Landen die beginnen met de letter C

Als derde letter van het alfabet is C vrij populair als eerste letter van landen over de hele wereld. In totaal beginnen 16 landen met de letter C! Hier zijn ze, samen met de oorsprong van hun namen:

• Cambodia
• Kameroen
• Canada
• Centraal-Afrikaanse Republiek
• Chad
• Chili
• China
• Colombia
• Comoros
• Congo
• DR Congo
• Costa Rica
• Kroatië
• Cuba
• Cyprus
• Tsjechische Republiek

Betekenis van namen van landen die met een “C” beginnen

Kampuchea is de officiële naam die de inheemse Khmer-bewoners aan dit land hebben gegeven, terwijl “Cambodge” is hoe de koloniale Fransen de regio noemden, en Cambodja is de verengelsde versie daarvan. De oorspronkelijke naam “Kampuchea” zou afkomstig zijn van een stam uit het noorden van India, Kambujadeśa of Kambuja in het Sanskriet, op het land dat later als zodanig bekend zou worden ten tijde van het Khmer-rijk. De mythe gaat dat een Indiase kluizenaar Kambu Swayambhuva trouwde met een hemelse Nimf, Mera, en vervolgens het Chenla Rijk stichtte, dat later het Khmer Rijk zou worden.

Cambodja werd in 1863 een Frans protectoraat, vooral omdat Frankrijk wilde voorkomen dat de Britten toegang tot China zouden krijgen. Zij hadden weinig invloed in het land tot zij jaren later probeerden meer greep te krijgen op de binnenlandse aangelegenheden, wat ertoe leidde dat zij in 1884 het hoofd van het volk dwongen in te stemmen met het worden van een Franse kolonie. Het bleef een kolonie tot het tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Japanners werd bezet. Na de oorlog werd het een onafhankelijke staat in de Franse unie.

Kameroen

Als men veronderstelt dat de naam “Kameroen” afkomstig is van een belangrijke speler in de geschiedenis van dit land, heeft men het niet helemaal mis; de naam is afkomstig van een dier dat een belangrijke rol heeft gespeeld in de geschiedenis van het land, van het voorzien in de voedingsbehoeften tot de economische ontwikkeling door middel van handel: garnalen.

Portugese ontdekkingsreizigers in de 15e en 16e eeuw hernoemden wat door de inheemse volkeren de Wouri-rivier werd genoemd. De nieuwe naam was Rio dos Camarões, oftewel de Rivier van de Garnalen. De naam Camarões, of “Kameroen” wanneer verengelsd, strekte zich ook uit tot de regionale bergen. In 1884 noemden de Duitsers het door hen gecontroleerde protectoraat “Kamerun”, wat het dichtst in de buurt komt van hoe de Engelse wereld het vandaag de dag kent.

Het bleef onder Duitse controle tot 1916, toen de geallieerden in de Eerste Wereldoorlog de Duitsers uit het gebied verdreven, en de Britten en de Fransen het overnamen. Het Franse deel was veel beter ontwikkeld dan het Britse deel, en toen het land in 1960 onafhankelijk werd, was het de Franse sector met het hoogste BNP en beter onderwijs, gezondheidszorg en andere sociale instellingen.

Canada

Het woord Kanata vindt zijn oorsprong in de taal van het Huron-Wendat volk dat in 1535 in het gebied woonde dat tegenwoordig Quebec heet. Het verhaal gaat dat twee jonge inheemse bewoners de Franse ontdekkingsreiziger Jacques Cartier opdroegen de route te volgen naar Kanata, wat “Dorp” betekent, wat in feite de huidige stad Québec was, toen bekend als het dorp Stadacona.

Cartier noemde in zijn correspondentie niet alleen het dorp maar al het land eromheen Canada, en al snel begonnen de Fransen alles ten noorden van de St-Lawrence rivier Canada te noemen voordat zij hun kolonie, “Nieuw Frankrijk”, formeel in het gebied vestigden. De Britten begonnen kolonies rond de Fransen te bevolken, waardoor de spanningen tussen de twee wereldmachten, die elkaar toch al vijandig gezind waren, toenamen. De Fransen beheersten hun kolonie tot de Zevenjarige Oorlog met Groot-Brittannië, waarin zij in 1765 werden verslagen. De Britten namen het over en behielden verschillende kolonies in het land dat nu Canada heet. De eerste kolonies die onafhankelijk werden, deden dat in 1867, en andere kolonies en territoria werden geleidelijk aan toegevoegd, met als hoogtepunt Newfoundland in 1949.

