Scharreleend, ook wel dompeleend, oppervlakte-eend, vijver-, rivier-, of zoetwatereend genoemd, een van de ongeveer 38 soorten van Anas en ongeveer 5 soorten in andere geslachten, die de stam Anatini, onderfamilie Anatinae, familie Anatidae (orde Anseriformes) vormen. Zij voeden zich hoofdzakelijk met waterplanten, die zij verkrijgen door in ondiepten op te duiken (met geopende vleugels); vaak foerageren zij dicht bij de oever naar zaden en insecten. De snavel is plat en breed, de achterteen ongelobd. Het zijn snelle vliegers, die met luidruchtige vleugels omhoog springen voordat ze een horizontale vlucht bereiken, meestal in compacte groepen.
© Lawrence E. Naylor-The National Audubon Society Collection/Photo Researchers
Scharreleenden komen wereldwijd voor, voornamelijk in binnenwateren, zijn het meest algemeen in gematigde streken op het noordelijk halfrond en zijn sterk migrerend. De mannetjes hebben meestal een gedurfd verenkleed, behalve tijdens de periode na de broedperiode, wanneer ze op de grijze vrouwtjes lijken. De hennen zijn meestal iets kleiner dan de woerden en zijn gewoonlijk luidruchtiger; ze kwaken vaak en luid. Het nest, een met gras begroeide holte in een dichte begroeiing aan de waterkant, is gewoonlijk bedekt met dons van de borst van de hen. Ze kan in meer dan één nest leggen – van haar eigen soort of van een andere soort. De hen bebroedt het legsel van 6-12 eieren gedurende 20-25 dagen, en zij alleen brengt de jongen groot en beschermt ze. Jonge vogels kunnen vliegen na ongeveer twee weken, en ze zijn volwassen in hun eerste jaar.
De stam omvat enkele van ’s werelds beste jachtvogels: de zwarte eend (Anas rubripes), zeer gewild bij jagers; de wilde eend; de krakeend (Anas strepera); de zomertaling (A. querquedula); de pijlstaart (A. acuta), misschien wel ’s werelds talrijkste watervogel; de slobeend (Anas, of Spatula, clypeata), de “lepelaar” van de jagers; de wintertaling, rassen van Anas crecca en andere soorten; de smient, Anas, of Mareca, americana en A., of M., penelope.