SUMMARY
De reuzenhoningbij, Apis dorsata, bouwt zijn nest met één raat in de open lucht. De kolonies zijn defensief en vertonen seizoensgebonden migratie. Daarom werd de domesticatie van deze soort op de wijze waarop de in holtes nestelende honingbijen A mellifera en A cerano zijn gedomesticeerd, onmogelijk geacht. In sommige delen van het Melaleucabos in Vietnam gebruiken imkers evenwel een traditionele methode om kolonies van A dorscrto aan te trekken die in het gebied aankomen om hun nest te bouwen op daksparren, die zijn opgehoogd voordat de Melaleucabomen beginnen te bloeien. Deze techniek stelt de imkers in staat om per seizoen twee of drie keer honing te oogsten van dezelfde kolonie zonder de bijen en de raten te vernietigen. Niet alle rafters worden door kolonies bezet. Een ervaren imker kan erin slagen 60% van zijn spanten door bijen bezet te krijgen, maar de bezetting kan veel lager liggen. Om na te gaan welke factoren van invloed zijn op de bezetting door A dorsata, werden in 1993 en 1994 507 vlotten (bezet en niet bezet met bijen) onderzocht. Wegens de seizoenschommelingen werden de gegevens afzonderlijk geregistreerd voor het droge en het regenseizoen. De richting, de diameter, de helling van de dakspant en de grootte van de open ruimte vóór de dakspant werden genoteerd. Het bezettingspercentage was het hoogst (84,9% en 91,7% in respectievelijk het droge en het regenseizoen) voor daksparren met een grote (> 25 m diameter ruimte) open ruimte ervoor. Het bezettingspercentage nam significant toe met de diameter van de dakspant in het droge seizoen, en volgde deze trend, maar was niet significant, in het regenseizoen. De meest succesvolle hellingshoek van de dakspant ten opzichte van de horizontaal bleek tussen 27° en 33,9° te liggen. We ontdekten dat imkers hun dakspanten voornamelijk in een richting tussen noordoost en zuidoost oriënteerden, hoewel de richting geen invloed leek te hebben op het percentage bezetting door A. dorsata.