Romeinse geneeskunde en haar invloed op de moderne geneeskunde

De geneeskunde van het oude Rome, met haar mengeling van wetenschap en bijgeloof, bracht veel vooruitgang op dit gebied die in onze tijd nog steeds zichtbaar is.

Wortels

De Romeinse geneeskunde was afgeleid van de Griekse geneeskunde, en beïnvloed door kennis van veroverde beschavingen, zoals de Etrusken, de Egyptenaren en de Perzen. De kennis van de veroverde volkeren gecombineerd met de in Rome ontwikkelde kennis, meestal afkomstig van het slagveld, maakte dat de Romeinen een voor hun tijd geavanceerd medisch systeem hadden.

De Romeinen combineerden hun wetenschappelijke kennis, die naar huidige maatstaven zeer beperkt was, met religieuze overtuigingen. De Romeinen geloofden dat ziekten het gevolg waren van het mishagen van de goden, en dat rituelen zoals het brengen van offers aan de goden hen zouden genezen. Aesculapius was bijzonder belangrijk in de oude Romeinse geneeskunde. De Romeinen adopteerden de Griekse god van de genezing in 292 BCE, toen zij Aesculapius’ heilige slang stalen. Ondanks hun geloof in de goden, maakten de Romeinen nog steeds gebruik van de diensten van artsen om ziekten te genezen.

De artsen in rome waren ambachtslieden, en leerden het vak door middel van leerlingschappen. De civiele artsen hadden verschillende niveaus van opleiding en vaardigheden, velen waren Grieken. Het leger daarentegen beschikte over ervaren medisch personeel.

Slagveld

Romeins leger

De Romeinen waren de eersten in de geschiedenis die ziekenhuizen bouwden, meestal voor het leger. De medici in het leger hadden een praktischer benadering van de geneeskunde dan de artsen in de burgermaatschappij, want zij waren oplettend en methodisch en documenteerden welke behandelingen werkten, zodat andere artsen hetzelfde konden doen. Een belangrijke gebeurtenis voor de Romeinse geneeskunde was de burgeroorlog die uitbrak na de moord op Julius Caesar. De nieuwe keizer, Augustus, vormde een professioneel militair medisch corps. Hij gaf artsen titels, landerijen, en pensioenuitkeringen. Deze veranderingen, in combinatie met de grote hoeveelheid oorlogsverwondingen, leidden tot grote medische vooruitgang, op een manier die pas aan het eind van de 19e eeuw zou worden gezien.

De Romeinse legioenen hadden de beste artsen van Rome. Veel van de Romeinse kennis van anatomie en fysiologie kwam van het slagveld, omdat dissecties niet waren toegestaan. Ook chirurgen deden hun ervaringen op in het leger.

Volksgezondheid

De oude Romeinen boekten veel vooruitgang in wat tegenwoordig als volksgezondheid zou worden beschouwd. De Romeinen geloofden dat ook de arbeiders in goede gezondheid moesten verkeren, net als de soldaten en de rijken. Daarom kunnen zij worden beschouwd als de eersten die een openbare gezondheidszorg voor alle sociale klassen hadden.

Romeins aquaduct

Een van de belangrijkste aspecten van de Romeinse volksgezondheid was het gebruik van aquaducten. Zij beschikten over een systeem van vers stromend water en een rioleringssysteem, want schoon water werd als essentieel beschouwd. De watervoorziening van de stad Rome werd ontworpen door Julius Frontinus in 97 n.C., en leverde ongeveer 1000 miljoen liter water per dag. Dit hielp om de verspreiding te voorkomen van ziekten die werden overgebracht door vuil water, of die afhankelijk waren van stilstaand water. De Romeinen hadden ook openbare toiletten die werden doorgespoeld met schoon water, en een rioleringssysteem om ervoor te zorgen dat alle afval uit de stad werd verwijderd.

