Sommige ervaringen zijn onbetwistbaar klote. De onverwachte dood van een dierbare. Ontslagen worden uit een baan. Het missen van een uitverkoop op Net-A-Porter. Uit elkaar gaan met iemand na het investeren van tijd, financiën en intimiteit is ook een inkeping waard op de ‘majorly onpleasant’ kant van je dagboek.
Films als Legally Blonde, Bridget Jones’s Diary en 500 Days of Summer illustreren de maar al te bekende post-break-up scène – de tranen en het gooien van chocoladedozen, dekbed cocons en bezoeken aan de supermarkt om melk en Jack Daniels te kopen in je pyjama. Uit elkaar gaan is meestal vermoeiend en tast het gevoel van eigenwaarde aan. Ze gaan gepaard met slapeloze nachten, huilen in knapperige, snotdoorweekte tissues en niet aflatende vragen over wat er anders gezegd, gedaan en gereageerd had kunnen worden. Ze dwingen je te leren hoe je weer jezelf kunt zijn zonder een ander in beeld.
Het is niet alleen de emotionele beroering die een scheiding tot een kwelling maakt, maar ook de praktische kant – de verdeling van bezittingen, vrienden en leren hoe je co-ouderschap kinderen moet regelen. Een breuk is duister en complex, ongeacht de reden of wie hem veroorzaakt heeft.
Maar in tegenstelling tot wat we allemaal uit ervaring weten, wil de huidige stortvloed van berichten over scheidingen op sociale media ons doen geloven dat alle scheidingen vriendschappelijke, vrolijke procedures zijn, waarbij iedereen er met opgeheven hoofd en de beste vrienden uitkomt.
De ‘vriendschappelijke breuk’ is het nieuwste, bloedstollende resultaat geworden van ons streven naar Instagram-perfectie. Naast Anissa Kermiche-vazen die precies zo zijn geplaatst en schalen met zelfgemaakte zakdoekpasta die vanuit de lucht zijn gefotografeerd, moet je gecureerde bestaan nu ook een in pastelkleuren gehulde relatieafscheiding met een strik eromheen bevatten.
Break-ups zijn uitputtend en zelfbeeldvernietigend
De afgelopen maanden hebben beroemdheden zoals de voor een Oscar genomineerde acteur Armie Hammer en The Hills-ster Kristin Cavallari (om er maar twee te noemen) hun relatiebreuk via sociale media aangekondigd. Hun bijna identieke, perfect verpakte PR-lijn bevat normaal gesproken de zinnen ‘we hebben de moeilijke beslissing genomen om uit elkaar te gaan’ en ‘we blijven van elkaar houden en respecteren elkaar als vrienden’.
Hun besluit om dit levensveranderende persoonlijke detail met volgers te onthullen is begrijpelijk – tot op zekere hoogte. Het delen van een foto van een ochtend haver latte en niet van een echtscheiding verraadt immers de ‘authenticiteit’ en gemeenschapszin waarvan we worden voorgehouden dat die op Instagram voorop staat. En om zakelijke en juridische redenen is het geen verrassing dat beroemdheden (grotendeels) besluiten af te zien van een met alcohol gevulde tirade over hun ex op IG Live.
Maar wie houden we voor de gek? Uit elkaar gaan in der minne is niet de norm. Break-ups komen als gevolg van ontrouw, lange afstand, uit liefde vallen, veranderd en gevaarlijk gedrag. Het perfecte beeld van een breuk waarbij alle partijen gelukkig zijn, van elkaar blijven houden en vrienden blijven, is zeldzaam en voor velen ondenkbaar.
Het zuiveren en filteren van je leven voor de ‘gram is niet nieuw, maar een gecureerde break-up op sociale media stelt onrealistische normen die er alleen maar voor zorgen dat andere mensen zich veel, veel slechter voelen over een ervaring die noodzakelijkerwijs rommelig is.
De ontstaansgeschiedenis voor de misvatting van de minnelijke scheiding kan worden teruggevoerd naar 2014 met Gwyneth Paltrow’s beruchte ‘bewuste ontkoppeling’ van haar nu ex-man Chris Martin. Vorige maand gaf de Goop-oprichtster toe dat de uitdrukking ‘een beetje vol van zichzelf’ klinkt, maar dat ze trots is op de manier waarop het ‘is doorgedrongen in de break-upcultuur’. In plaats van dat mensen me benaderen met: “Waarom zeg je dat?”, benaderen ze me nu met: “Hoe doe je dat?””, zei ze in een interview.
Het is geen verrassing dat beroemdheden (grotendeels) besluiten om niet te gaan tieren over hun ex onder het genot van alcohol
En hierin schuilt het probleem. Als we het ogenschijnlijk stressvrije en rijk gevulde leven van beroemdheden en influencers onder de loep nemen, vragen we ons vaak af: “Hoe?” “Hoe zijn ze miljonair geworden?” “Hoe blijven ze in vorm? Hoe hebben ze die A-list partner gekregen? Het mysterie achter iemands succes is vaak even intrigerend en inspirerend als ontmoedigend en zenuwslopend. En het is diezelfde vergelijkingscultuur die ons nu het gevoel geeft dat we falen als we op Thanksgiving niet rondhangen met onze ex (Jennifer Aniston en Justin Theroux), niet knuffelen met de nieuwe vriendin van een ex-man (Paltrow en Dakota Johnson) of niet met ze naar bed gaan in bijpassende pyjama’s (Demi Moore en Bruce Willis).
Zoals bij bijna alles wat we op sociale media zien, vergeten we te gemakkelijk dat we worden geforceerd gevoed met een momentopname van wat een gebruiker wil dat we zien. Niemand wil de tranen, schreeuwende wedstrijden en dichtgeslagen deuren van een break-up verpakken in een Instagram-reel of hashtag, ongeacht hoe ‘authentiek’ de feed.
Een break-up gaat vaak gepaard met een niveau van verantwoordelijkheid, woede en kwetsbaarheid dat gewoon te rauw is
Natuurlijk zijn sommige koppels in staat om in der minne uit elkaar te gaan en in elkaars leven te blijven. Het is bemoedigend om te zien dat soms, wanneer een romantische relatie eindigt, een vriendschap kan bloeien. En het is positief om te laten zien dat een gezamenlijk front mogelijk is na een scheiding, vooral als er kinderen bij betrokken zijn. Maar voor de meesten van ons brengt het einde van een relatie een rouwproces met zich mee dat al pijnlijk genoeg is zonder dat we ons schuldig hoeven te voelen dat we onze scheidingen niet ‘mooi’ hebben gemaakt.’
Vindt u dit artikel goed? Meld je aan voor onze nieuwsbrief om meer artikelen als deze rechtstreeks in je inbox te krijgen.
Op zoek naar meer inspiratie, doordachte journalistiek en at-home beauty tips? Abonneer u vandaag nog op ELLE’s gedrukte tijdschrift! ABONNICEER HIER