DISCUSSION
De schoonheid van het gelaat hangt nauw samen met de expressie. Een portret van een mooi gezicht is nooit zo mooi als een gezicht dat levend en expressief is. De ultieme schoonheid van het gelaat wordt nog vergroot door de aanwezigheid van kuiltjes.
De aanwezigheid van kuiltjes wordt op een autosomaal dominante wijze overgeërfd. De wangkuiltjes komen tot uiting op chromosoom 16, met variabele penetrantie en uiteindelijk zullen ouders met kuiltjes dit doorgeven aan hun kinderen. Er is steeds meer vraag naar het creëren van kuiltjes in het gezicht, en veel vrouwen zoeken cosmetisch chirurgen om kuiltjes in het gezicht te verkrijgen.
Sinds Boo-Chai in 1962 met de eer ging strijken voor het creëren van kuiltjes in het gezicht, hadden verschillende auteurs verschillende technieken gerapporteerd om de actieve gezichtsspieren met de lederhuid te verbinden. In 1971 excisieerde Argamaso het cilindrische segment van weefsel bestaande uit buccale mucosa, spier en onderhuids vet om een permanent kuiltje te vormen.
Er zijn vele technieken geïntroduceerd om wangkuiltjes te creëren. Ze kunnen worden onderverdeeld in twee hoofdcategorieën: Hechten met of zonder blinde coring techniek en open benaderingen.
Bao en zijn collega’s (2007) beschreven een elegante techniek waarbij ze een injectienaald gebruikten om een monofilament nylon hechtdraad door de dermis en de actieve gezichtsspieren (meestal de buccinator) te leiden, er werd een sling gevormd tussen de huid en de buccinator spier, de knoop werd gelegd, en het kuiltje werd gecreëerd.
Keyhan en zijn collega’s (2012) zeiden dat voor een betere hechttechniek de versterkte belichting vooral nuttig is bij proefpersonen met ‘mollige’ wangen, waar de diepte van het veld en het vetweefsel het nauwkeurig hechten kunnen bemoeilijken. De blinde kernprocedure met een trephine bur werd beschreven. Deze aanpak geeft een voorspelbaar resultaat met persistentie van het kuiltje meer dan een jaar.
Thomas et al. (2010) beweerden dat de afwijkende anatomie die verantwoordelijk is voor kuiltjes chirurgisch kan worden nagebootst zonder dat er weke delen hoeven te worden verwijderd, maar door voldoende belichting mogelijk te maken. In tegenstelling tot wat werd voorgesteld, werd een incisie in mucosa gemaakt. Er werd ook een dissectie van de spier gemaakt waarbij een deel van de musculus buccinator werd weggesneden.
De open techniek en de blinde kern methode hebben dezelfde blijvende resultaten (tot 1 jaar). Hechting alleen zonder excisie van weefsel heeft geen blijvende resultaten en het kuiltje zal mettertijd vervagen.
In dit werk werd de Bao-techniek uitgevoerd met enkele verfijningen, waarbij geen incisie in mucosa of resorbeerbare hechtingen werden uitgevoerd. De markering werd aangepast aan de plaats van de pulsatie van de gezichtsslagader om hematoomvorming te vermijden. Wat de vorm van het gezicht betreft, werd het kuiltje afgerond of verticaal. Ook werd het niveau aangepast aan de vector van de glimlach. Bovendien werd één hechting gebruikt in plaats van meerdere hechtingen.
Er werd geen standaardschaal gebruikt door alle auteurs, de resultaten variëren en het resultaat was verschillend. Alleen, Argamaso evalueerde zijn resultaten met behulp van een schaal met inbegrip van uitstekend, goed, aanvaardbaar, niet aanvaardbaar en mislukking.
De meeste vrouwen hopen dat de bijwerkingen van de operatie gering zullen zijn met een korte herstelperiode. Mogelijke complicaties van een dimpeloperatie zijn het plotseling verdwijnen van het dimpel, asymmetrie, reactie van een vreemd voorwerp, bloedingen en zenuwletsel (buccale tak van de aangezichtszenuw) of letsel van het speekselklierkanaal (Stensen duct), die zeldzaam zijn. Infectie en oedeem kwamen eerder voor met Prolene dan met nylon hechtingen. Prolene gaf echter duurzamere resultaten. Dit kan te wijten zijn aan meer weefselreactie en fibrose.
De open technieken waarbij weefsel moet worden weggesneden, hebben een risico op bloedingen tijdens of na de ingreep voor het creëren van kuiltjes. Er is ook een verhoogd risico op hematoomvorming en infectie.
Voordelen van het gebruik van de hechttechniek zijn minder hematoom of infectie. Andere voordelen van deze techniek zijn onder meer:
-
Milde postoperatieve zwelling treedt op en bijgevolg kunnen de proefpersonen twee dagen na de operatie weer aan het werk of andere activiteiten hervatten;
-
Het is gemakkelijk om de grootte van de kuiltjes aan te passen door de spanning van de knoop en de hoeveelheid lederhuidweefsel aan te passen;en
-
Er is geen weefsel weggesneden.
Ook heeft dit werk een redelijke follow-up tot zes maanden en blijft het kuiltje bestaan van drie tot vier maanden. Bovendien heeft deze studie het voordeel dat onze techniek werd uitgevoerd bij een gemiddeld aantal proefpersonen (23), uitgevoerd door één enkele chirurg. Bovendien is deze techniek zeer gemakkelijk en snel aangezien de chirurgische proceduretijd niet meer dan 90 s per kant bedroeg om het kuiltje te creëren.
Het belangrijkste nadeel van deze techniek is het vervagen of volledig verdwijnen na vier maanden. Naar mijn mening zijn permanente resultaten na het creëren van een kuiltje geen voordeel. Persoonlijkheid van de patiënt (van gedachten veranderen) of ontevredenheid over het uiterlijk van het kuiltje dwingen de chirurg een oplossing te vinden voor het verwijderen van het kuiltje.
Auteurs uit Australië pleitten voor het gebruik van hyaluronzuurvullers met gemiddelde dichtheid voor het oplossen van de vorming van kuiltjes. Anderen gebruikten subcisie met naald door subcuticulaire ondermijning met of zonder injectie van subcutane vullers om het kuiltje te vervagen. Met deze techniek kan het vervagen van het kuiltje worden bereikt door de hechtingen binnen zes weken te verwijderen of te wachten tot – vier tot zes maanden. Veel bijkomende procedures zoals Botox en injectables houden niet langer dan zes maanden aan.
Samenvattend zijn alle beschreven technieken voor het creëren van kuiltjes in het gelaat vruchtbaar en reproduceerbaar, maar eenvoudig en conservatief worden is de beste manier voor een beter resultaat.