Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE Canada.
“Ik stond laatst in de rij om een burrito te laten maken en de vrouw die naast me stond in haar yogakleding begon opeens haar haar te fixeren,” vertelt Ryan. “Dertig seconden lang kreeg ik de oksels van deze aantrekkelijke vrouw te zien. Ik dacht dat ik daar in de rij zou omvallen.”
Ryan, een 48-jarige bedrijfsleider uit de VS, doet aan maschalagnia. Met andere woorden, hij is seksueel geprikkeld door oksels. Hij is ook niet de enige. Tumblr is overspoeld met (meestal NSFW) oksel fotocollecties, gespecialiseerd in alles van vrouwen tot mannen, amateur tot beroemdheid, India tot Oost-Azië. Het belangrijkste online okselforum, GirlPits, bestaat al meer dan tien jaar en telt bijna 30.000 leden.
Okselfetisjisme lijkt geen niche te zijn, maar het is niet het soort kinky dat de meesten van ons met een gerust hart zouden onthullen. Zoals de 30-jarige Dev uit India me vertelde: “Deze fetisj doet meer wenkbrauwen fronsen dan iets gewoner, zoals watersporten en gouden douches.”
Het is niet altijd zo geweest. Al in 1880 schreef de Franse dichter Joris-Karl Huysmans een essay met de titel De oksel, waarin hij “eenvoudig wilde spreken over de voortreffelijke en goddelijke geur die door de vrouwen van onze steden wordt bereid, overal waar zij oververhit raken”. In zijn semi-biografisch kortverhaal Giacomo Joyce uit 1914 beschreef James Joyce – de meest literaire scheetfetisjist – de climax van het likken van oksels terwijl “zachte zuigende lippen mijn linker oksel kussen… uit mijn rechter oksel springt een vlammetje tevoorschijn.”
Meer ingehouden beschrijvingen van okselerotiek zijn onder meer een verslag uit 1899 van Charles Féré. De Franse arts schetste het geval van een 60-jarige man die zijn handen onder de hemden met korte mouwen van nietsvermoedende vrouwen stak, alvorens weg te lopen en een stevige snuif van zijn buit te nemen. Een paar jaar later baseerde de Britse seksuoloog Havelock Ellis zich op de casestudie van Féré in zijn Studies in the Psychology of Sex om te stellen dat “wanneer persoonlijke geur werkt als een seksuele verlokking, het de oksel is, in ieder geval normaal gesproken de belangrijkste focus van geur in het lichaam, die voornamelijk in het spel komt.”
Geluid speelt zeker een rol voor velen in de maschalagnia gemeenschap. Voor Wesley, een hetero 38-jarige man uit Nederland, is okselgeur een van de belangrijkste aandachtspunten van zijn fetisj. Hij zegt dat hij houdt van de manier waarop oksels zo gemakkelijk te zien en te ruiken zijn. “Ik hou van het idee van een vrouw die op het strand of bij warm weer rondloopt met zweterige, met feromonen gevulde oksels waar ik gewoon mijn pik in wil steken.” Dev voelt zich net zo aangetrokken tot de geur van zijn minnaar. “Na een douche ruikt mijn partner op een bepaalde manier, zonder deodorant of parfum,” legt hij uit. “Haar oksels hebben ook een geur, iets sterker dan de rest van het lichaam, maar niet zo sterk als zweet. Ik voel me niet aangetrokken tot BO, maar tot haar geur.”
Dev’s onderscheid tussen lichaamsgeur en okselferomonen (of, beter gezegd, semiochemicaliën) is essentieel om te begrijpen waarom een paar muskusachtige oksels de wellustige stoten kunnen opwekken die Wesley beschrijft. Wanneer we sporten, zweten we via endocriene klieren, die kunnen eindigen met het creëren van het soort stank dat het beste vermeden kan worden in een lift in de vroege ochtend. Onze oksels produceren echter meer dan één soort geur.
“Een ding dat van bijzonder belang is in de okselstreek is de aanwezigheid van apocriene zweetklieren,” legt Mark Sergeant uit, een universitair hoofddocent aan de Nottingham Trent University die gespecialiseerd is in de psychologie van geur en menselijk seksueel gedrag. Deze klieren zijn goed geplaatst om geuren af te geven, vooral tijdens seks, waarbij er veel mogelijkheden zijn om intiem te worden rond de borst en de nek. We zweten via hen wanneer we emoties ervaren, zoals verlegenheid, stress of pijn, maar, zoals Sergeant schetst, dat is niet alles. “De apocriene klieren worden geactiveerd in reactie op mentale/emotionele toestanden, mogelijk met inbegrip van seksuele opwinding.”
