Achtergrond: Laterale enkelverstuikingen zijn de meest voorkomende sportgerelateerde blessure. Helaas worden een aantal andere laterale enkelblessures vaak verkeerd gediagnosticeerd als een verstuiking, wat resulteert in verkeerd gerichte therapie, vertraagde functionele terugkeer en onopgeloste enkelpijn.
Doelstelling: Deze review richt zich op de differentiële diagnose en het beheer van onopgeloste laterale enkelpijn, met de nadruk op methoden om het letsel correct te identificeren.
Discussie: Een verrassend lange lijst van aandoeningen kan een laterale enkelverstuiking nabootsen, waaronder syndesmosisverstuikingen, subtalaire verstuikingen met of zonder instabiliteit, impingementlaesies, chronische enkelinstabiliteit, osteochondrale laesies van de talus, peroneuspeesletsel, tarsale coalitie en fracturen van de achtervoet. Een zorgvuldige anamnese, anatomisch nauwkeurige palpatie en gewone rechtopstaande röntgenfoto’s vormen de hoeksteen van de diagnose. Het is belangrijk te onthouden dat het niet altijd alleen maar om een verstuikte enkel gaat. Botscintigrafie, CT en MRI zijn waardevolle aanvullende onderzoeken. Arthroscopie is een uitstekende methode voor intra-articulaire visualisatie om onopgeloste laterale enkelpijn te diagnosticeren en te behandelen.