Ik heb in het tussenseizoen van College Football wat tijd besteed aan een uitgebreide discussie met mijn broer. Geen van ons beiden heeft het genoegen gehad om naar een blauwbloedschool in de B1G te gaan (in plaats daarvan gingen we respectievelijk naar een MAC- of A10-school), maar de B1G is onze verslaving. Oh zeker, ik kijk elke wedstrijd van Western Michigan omdat mijn schooltrots niet ophoudt, maar Michigan football is al sinds mensenheugenis een familietraditie. We zijn misschien geen Wolverines van rechts, maar we zijn zeker Wolverines van deugd.
Een van de onderwerpen die we uitvoerig hebben besproken is de verschillende verdiensten van de Oost- en West-divisie van de conferentie. Nu, omwille van Michigan (en mijn partner is momenteel een Terrapin… en dat P.J. Fleck is overgelopen naar de B1G West) liggen onze loyaliteiten vast bij de B1G East. Maar als je kijkt naar de verdeling van talent in de divisies, lijkt het Oosten bijna te bestaan om zichzelf in elkaar te slaan. Maar welke divisie is eigenlijk beter? Als je kijkt naar het totale record sinds de uitbreiding met 14 teams, lijkt het Westen zeker iets constanter te zijn dan het Oosten, maar is dat waar? Kun je de prestaties wel vergelijken als je kijkt naar de relatieve moeilijkheidsgraad van de divisies? Alleen al door play-offs en conferentietitels is het Oosten waar het om draait, toch?
Nou, hoezeer het me ook pijn doet om het te zeggen, in de recente geschiedenis is de conferentie gedomineerd door Ohio State. Ze zijn een van de beste programma’s in het land geweest, en dat is een onweerlegbaar feit. Wat we hebben is Ohio State ver voor iedereen in de B1G, in termen van ruwe prestaties en kracht. Dan komt Wisconsin, koploper Michigan. Gevolgd door Nebraska met PSU in de achtervolging (niet om de prestaties van 2016 te ontkennen, maar PSU is al een hele tijd in heropbouw modus). Aan de top is de macht in het voordeel van het Oosten of Ohio State. Als je kijkt naar de laatste 10 B1G titels, is het Oost, Oost, Oost (gelijkspel met een ander Oost), Oost, Oost/West Split, West, West, Oost, Oost, Oost. Maar hoewel de titels de krantenkoppen opvrolijken, lijken de totale records van het Westen die van het Oosten te overtreffen.
In het Oosten is je seizoen in feite “hoe heb je het gedaan tegen PSU, Michigan, en OSU?” Voor PSU en Michigan is dat een overwinning (waarschijnlijk thuis), dan een 50/50 wedstrijd winnen tegen de ander. Versla dan de kleine jongens. Het Oosten is een sprint voor 3-4 wedstrijden.
Het Westen is een marathon waar elke in-conference wedstrijd telt. Wisconsin, Minnesota, Nebraska, Northwestern, en Iowa zijn altijd in de running, en je kunt de willekeurige uitbarstingen van succes van Purdue en Minnesota niet buiten beschouwing laten. In het westen kun je niet zomaar een paar harde overwinningen boeken, je moet aanhoudende prestaties leveren. Het Oosten is dan een gemakkelijkere divisie voor één van de grote jongens om te winnen, maar een moeilijkere divisie voor alle anderen.
Het leuke aan Ohio State zijn is dat je nooit tegen Ohio State hoeft te spelen. Het enige wat ze moeten doen om het Oosten te winnen is Michigan of PSU thuis verslaan en hopen dat de tie breaker hun kant op valt. In het Westen, moet je thuiswedstrijden winnen.