Slechte hygiëne was een van de belangrijkste oorzaken van ziekteoverdracht in de oude wereld. De Romeinen hadden een grote hygiëne, omdat zij zich regelmatig wasten. De Romeinse baden speelden bijvoorbeeld een belangrijke rol in de samenleving, omdat zij deel uitmaakten van het dagelijks leven van de burgers.

Romeins bad

Een andere belangrijke factor waren de steden zelf. De steden werden gebouwd op plaatsen die als gezond werden beschouwd, of werden aangepast om een gezondere omgeving te worden. Zo werden moerassen drooggelegd om malaria dragende muggen te voorkomen. Julius Caesar liet niet alleen het Codetan moeras droogleggen, maar plantte er een bos voor in de plaats.

Invloed in de moderne geneeskunde

Er zijn momenteel 6210 ziekenhuizen in de VS. Het ziekenhuissysteem begon in het oude Rome, en het is de belangrijkste vorm van zorg in Amerika.

In de Romeinse geneeskunde begonnen de specialisaties, toen artsen in verschillende specialismen werden ingedeeld. Tegenwoordig moeten artsen zich na de medische faculteit op een bepaald gebied specialiseren. Er zijn meer dan 120 mogelijkheden om uit te kiezen.

Romeinse chirurgen hadden basiskennis van het belang van hygiëne. Zij kookten alle chirurgische instrumenten voor het begin van het experiment, en gebruikten azijnzuur om de wonden schoon te maken.

Openbare gezondheidszorg is een belangrijk onderdeel van de moderne geneeskunde, omdat zij zich richt op het voorkomen van ziekten. Schoon water is een van de belangrijkste elementen van gezondheid. 884 miljoen mensen hebben nog steeds geen toegang tot schoon water. Veel van deze mensen moeten lange afstanden lopen om water te halen, dat besmet kan zijn met ziekten als cholera, tyfus en dysenterie. Toegang tot een behoorlijke afvoer van afvalwater is ook van het grootste belang voor de volksgezondheid.Momenteel leven 2,3 miljard mensen zonder toegang tot sanitaire voorzieningen. Ongeveer 1 miljoen mensen sterven jaarlijks aan ziekten die verband houden met het gebrek aan toegang tot schoon water en sanitaire voorzieningen.

Medische terminologie is gebaseerd op het Latijn en het Grieks. De Romeinen ontwikkelden het gebied van de geneeskunde en de anatomie op basis van de Griekse kennis. Aangezien veel anatomische delen door de Grieken en de Romeinen werden opgehelderd, zijn hun namen in die talen. Latijn was de overheersende taal in de geneeskunde tot in de achttiende eeuw.

De oude Romeinen geloofden dat voeding van essentieel belang was voor de gezondheid, en dat men matig met voedsel moest omgaan. Tegenwoordig weet men dat goede voeding de sleutel is tot gezondheid, omdat gebrek aan bepaalde elementen in een dieet de normale werking van het lichaam kan verstoren en tot ziekten kan leiden.

Works Cited

  1. O’Rahilly. “Etymologie”. Basis Menselijke Anatomie. Opgehaald van : https://www.dartmouth.edu/~humananatomy/resources/etymology.html
  2. ” The Water Crisis.” Water.org. Opgehaald van : https://water.org/our-impact/water-crisis/
  3. “Geneeskunde in het Oude Rome.” De Geschiedenis van het Leren. Retrieved from: https://www.historylearningsite.co.uk/a-history-of-medicine/medicine-in-ancient-rome/
  4. “Ancient Roman Medicine.” UNRV Romeinse Geschiedenis. Retrieved from: https://www.unrv.com/medicine.php
  5. Brazier, Yvette. ” Ancient Roman Medicine.” Medical News Today. Retrieved from: https://www.medicalnewstoday.com/articles/323600.php
  6. Cartwright, Mark. ” Roman Medicine.” Ancient History Encyclopedia. Retrieved from: https://www.ancient.eu/Roman_Medicine/
  7. “Belang van goede voeding.” HHS.gov. Opgehaald van: https://www.hhs.gov/fitness/eat-healthy/importance-of-good-nutrition/index.html

Plaats een reactie