De komediewereld (en daarmee bedoel ik “Twitter”) is in rep en roer over comedian Amy Schumer. Haar show “Inside Amy Schumer” debuteerde zijn derde seizoen deze week tot een collectief kritisch orgasme.
The Onion’s A.V. Club zei:
“Inside Amy Schumer is terug met een onstuimige, wijze, en grappige seizoen première die bevestigt Schumer is een komiek die werkt op de toppen van haar kunnen.”
Ze won onlangs een prestigieuze Peabody award. De previews voor haar film “Trainwreck” zijn niet meer weg te denken. En ze haalde de krantenkoppen omdat ze opzettelijk voor Kim en Kanye West viel tijdens het TIME 100 Gala.
Iedereen lijkt dol te zijn op deze opkomende komiek, maar ik moet je iets bekennen: Ik vind Amy Schumer niet grappig. Helemaal niet.
Wanneer ik zeg dat Amy Schumer niet grappig is, wil ik niet zeggen dat ze niet slim is. Alle komieken spelen de gek – maar slechts zelden zijn ze echt dom.
Wanneer ik zeg dat Amy Schumer niet grappig is, bedoel ik niet te zeggen dat ze niet grappig is simpelweg omdat ze een vrouw is. Misschien vinden sommige mensen haar niet leuk omdat ze een vrouw is die openlijk over seks praat. En ja, ze is ongelooflijk vulgair – wat niet noodzakelijk slecht is, maar vies praten maakt je niet automatisch grappig.
“Hoe durf je,” zouden mijn hypothetische critici kunnen zeggen, “Een man kan een uur lang grappen maken over zijn lul, maar een vrouw heeft het over haar vagina en iedereen gaat uit zijn dak!”
Er zit een kern van waarheid in: vrouwelijke komieken hebben het altijd moeilijker gehad om het te maken in de jongensclub die stand up comedy is. Promotors, clubeigenaren, comedians, en een groot deel van het publiek zijn overwegend mannelijk. Maar het verhaal dat sterke vrouwelijke stemmen worden onderdrukt in de comedywereld is meestal onjuist. Ik ken persoonlijk verschillende sterke vrouwelijke komieken die in Charlotte werken. Sommige zijn succesvoller dan de meeste mannelijke komieken in de stad.
Nee, als ik zeg dat Amy Schumer niet grappig is, bedoel ik te zeggen dat haar grappen me niet aan het lachen maken. Punt.
Nu moet ik toegeven dat ik geen encyclopedische kennis van haar werk heb. Ik heb slechts één van haar stand-up specials gezien, met de toepasselijke naam “Mostly Sex Stuff”, die me in het beste geval deed geeuwen en de rest van de tijd deed grommen. Ik heb slechts een paar pijnlijk onhandige afleveringen gezien van de eerste twee seizoenen van “Inside Amy Schumer”. Voor dit stuk heb ik echter wel haar laatste aflevering bekeken.
Laten we beginnen met de virale video “Milk Milk Lemonade” die “hilarisch” de draak steekt met de “mannelijke blik”.
De toe-eigening van een vies kleuterschoolliedje om te praten over de over-seksualisering van vrouwenbillen is de eerste van vele “feministische” boodschappen die Schumer in haar show uitdraagt. Hoewel het waar is dat de fetisjering van de derrière van vrouwen een kritieke massa heeft bereikt (bewijsstuk A: dat ding dat Nicki Minaj volgt…), moest ik nog steeds niet lachen om dit liedje. Ik snap het wel, rapmuziek maakt veel nummers waarin de “fudgefabrieken” van vrouwen, waar hun “poep uitkomt”, worden geseksualiseerd, maar dat maakt deze video niet grappiger.
Schumers feministische toon strekt zich uit tot haar veelgeprezen “takedown van de verkrachtingscultuur”, genaamd “Football Town Lights.”
