Toen mijn zoon de diagnose autisme kreeg, werd alles eindelijk duidelijk: mijn onconventionele levensstijl en carrièrepad, mijn opeenvolgende interesses die ongebruikelijk zijn in hun verscheidenheid en intensiteit, mijn zintuiglijke voorkeuren en mijn absolute behoefte aan eenzaamheid. Eindelijk begrijpen dat mijn ervaring van de wereld anders is dan die van niet-autistische mensen stelt me in staat om mijn behoeften te begrijpen en ervoor te zorgen dat ze worden vervuld, en op dit punt hou ik ervan autistisch te zijn en worstel ik niet langer met geestelijke gezondheidsproblemen.
De diagnose of zelf-identificatie autistisch kan moeilijk zijn voor een arts. Het kan heel isolerend aanvoelen, omdat autisme nog steeds verkeerd begrepen wordt en helaas nog steeds een gestigmatiseerde aandoening is. Mijn zoektocht naar contacten met andere artsen met autisme heeft me ertoe gebracht een online steungroep voor gelijkgestemden op te richten, Autistic Doctors International, die snel groeit. We zijn met zovelen werkzaam in de geneeskunde, en de meesten van ons worden nog steeds niet erkend en niet gesteund.
De geneeskunde selecteert op autistische trekken. Autisten met hoge prestaties zijn intens gefocuste perfectionisten met veel aandacht voor details en vaak bijzonder sterk in patroonherkenning, allemaal vaardigheden die in de geneeskunde duidelijk van voordeel zijn. Autisten zijn vaak creatieve denkers en probleemoplossers, en in tegenstelling tot wat vaak wordt verondersteld, vertonen zij een hoge mate van empathie. Meer erkenning betekent dat meer studenten geneeskunde gaan studeren met een bestaande autisme-diagnose. Voor anderen is het pas wanneer de eisen van de postdoctorale opleiding of de zelfstandige praktijk, misschien in combinatie met ongunstige levensgebeurtenissen, de bestaande coping-strategieën overweldigen dat diagnose, ondersteuning en aanpassingen essentieel worden.