Nou, laten we snel iets zeggen. Ik heb Michigan State buiten beschouwing gelaten, niet omdat het de Spartanen zijn (sommige van mijn beste vrienden zijn Spartanen!), maar omdat ze gewoon niet het cachet hebben dat de andere Oost-titanen hebben. Iedereen doet alsof Michigan State gearriveerd is, en dat is… ook wel een beetje waar. Ze hadden 5 goede jaren en gingen toen 3-9. Voorafgaand aan die 5 jaar 2011 en teruggaand tot 2000, hadden ze NUL 10-winst seizoenen plus 6 verliezende seizoenen. Sinds 2000 hebben ze een respectabele 128-87, wat geweldig is ten opzichte van de meeste teams in CFB, maar ter vergelijking; Michigan ging 139-75, Nebraska ging 146-75 Iowa ging 134-81, Northwestern 111-100, en Wisconsin 157-65.
Buiten de jaren ’50, ’60, en de laatste 5-7 jaar het programma is geweest … eh. Slechts gerangschikt aan het einde van het jaar 6 of 7 keer tussen hun laatste beweerde NC en het Dantonio tijdperk (ongeveer 50 jaar). In hetzelfde tijdsbestek eindigde Michigan op 3 na elk jaar op de ranglijst, net als OSU. Ik vind het geen toeval dat de opkomst van MSU deels samenviel met de coma van Michigan… nou ja, ik hoef er niet beleefd over te doen, Michigan. Dantonio is een goede coach, die goede assistenten had (Narduzzi en Treadwell), maar het lijkt erop dat hoe verder Dantonio verwijderd raakt van die jongens, hoe slechter de vooruitzichten van de teams zijn. Hoe dan ook, met Harbaugh, Meyer en Franklin die allemaal om hetzelfde talent strijden, is het moeilijk voor MSU om consequent goed te rekruteren. Laten we er dus vanuit gaan dat we er op kunnen vertrouwen dat MSU presteert waar ze in het begin van Dantonio’s ambtstermijn waren: rond de 7-5 tot 9-3 met eens in de ~5 jaar een echt goed jaar. He, consistentie is belangrijk. MSU zal ALTIJD relevant zijn, ze zullen alleen niet altijd noemenswaardig zijn.
We kunnen een kijkje nemen naar dezelfde spanwijdte van prestaties in de afgelopen 10 jaar voor de andere East-naammerken. Nogmaals ik zal administreren, Michigan was niet geweldig en Wisconsin en OSU staan bovenaan. Michigan had letterlijk de slechtste 10 jaar sinds de jaren 50, zo niet van alle tijden. Ter vergelijking, Wisconsin doet al een paar decennia zijn Wisconsin ding zonder op te vallen. Op dat niveau is consequent blijven een recept voor succes.
In die periode is Michigan erin geslaagd toptalent te blijven werven, maar Michigan heeft nu weer topcoaching. Is Chryst een betere coach dan Harbaugh? Nee. Is Harbaugh beter? Ik zeg nee, maar zijn CV, ongeacht op welk niveau (college of pro) is beter. Dus laten we zeggen dat hun coaching capaciteiten gelijk zijn. Het talent dat Michigan krijgt is beter (en er is geen Hoke meer om het te verpesten). Wat OSU betreft, zij zijn duidelijk het neusje van de zalm, de beste in de Big Ten. Ik zou Michigan gelijk stellen, zo niet een neuslengte voor op Wisconsin. Dan kom je bij PSU. Eerlijk gezegd veracht ik Penn State, maar op dit moment moet ik ze onder Wisconsin zetten, maar duidelijk boven elk ander West team op dit moment.
Als je eenmaal voorbij die teams bent, zijn de divisies redelijk gelijk. Maryland en Northwestern lijken op dezelfde plaats te komen. Minnesota zal waarschijnlijk beter zijn dan Indiana totdat iemand laat zien dat ze Wilson kunnen vervangen, en dan heb je Purdue en Rutgers (of zoals ik ze graag noem “Dat zoete NYC TV-markt geld.”) Gooi Illinois in het gelijk met deze twee om de onderste 3 te vormen.