Critici prijzen Schumer om haar “dappere” kritiek op de “verkrachtingscultuur” van het voetbal. En het is inderdaad een gedurfde stap van een komiek om zo’n gevoelig onderwerp aan te snijden. Sommige grappen waren raak voor mij, zoals de jongens in de kleedkamer die vroegen of het oké was om een vrouw te verkrachten “zelfs als ze op een halloweenfeestje verkleed is als een sexy bijtje?” Helaas lijkt dat een legitieme vraag die een student aan zijn vriend kan stellen. En Schumers alsmaar uitdijende wijnglas is een aardige gezichtsgrap.
Hoe dan ook, uiteindelijk zijn dit verkrachtingsgrappen. Dezelfde grappen die een man in de problemen zouden brengen – behalve nu zijn ze grappig omdat ze ten koste gaan van mannen. Want mannen, zoals we allemaal weten, zijn allemaal verkrachters die voortdurend hun drang moeten onderdrukken om elke vrouw die ze zien te verkrachten.
Tot slot moet ik toegeven dat ik “Last Fuckable Day” wel leuk vond, de ode aan oudere vrouwen met Julia Louis Dreyfuss, Tina Fey, en Patricia Arquette in de hoofdrollen, die op hilarische wijze de dag vieren dat ze niet langer worden bekeken als seksuele objecten.
Ik zou voor de laffe variant kunnen kiezen en zeggen dat JLD of Tina Fey de lachers op hun hand hebben terwijl Schumer de “hetero” speelt, maar ik weet zeker dat Schumer heeft geholpen bij het schrijven van de sketch. Als feministisch denkstuk slaat het de spijker op zijn kop zonder gemeen over te komen. Heb ik me rot gelachen? Niet echt. Maar het was een goede sketch. Laten we het daarbij laten.
Okay we snappen het, je houdt niet van Amy Schumer. Waarom?
Dit is op de een of andere manier uitgegroeid tot een van mijn langste artikelen ooit, en ik weet zeker dat er wat tegengas op komt (als iemand het überhaupt leest…) Dus ik denk dat ik moet proberen antwoord te geven op de vraag: waarom vind je Amy Schumer niet leuk?
In mijn ogen is Amy Schumer’s comedy kleingeestig en elitair. Haar komedie is vreugdeloos. Ze raakt de juiste noten (lol poep! lol vagina’s!), maar lijkt nooit echt plezier te hebben. Voor mij voelt het alsof ze zichzelf boven het publiek plaatst. Zij is slim, wij zijn dom. Zij is sexy, mannen zijn varkens omdat ze denken dat ze sexy is (wat ik, toevallig, niet doe).
Ik heb nooit een band gehad met dit soort komieken (zoals Anthony Jeselnik, Schumer’s ex-vriend), omdat het te antagonistisch is.
En als je meer anekdotisch bewijs nodig hebt, vraag het dan aan een komiek in Charlotte. Er zijn velen die negatieve ervaringen hebben gehad met Schumer terwijl ze opkwam via het Comedy Zone-systeem.
Een zo’n verhaal komt van Charlotte comic Chesney Goodson.
“Ik was hosting voor Amy Schumer in de Charlotte Comedy Zone, toch?” Chesney zei, “En ik ging terug naar de groene kamer om haar te ontmoeten, en ik schudde haar hand. Je weet hoe ik handen schud, man, het is meer als een high five bijna. Wel, dat is wat ik deed en zij verloor haar shit! Ze was als, ‘Ik ben een fucking dame! Je geeft vrouwen geen high five!!”
Dus, Chesney host de show als normaal. “Ze komt op het podium,” gaat Chesney verder, “en maakt deze grap: ‘Laat maar horen dat je gastheer Chesney zo goed praat voor blanke mensen! I know that’s strange for him because it’s usually the other way around.'”
Chesney zegt dat hij “geschokt” en gekwetst was door de opmerking die hij als racistisch zag.
Moeten we een komiek veroordelen op basis van één grap op één avond? Nee. Maar in zijn geheel genomen, hoop ik dat je kunt zien waarom ik Amy Schumer gewoon niet mag. Haar jeugdige gevoel voor humor, gekoppeld aan een elitaire houding creëert een serieus ongrappige combinatie