Wesley en Dev’s neiging om aan hun oksels te snuffelen zou in biochemische termen logisch kunnen zijn-het maakt mogelijk een betere onbewuste communicatie mogelijk dat hun seksuele partner in de greep van passie is. Semiochemisch onderzoek bij mensen heeft echter geen uitsluitsel gegeven. Er zit misschien een bredere sociale context achter hun kronkel. We leven in een tijdperk van agressieve schoonheidsproductmarketing, waar deodorant ongebreideld wordt gepromoot als een kortere weg naar wilde seks. Als geen spray geen seks betekent, is het nauwelijks een verrassing dat zo velen van ons onze natuurlijke feromonen onderdrukken. Het taboe heeft erotische aantrekkingskracht en in een zee van kunstmatig geparfumeerde lichamen, zit die ongrijpbare apocriene kliergeur op een ijle troon.
Natuurlijk, er is meer met oksels dan funky geuren. Ryan heeft geen interesse in zweet of geur. In plaats daarvan is hij aangetrokken tot de rimpels van de okselhuid en de textuur van oksels. “Ik hou van vrouwen met donker haar die een beetje bruine of zwarte stoppels hebben,” zegt hij, voordat hij de intellectuele aantrekkingskracht van een stoppelige oksel beschrijft. “Ik geef niet echt om borstelige mannentieten bij een vrouw, maar het lijkt me dat een vrouw met wat haar onder haar armen zeker wat culturele rebellie uitdrukt via haar oksels.” Voor Ryan betekent dit dat ze zich meer bewust is van en betrokken is bij haar lichaam. “Er is iets aan een vrouw die zich comfortabel genoeg voelt met zichzelf om ‘fuck you’ te zeggen tegen zo’n ingebakken maatschappelijke norm, dat ik heel aantrekkelijk vind.”
Iedereen die wel eens een cosmeticareclame voor vrouwen heeft gezien, zal zich er terdege van bewust zijn dat een gladde, geschoren huid een gevestigde norm is in het Westen, zelfs binnen ogenschijnlijk lichaamspositieve campagnes. Die onrealistische bron van seksuele verwachtingen, internetporno, bevat waarschijnlijk ook haarloze vrouwen. Uit een onderzoek uit 2005 blijkt dat 99 procent van de Britse vrouwen op zijn minst een deel van hun oksels, benen, schaamstreek en/of wenkbrauwen onthaart. Het ontharen van oksels is een trend in die mate dat vrienden, minnaars en collega’s zich er waarschijnlijk voor zullen schamen als een vrouw dit niet doet. Degenen die deze trend omkeren, tonen een onafhankelijkheidsgevoel dat moeilijk te vinden is, en dat Ryan viert.
Dit vieren is niet altijd gemakkelijk. Ryan had een vriendin die op de hoogte was van zijn fetisj en die hem vrije toegang gaf tot haar ongeschoren oksels. Afgezien daarvan is hij tijdens de seks meestal in de buurt van oksels gekomen, maar zonder zijn interesse echt kenbaar te maken. “Sommigen reageerden vreemd, meer uit angst dat ze raar roken.” Ryan wil graag de aard van zijn okselseksuele ervaringen benadrukken. “Ik heb het over teder, sensueel likken, niet zoals een oksellolly,” zegt hij. “Ik fantaseer wel over het neuken van een oksel.”
De fantasie van de een is de vette realiteit van de ander. Wesley is vrij nuchter over hoe hij zijn kink opvoert. “Ik begin ze gewoon in te vetten en masseer ze helemaal met mijn pik,” verklaart hij. “Dan probeer ik verschillende spleten te neuken, tussen knieën, tussen benen, voeten, dan ga ik naar boven naar de oksel en neuk dat ook. Het moet zich allemaal op een natuurlijke manier ontwikkelen.” Tot nu toe hebben zijn partners hier geen problemen mee gehad. Wat de daad zelf betreft, vertelt Wesley me dat het essentieel is om wrijving te voorkomen door de beha te verwijderen en vooraf te smeren. “Een geoliede, strakke oksel voelt best lekker als ze er goed in knijpt.”
Dev’s seksuele ervaringen liggen ergens in het midden. Hij heeft zich beziggehouden met verschillende gradaties van oksels snuiven en likken, met een scherpe focus op toestemming en comfort. “Ik zou subtiel kunnen beginnen door haar armen boven haar hoofd te tillen terwijl ik seks heb,” legt hij uit. “Zoenen rond de algemene zone om te zien hoe ze reageert. Als ze zich er goed bij voelt, vertel ik het haar.” In het verleden heeft Dev vermeden om over zijn kinky te beginnen met minnaars die problemen hadden met hun oksels. Zijn huidige partner is geïntrigeerd door zijn interesse en hij hoopt het met haar verder te ontwikkelen.
Ongeacht enig privésucces in de slaapkamer, blijft een alledaagse okselaversie bestaan. “Mensen zijn echt raar over oksels. Zo erg zelfs dat tijdschriften de oksels van modellen airbrushen zodat ze er perfect glad uitzien, zoals plastic op een Barbie,” suggereert Ryan. Als je het zo bekijkt, is onze obsessie met brandschone, pop-achtige oksels inderdaad behoorlijk bizar.
Teken in op onze nieuwsbrief om dagelijks het beste van VICE in je inbox te krijgen.
Volg Richard Greenhill op Twitter.