Centraal-Afrikaanse Republiek

Gesplitst tussen de stroomgebieden van de rivieren Ubangi en Shari, heette dit land ooit Ubangi-Shari, toen het nog een Franse kolonie was. De Franse koloniale bestuurder, Pierre Kalcke, stelde aan de leider van de kolonie voor de onafhankelijkheidsbeweging, Barthélemy Boganda, voor om Ubangi-Shari, Congo-Brazzaville (de Republiek Congo), Tsjaad, en Kameroen te verenigen onder de gemeenschappelijke naam van République Centrafricaine. Toen de buurlanden dit voorstel verwierpen, besloot Boganda de naam uitsluitend te gebruiken voor de staat die een jaar na zijn voorspoedige dood in 1959 onafhankelijk zou worden. Hoewel hij nooit president is geweest, had Boganda invloed op het lot van het land en hoopte hij dat anderen zich op een dag onder zo’n dominante naam zouden willen verenigen.

De tweede president doopte het land in 1976 om tot het Centraal Afrikaanse Rijk. De oorspronkelijke naam keerde terug in 1979 onder het nieuwe presidentschap en werd tot op de dag van vandaag gehandhaafd.

Tsjaad

Tsjaad is een lokaal woord dat een meer of een grote watervlakte betekent. Het meer van Kuri, het grootste waterlichaam in dit door land ingesloten woestijnland, werd door een imam, Ibn Fortu, “Tsjaad” genoemd. Hij was ook een schrijver in de 16e eeuw en liet hiervan gedocumenteerde geschriften na.

Vóór de kolonisatie was het land dat nu bekend staat als Tsjaad de locatie van verschillende koninkrijken, waarvan sommige belangrijk waren voor de verspreiding van de Islam over Afrika. De Fransen kwamen aan het eind van de 19e eeuw, en Tsjaad werd in 1910 onderdeel van Frans Equatoriaal Afrika, en werd in 1946 een Frans overzees gebiedsdeel. Tsjaad werd een onafhankelijke natie in 1960.

Chili

Er zijn een paar theorieën over hoe Chili aan zijn naam kwam. De Inca’s uit Peru noemden de vallei van Aconcangua “Chili”, verwijzend naar het stamhoofd van de Araucaniërs met de naam Tili, wiens stam zij er niet in slaagden te veroveren. Aangezien de Aconcagua ook een soortgelijk reliëf heeft als de Casma Vallei in Peru, waar een stad Chili heet, is een andere theorie dat het woord afkomstig is van het Mapuche woord Chili, dat “waar het land eindigt” of “het diepste punt van de aarde” betekent. Deze theorie werd gesteund door de overlevenden van Diego de Almagro’s eerste Spaanse expeditie naar het zuiden vanuit Peru in 1535-36, die zichzelf “de mannen van Chili” noemden nadat ze de naam van de Inca’s hadden gehoord.

In Aymara is Tchili een woord voor “sneeuw”. Ook in het Mapuche is “cheele-cheele” de imitatie van een vogelroep. Dit zijn twee andere theorieën over de oorsprong van de naam.

Het gebied werd gekoloniseerd door de Spanjaarden, maar die hadden er weinig belangstelling voor vanwege het gebrek aan bodemschatten. De onafhankelijkheidsbeweging groeide in de 19e eeuw, en die slaagde in 1818.

China

Volgens de Chinezen leven zij in het land Zhongguo, de naam die het land eeuwenlang heeft gehad en die het “Rijk van het Midden” betekent. In 1000 v. Chr. werd de naam Zhongguo toegekend aan de centrale vallei van de Gele Rivier, die het centrum was van de Westelijke Zhou-dynastie. Hoewel het land in de loop der jaren onder verschillende dynastieën van naam veranderde, werd de oorspronkelijke naam in leven gehouden door middel van onofficiële documenten totdat hij opnieuw werd ingevoerd.

Het woord China wordt officieel gebruikt sinds de 16e eeuw en raakte volledig in zwang tegen het midden van de 19e eeuw. Mogelijk is het afkomstig van de eenmakende dynastie Qin, of fonetisch “cheen”. Anderen menen dat het van het Farsi komt, meer bepaald van het Perzische woord Cin, dat “porselein” betekent en door Marco Polo tijdens zijn reizen werd verspreid.

