de volgende dag wakker te worden zonder alcoholvergiftiging, ben je waarschijnlijk in orde.
Met andere woorden, eens je terug bij bewustzijn bent, ben je meestal buiten gevaar. Maar je bent niet 100 procent uit de problemen, de symptomen veroorzaakt door een kater kunnen andere problemen veroorzaken. Alcohol laat je veel plassen omdat het de vasopressine aantast, het hormoon dat ervoor zorgt dat je niet wilt plassen. Als je veel plast, verlies je zout, kalium, gooi je je elektrolyten overhoop en belast je je hart en nieren. Als je toevallig ook moet overgeven, krijg je deze effecten dubbel. Dit alles leidt tot uitdroging, wat dodelijk kan zijn.
Maar laten we naast al deze fysieke pijn ook de verlammende angst, depressie en het gevoel van onheil dat gepaard gaat met de ergste katers niet over het hoofd zien. Dr. Siox legt grinnikend uit dat drank een manier heeft om de communicatiewegen in de hersenen te verstoren: “Het hangt af van de persoon en de verschillende neurale paden, maar als je aanleg hebt voor angst of depressie, kan een kater dat triggeren.”
Dit komt grotendeels doordat alcohol een depressivum is, en wanneer de kalmerende effecten van de drank afnemen, metaboliseert je lichaam de alcohol in acetaldehyde.
Acetaldehyde is een steenkoude klootzak. Ten eerste, het vernietigt thiamine in het lichaam, waarvan het gebrek is een van de redenen waarom je je zo ziek voelt. Maar het verstoort ook het dopamineniveau in je lichaam, dat is de chemische stof in je hersenen die ervoor zorgt dat je van al die gehandicapte honden houdt die je op Instagram volgt. De combinatie van de twee die uitgeput zijn, laat je gestrest en depressief voelen.
Nogmaals, dit is klote maar niet dodelijk. Maar terwijl een enkele kater niet veel meer kan doen dan je uitgedroogd en teleurgesteld achterlaten – een stel van hen op elkaar stapelen is een slecht idee. Veel alcohol innemen over een lange periode beschadigt je hart, veroorzaakt onregelmatigheden, hoge bloeddruk, en mogelijk een totale mislukking of beroerte. Kortom, neem een pauze tussen darm-vloeistoffen-nachten uit.
Dus als je toevallig dit leest in de greep van drank-gevoede wakkere nachtmerrie- het goede nieuws is dat je niet gaat sterven. Maar het slechte nieuws is, je gaat niet dood.
Volg Wendy op Twitter.
Vind je dit een leuk artikel? Like VICE op Facebook voor meer inhoud