Letsel aan de anterieure thalamische kernen (ATN) en hun neurale verbindingen is de meest consistente neuropathologie geassocieerd met diencephalische amnesie. ATN letsels bij ratten produceren geheugenstoornissen die een sleutelrol voor deze regio binnen een uitgebreid hippocampaal systeem van complexe overlappende neurale verbindingen ondersteunen. Milieuverrijking is een therapeutisch middel dat een substantieel, hoewel onvolledig, herstel van de geheugenfunctie teweegbrengt na ATN letsels, zelfs nadat het letsel-geïnduceerde tekort is ontstaan. Ook het neurotrofe middel cerebrolysine, gaat de negatieve effecten van ATN letsels tegen. ATN laesies verminderen substantieel de c-Fos expressie en de spine dichtheid in de retrospleniale cortex, en verminderen de spine dichtheid op CA1 neuronen; enkel het laatste wordt omgekeerd door verrijking. We bespreken de implicaties van dit bewijs voor de cognitieve thalamus, met een voorstel dat er echte interacties bestaan tussen verschillende maar verwante thalamo-corticale systemen die verder gaan dan een eenvoudige optelsom van hun afzonderlijke effecten.