De officiële naam van het land is tegenwoordig de Volksrepubliek China, waaruit blijkt dat China nog steeds een communistische staat is. Voordat het de republiek werd die het nu is, heeft het land dat wij kennen als China eeuwen van verschillende dynastieën gekend, en deze lange, rijke geschiedenis is vandaag de dag nog steeds voelbaar.

Colombia

Zoals te verwachten, is de naam Colombia afkomstig van Christoffel Columbus, door de revolutionair Francisco de Miranda aan de Nieuwe Wereld opgelegd als verwijzing naar de door de Spanjaarden en de Portugezen uitgeroepen gebieden en koloniën.

Colombia was een Spaanse kolonie tot de onafhankelijkheidsbeweging die in het begin van de 19e eeuw Zuid-Amerika overspoelde. In 1819 vormden Venezuela, Nieuw Granada en Ecuador een unie onder de naam Republiek Colombia, die standhield tot 1830, toen Venezuela en Ecuador zich afsplitsten. De overgebleven regio werd bekend als de Republiek Nieuw-Granada tot 1863, de Verenigde Staten van Colombia tot 1886, en tenslotte, de Republiek Colombia.

Comoren

Drie grote en vele kleine eilanden in de Comoren-archipel vormen samen de natie van de Comoren. De maan, of Qamar in het Arabisch, is de inspiratiebron voor de bijnaam van het land. De hemelbol staat ook afgebeeld op de vlag van het land.

De vroege geschiedenis van deze eilanden voor de oostkust van Afrika is onzeker, maar ze werden waarschijnlijk in de Oudheid door Perzische en Arabische handelaren verkend, vandaar hun naam. Het wordt bewoond door mensen van zowel Maleisisch-Indonesische als Bantoe afkomst, waarbij Perzen arriveerden en de Islam met zich meebrachten. De eilanden kwamen in 1886 onder Frans bestuur, en werden in 1975 onafhankelijk.

Republiek Congo

De Republiek Congo werd lang Congo genoemd door de inheemse bewoners voordat de Europeanen dit land in handen kregen. De naam van het land is afgeleid van een Bantoe-woord dat bergen betekent en komt eigenlijk van de rivier Congo (officieel Kongo), die vroeger zo werd genoemd omdat hij uit de bergen stroomde. De Bantoe sprekende stammen die langs de rivier leefden werden ook wel de Bakongo genoemd.

Om het land te onderscheiden van de Democratische Republiek Congo, aan de andere kant van de rivier, wordt het vaak Congo (Brazzaville) genoemd, de naam van de hoofdstad. Een ander verschil tussen de twee landen is wie ze gekoloniseerd heeft. Congo (Brazzaville) stond vanaf 1880 onder controle van de Fransen en werd in 1960 onafhankelijk.

Democratische Republiek Congo

Ook bekend als DRC of Congo (Kinshasa), heeft de Democratische Republiek Congo dezelfde etymologie als haar ooit samengevoegde deel. De Democratische Republiek, meestal afgekort tot “DR”, verwijst naar haar beweging om zich af te scheiden van de kant die ooit door de Fransen werd geregeerd.

In tegenstelling tot Congo (Brazzaville) is dit Congo nooit een Franse kolonie geweest, maar stond het in een paternalistische relatie tot het Belgische Koninkrijk. Aanvankelijk was het geen formele kolonie, maar een gebied in particulier bezit onder het bewind van de Belgische koning. Nadat schendingen van de mensenrechten aan het licht kwamen en wereldwijd verontwaardiging wekten, greep het Begische Parlement in en werd de DRC van 1908 tot 1960 een kolonie in de officiële zin van het woord.

Costa Rica

Velen geloven dat de Rijke Kust als zodanig werd gedoopt door Christoffel Columbus toen hij hier in 1502 voet aan wal zette en goud vond. Deze versie wordt echter vaak betwist, omdat bekend is dat hij naar het land verwees als La Huerta, wat “de Tuin” betekent. Niettemin, “Costa” is een Latijns woord dat kust betekent, en werd vaak gebruikt door de Britten in geschriften.

Hoewel, aangezien het dezelfde betekenis heeft in het Spaans, waar “Rico” ook rijk betekent, gaat de meest waarschijnlijke versie van de oorsprong van de naam terug tot 1522, toen de Spaanse veroveraar, Gil Gonzálas Dávilla, huiswaarts keerde van het land dat hij niet kon veroveren. Na een mislukte poging om een nederzetting te stichten, nam hij met geweld goud van de inheemse bewoners en verkondigde dat hij het uit Costa Rica, de “Rijke Kust”, had meegebracht.