Het midden tot de bodem van beide divisies zijn vergelijkbaar met elkaar, maar het Oosten heeft de koplopers. En dit is waarom het Westen, volgens alle statistieken, eerlijk gezegd dynamischer is dan het Oosten. Northwestern kan Minnesota verslaan, of zuigen en verliezen. We zagen Nebraska het grootste deel van het Westen verslaan, maar daarna afgeslacht worden door OSU en Iowa, en nauwelijks winnen van Indiana. Dus het Westen zet betere cijfers en wedstrijden neer, maar het Oosten krijgt de parades.
Door dit alles is de verwachting van de B1G, gebaseerd op “Brand”:
Tier 1: Ohio State, Michigan
Tier 2: Nebraska, Penn State, Wisconsin
Tier 3: Minnesota, Michigan State, Iowa, Maryland
Tier 4: Northwestern, Indiana, Illinois, Purdue, Rutgers
Maar dat is niet hoe het in de huidige runs heeft gespeeld. Vanwege de ups en downs, is het meer geweest als:
Tier 1: Ohio State
Tier 2: Wisconsin & Michigan (met dips naar Tier 3)
Tier 3: Penn State, Michigan State, Iowa
Tier 4: Northwestern, Maryland, Nebraska
Tier 5: alle anderen
Een manier om het te bekijken zou zijn om te zeggen dat het Westen nul play-off kaliber teams heeft maar veel beter Conference Championship kaliber. Terwijl het Oosten 2 playoff-kwaliteitsteams heeft en de mindere middenmoot.
Je moet voorzichtig zijn met het verwarren van “Conference Championship Caliber” met “Division Championship Caliber” (of “Playoff Caliber” in de zin dat het Westen echt maar 2 (of 3) legitieme conference winning teams heeft. Wisconsin is de beste van het Westen, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar na Wisconsin is er geen team dat goed genoeg is, of lijkt te zijn, om consequent OSU, Michigan, of PSU (na sancties) uit te dagen.
Natuurlijk heeft het Westen 3-4 teams die de divisie zouden kunnen winnen. Als Wisconsin een slecht jaar heeft, kunnen Northwestern, Nebraska, en Iowa allemaal 8-4 worden en strijden om de divisietitel. Er is geen duidelijke nummer 2. In het oosten hebben teams als Maryland en Indiana natuurlijk geen kans, want als OSU een slecht jaar heeft, moeten Michigan en PSU dat ook doen, en hoe waarschijnlijk is dat?
Dus we zien dat het westen van boven tot onder de betere divisie lijkt te zijn, omdat de meeste teams rond hetzelfde prestatieniveau zitten. Maar een gemiddelde divisie van 4 teams met één koploper en 2 slechte teams is niet beter dan een divisie met 2-3 toppers, 3 gemiddelde teams en één slecht team. Dus zelfs als Rutgers de slechtste is in de conference, Illinois en Purdue staan gelijk met hen en ze zijn met z’n tweeën.
Dit is ongeveer het punt waarop we stoppen met praten omdat we beseffen dat wat er ook gebeurt, Wisconsin altijd groot opdoemt in het westen, en Michigan in een kooiwedstrijd zit met 2-3 andere uitgehongerde strijders.
Het Westen zal altijd meer opschudding hebben, maar een consistente titelkandidaat. Maar het Oosten zal altijd een betere kans hebben om een team naar de Play-offs te sturen.
Je zou denken dat ik mezelf als sportschrijver of fan beschouw, met al die College Football-posts die ik heb gedaan. Eerlijk gezegd hou ik gewoon van College Football, en ik vat graag gesprekken samen die ik met familie en vrienden heb gevoerd. Hoe dan ook, ik blijf schreeuwen naar mijn TV als ik CFB kijk, en maak bevestigende “hmm” geluiden als ik zie dat er andere wedstrijden zijn.