Waarschuwing: Voorbij dit punt, zijn er spoilers in overvloed.
SPOILER ALERT! SPOILER ALERT!
“In Vegas zijn er winnaars en verliezers en God weet dat ik beide ben geweest,” zegt hij tijdens zijn zoektocht om de stad te begrijpen als hij van de Huntridge Tavern, naar Marquee gaat, om door chef Jet Tila te worden onderwezen over de juiste manier om bij Lotus of Siam te bestellen.
De kern van de show is een poging om de “heren en prinsessen van douche-dom” op de Strip te vermijden en te zien wat de stad doet tikken via een culinaire reis. Hij begint met een hotdog en videopoker in een benzinestation, voordat hij door Michael Ruhlman, de schrijver van het eten, wordt meegenomen naar de Huntridge Tavern om zich te verbergen voor de “knuckleheads en “meatheads” van de party scene. Bourdain houdt van de kroegen van Las Vegas, waar de inwoners een “duister wereldbeeld koesteren, nog meer dan ik.”
Daarnaast peinzen ze over schuldgevoel en weelde terwijl ze zich installeren in een high roller villa in Caesars Palace waar Guy Savoy een maaltijd serveert die geschikt is voor een koning, of iedereen met een kredietlijn van acht cijfers.
Nostalgisch naar de dagen dat problemen konden worden opgelost door simpelweg een gat in de woestijn te graven, reist hij af naar The Bootlegger om de retro-lounge act in zich op te nemen, hun gehaktballen te proberen en zich verstandig af te vragen waarom nog niemand Las Vegas in Las Vegas heeft “nagebouwd”. “Ik zou er naartoe gaan,” merkt hij treurig op. “Ik zou er werken”, beaamt de loungezanger treurig.
Bourdain is een Dean Martin-man met enkele duidelijke problemen met betrekking tot Frank Sinatra en krijgt wat wijsheid over old school nostalgie van Penn Jillette bij Raku. Bourdain noemt het restaurant “casual maar prijzig” en voegt eraan toe: “Elke chef die ik ken en die deze stad kent, zei dat ik moest gaan.” Zee-egel, viskraag, verse rivierkrab uit Japan staan op het menu terwijl Penn puzzelt over de vreemde romantiek voor slechte mensen en de langzame teloorgang van live entertainment.
Dit geeft Bourdain aanleiding om te proberen de Marque nachtclub, E.D.M. en de opkomst van de knuckleheads met geld te begrijpen.
Terug in de stad, bezoekt hij Oscars Beef, Booze & Broads at the Plaza voor een ontmoeting met “Mr. Vegas,” voormalig burgemeester Oscar Goodman, die zich herinnert dat de oude school gangsters erg goed waren voor zijn moeder en de gewoonte hadden om in de beste restaurants van de stad te eten.
Later in Eat, Bourdain maakt geen melding van chef-kok Natalie Young aan zijn publiek of de herontwikkeling van Downtown duidelijk zichtbaar aan de overkant van de straat, terwijl hij graaft in zijn sandwich.
De meest onthullende eten segment komt met chef-kok Jet Tila als het paar dineren in Lotus of Siam. Tila noemt het het beste Thaise restaurant in Vegas en een van de beste in Amerika. Zijn beste tip is om direct naar de achterkant van het menu te gaan, waar de specialiteiten uit het noorden staan, en alleen daar te bestellen. Hij beschrijft de Aziatische eetcultuur in Las Vegas als “funky and awesome,” zijn verklaring voor de groei van de scene kan worden gevonden in individuen zoals de bezoekende gokkers met een kredietlijn van $10 miljoen die zich vrolijk naar buiten haasten voor een Aziatische maaltijd van $10 in de hoop het dichtst bij hun eigen menu’s te komen.
Er volgt een reis naar de “speeltuin” van é door chef-kok José Andrés, die diegenen kastijdt die zeggen dat zijn verborgen restaurant “cool” is om het “cool” zijn. “Wij geloven dat we de waarde van het voedsel waarmee we werken verhogen,” alvorens zijn personeel te prijzen voor het uitvoeren van zijn culinaire missie wanneer hij niet in de keuken is.
Met een knipoog naar het gevaarlijke ecosysteem in een stad omgeven door een woestijn, doen Bourdain en Ruhlman het dak omlaag en rijden naar huis, na veel van “het volledige spectrum van menselijke dwaasheid” te hebben vermeden die Bourdain probeert te vermijden op zijn frequente terugreizen naar Las Vegas.
– Alle verslagen van Anthony Bourdain