Inleiding: Gezien de onderscheidende aard in termen van psychologische stress en anale toon van de positie die over het algemeen wordt gekozen tussen lithotomie en linker laterale decubitus (LLD), veronderstelden wij het effect ervan op de pijnperceptie tijdens biopsie, en onderzochten hun associatie.
Materialen en methoden: Een prospectieve studie ter vergelijking van twee biopsieposities die op een verschillende werkdag werden uitgevoerd, werd uitgevoerd bij 208 mannen (lithotomiepositie=86, LLD=122). De beslissing over de positie werd uitsluitend genomen op basis van de voorkeur van de patiënt voor de biopsiedag, en alle procedures werden uitgevoerd volgens hetzelfde protocol (12-core biopsie met intrarectale lidocaïne gel), sonde, en naald. De maximale mate van pijn tijdens de gehele procedure werd beoordeeld met behulp van een visuele analoge schaal (VAS), onmiddellijk na de biopsie. Na propensity matching werden uiteindelijk in totaal 152 patiënten geselecteerd (lithotomiegroep=76, LLD=76), waarna de peri-biopsie parameters werden vergeleken.
Resultaten: Tussen de groepen werden geen verschillen waargenomen in alle variabelen, inclusief leeftijd, obesitas, prostaatvolume, serum PSA, internationale prostaatsymptoomscore, en kankerdetectiegraad, behalve gemiddelde (±standaarddeviatie) VAS-score (3,89±2,01 vs. 4,58±2,22, p=0,049). De VAS-score vertoonde alleen een significant verband met de positie van de patiënt (Pearson’s coëfficiënt=-0,165, p=0,042). In meervoudige lineaire regressiemodellen betreffende het effect van klinische variabelen op de VAS score, was de positie van de patiënt een enkele onafhankelijke voorspeller die de lithotomie positie bevoordeelde om de waargenomen pijn te verminderen (B=-0.928, p=0.024).
Conclusies: Deze gegevens suggereren lithotomie positie als een goede manier om transrectale prostaatbiopsie uit te voeren met routinematig gebruik van topische lidocaïne gel in vergelijking met conventionele LLD positie.