Kroatië

Hrvatska, een halvemaanvormig land in Zuidoost-Europa, dankt zijn naam aan een Russische stam van de vroegste Oekraïense afkomst. De naam, die zichzelf “Horvats” noemde, verspreidde zich over Europa en komt vandaag de dag nog voor in de namen van oriëntatiepunten in landen als Oostenrijk, Slovenië, Bohemen, Moravië, Slowakije, Macedonië, Griekenland, Montenegro en Albanië. Wie vertrouwd is met de Oost-Europese cultuur, herkent het duidelijke gerommel in de keel en de populaire uitgang “tska”, die vaak voorkomt in de Slavische talen. De uitspraak is verengelsd als Kroatië.

Dit land werd geregeerd door de Habsburg-dynastie, die eeuwenlang delen van Midden- en Oost-Europa beheerste, voordat het werd omgevormd tot Oostenrijk-Hongarije, nog steeds met Kroatië als deel van haar rijk. Na het einde van de Eerste Wereldoorlog maakte Kroatië deel uit van Joegoslavië, een tot mislukken gedoemde republiek van etnisch verschillende regio’s, alvorens in 1991 de onafhankelijkheid uit te roepen.

Cuba

De Taïno die in het nabijgelegen Haïti leefden, noemden het bergachtige oostelijke deel van het eiland “Ciba”, wat staat voor steen, berg of grot. Evenzo werden de Cubaanse aboriginals die in de grotten leefden Siboney genoemd. De “u” in het woord “Cuba” komt van de Islamitische invloed van de regio. De hoofdstad, Havana, was een gelukkige combinatie van het Spaanse woord voor “stad” (Habana), en de naam van een plaatselijk Taino-opperhoofd, Habaguanex.

Cuba’s geschiedenis is uniek en revolutionair, beginnend met de coup tegen hun dictator in 1959, geleid door Fidel Castro. Vanwege ideologische overeenkomsten sloten zij een bondgenootschap met de Sovjet-Unie, waardoor de Verenigde Staten een decennialang handelsembargo tegen het eilandland instelden. Toen de Sovjet-Unie viel, werd het leven in Cuba erg moeilijk omdat ze hun belangrijkste handelspartner verloren, zodat voedsel schaars werd. In 2014 kondigde de VS aan dat ze zouden beginnen met het normaliseren van de betrekkingen met Cuba, wat hoop bracht voor de bewoners.

Cyprus

Cyprus is het decor van Shakespeares Othello en de geboorteplaats van Aphrodite, de godin van liefde en schoonheid in de Griekse mythologie. Hoewel de oorsprong van de naam onzeker is, is het bekend dat dit eiland de naamgever is van kopermetaal, dat hier tijdens het Griekse Rijk werd gedolven.

Het is duidelijk dat kopermetaal een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van het gebied. De winning van koper begon rond 4000 v. Chr. en werd vanuit Cyprus over de oude mediterrane wereld verspreid. 3000 jaar geleden werden kopererts en koper in vorm geëxporteerd vanuit een mijn bij de stad Lefka op het eiland Mavrovouni. Spoedig daarna stichtte de koning van Tyrus, Hiram II, handelsgemeenschappen in het hele land, waarbij grote antieke steden als Citium en Tamassus de meeste uitvoer kenden.

Tsjechische Republiek

Omdat Tsjechië ooit met Slowakije werd samengevoegd als Tsjecho-Slowakije, verdient die naam een verklaring. Het deel “Slowakije” verwijst naar het Slowaakse volk dat in Oost-Europa en de Baltische staten woont. Tsjechisch is de inheemse naam voor Bohemen en Moraviërs. Afgeleid van het woord “český” en vertaald als “Boheems” of “Tsjechisch”, zou het de naam zijn van een voorouderlijk stamhoofd. Een andere verklaring komt van het woord “četa”, dat “leger” betekent. Nog vroeger noemden de Fransen de mensen die in deze streek woonden Tsjekh.

Na de splitsing leek “de Tsjechische Republiek” een natuurlijke naam voor het land. Echter, na lange debatten over het veranderen van zo’n alledaagse naam, kreeg het land op 5 juli 2016 een tweede officiële naam, Tsjechië.