Snijden is het scheiden of openen van een stoffelijk voorwerp, in twee of meer delen, door de toepassing van een acuut gerichte kracht.
Implementen die gewoonlijk worden gebruikt om te snijden zijn het mes en de zaag, of in de geneeskunde en de wetenschap de scalpel en het microtoom. Met elk voldoende scherp voorwerp kan echter worden gesneden, indien de hardheid ervan voldoende groter is dan die van het voorwerp dat wordt gesneden, en indien het met voldoende kracht wordt aangebracht. Zelfs vloeistoffen kunnen worden gebruikt om dingen te snijden wanneer zij met voldoende kracht worden aangebracht (zie waterstraalsnijder).
Snijden is een druk- en schuifverschijnsel, en treedt alleen op wanneer de totale spanning die door het snijwerktuig wordt opgewekt de uiterste sterkte van het materiaal van het voorwerp dat wordt gesneden, overschrijdt. De eenvoudigst toepasbare vergelijking is:
spanning = kracht oppervlak {{stress}={text{kracht}} \over oppervlakte. 
De door een snijwerktuig opgewekte spanning is recht evenredig met de kracht waarmee deze wordt uitgeoefend, en omgekeerd evenredig met de oppervlakte van het contact. Dus hoe kleiner het oppervlak (d.w.z. hoe scherper het snijwerktuig), hoe minder kracht er nodig is om iets te snijden. Over het algemeen ziet men dat snijvlakken dunner zijn voor het snijden van zachte materialen en dikker voor hardere materialen. Deze progressie is te zien van keukenmes tot hakmes tot bijl, en is een evenwicht tussen de gemakkelijke snijwerking van een dun lemmet versus de sterkte en duurzaamheid van de snijkanten van een dikker lemmet.