Diabetes mellitus wordt gekenmerkt door hyperglykemie, lipidemie en oxidatieve stress en predisponeert getroffen individuen voor complicaties op lange termijn die de ogen, huid, nieren, zenuwen en bloedvaten aantasten. Verhoogde proteïnglycatie en de daaropvolgende accumulatie van geavanceerde glycatie-eindproducten (AGE’s) in het weefsel dragen bij tot de pathogenese van diabetische complicaties. Eiwitglycatie gaat gepaard met het ontstaan van vrije radicalen door autoxidatie van glucose en geglycideerde eiwitten en via interactie van AGE’s met hun receptoren op de celoppervlakte (aangeduid als RAGE). Van glycatie afgeleide vrije radicalen kunnen eiwitten, lipiden en nucleïnezuren beschadigen en dragen bij tot oxidatieve stress bij diabetes. Er bestaat belangstelling voor verbindingen met anti-glycatie activiteit omdat zij therapeutische mogelijkheden kunnen bieden om het ontstaan van diabetische complicaties te vertragen of te voorkomen. Hoewel er veel verschillende verbindingen worden bestudeerd, zijn er slechts enkele met succes aan klinische proeven begonnen en is er nog geen enkele voor klinisch gebruik goedgekeurd. Terwijl de zoektocht naar nieuwe synthetische remmers van de glycatie voortgaat, is er weinig aandacht besteed aan anti-glycatie verbindingen uit natuurlijke bronnen. In de laatste decennia is het traditionele systeem van geneeskunde een onderwerp van wereldwijde belangstelling geworden. Uit verschillende studies is gebleken dat voedingssupplementen met gecombineerde antiglycatie- en antioxidantvoedingsstoffen een veilige en eenvoudige aanvulling kunnen vormen op traditionele therapieën die gericht zijn op diabetische complicaties. Gegevens voor tweeënveertig planten/constituenten die zijn bestudeerd op anti-glycatie activiteit worden in dit overzicht gepresenteerd en enkele veelgebruikte medicinale planten die anti-glycatie activiteit bezitten worden in detail besproken, inclusief hun actieve ingrediënten, werkingsmechanisme en therapeutisch potentieel.