Tomato Anthracnose Info: Hoe tomaten met anthracnose te behandelen

Voedselgewassen zijn ten prooi aan tal van plagen en ziekten. De diagnose stellen wat er mis is met je plant en hoe het te behandelen of te voorkomen kan een uitdaging zijn. Een blik op de anthracnoseziekte, de vormingsomstandigheden en de bestrijding ervan kan helpen uw tomatengewas te behoeden voor zeer besmettelijke schimmelziekten.

Anthracnose is een ernstige ziekte bij veel gewassen en siergewassen. Op tomatenplanten kan het de oogst decimeren, waarbij oneetbare vruchten worden geproduceerd. Dit is een ramp voor commerciële telers, maar ook voor huis-tuinders. Anthracnose bij tomaten resulteert in letsels op zowel groene als rijpe vruchten. Lees verder voor belangrijke informatie over anthracnose bij tomaten, waaronder hoe de ziekte te voorkomen en te behandelen.

Wat is anthracnose bij tomaten?

In essentie is anthracnose een vruchtrot. Er zijn vele soorten rot die tomaten kunnen aantasten, maar anthracnose komt het meest voor. Tomaten met anthracnose zijn besmet met de schimmels Colletotrichum phomoides, C. coccodes of diverse andere soorten Colletotrichum.

De schimmel overleeft en overwintert zelfs in oude plantenresten, maar kan ook in zaden zitten. Nat weer of spatten van irrigatie zorgen voor ideale omstandigheden voor de ontwikkeling van de ziekte, net als temperaturen van 80 graden Fahrenheit (27 C.) of meer. Volgens informatie over anthracnose bij tomaten kunnen zelfs bij het oogsten van rijpe vruchten infectiesporen vrijkomen en de ziekte verspreiden naar verder gezonde planten.

Anthracnose bij tomaten tast meestal rijpe of overrijpe vruchten aan, maar kan soms ook op groene tomaten voorkomen. Groene vruchten kunnen besmet zijn, maar vertonen pas tekenen als ze rijp zijn. Ronde, verzonken, met water doordrenkte vlekken tasten aanvankelijk de vruchten aan. Naarmate de ziekte vordert, worden de laesies groter, dieper en donkerder. Vruchten die slechts één of twee letsels vertonen, worden als dood beschouwd en weggegooid. De ziekte dringt namelijk in een vergevorderd stadium dieper door in het vruchtvlees en veroorzaakt kurkachtige, beschimmelde plekken en rotting.

Het is ook zeer besmettelijk en verwijdering van besmet fruit kan helpen de verspreiding van de schimmel te voorkomen. Tomaten met anthracnose die door de schimmel zijn aangetast, beginnen 5 tot 6 dagen na het optreden van de schimmel tekenen van letsel te vertonen.

Controlling Anthracnose of Tomatoes

Slecht gedraineerde grond bevordert de vorming van de ziekte. Gewassen van de familie der nachtschadeachtigen moeten 3 tot 4 jaar in wisselbouw worden geteeld. Hieronder vallen ook paprika’s en aubergines.

Planten opbinden of in regels onderbrengen kan het contact tussen bodemschimmels minimaliseren, net als het aanbrengen van een mulch. Water geven aan de basis van de planten kan spatten en natte bladeren voorkomen waardoor de schimmel begint te groeien.

Vruchten oogsten zodra ze rijp zijn. Ruim de plantenresten van het vorige seizoen op en houd onkruid dat de schimmel kan herbergen uit de buurt van de gewaszone.

Gebruik indien nodig fungiciden wanneer de planten hun eerste vruchttrossen vormen en zorg voor een volledige bedekking van de vruchten. Op koper gebaseerde fungiciden worden als veilig beschouwd om anthracnose op tomaat te voorkomen, zelfs als ze tot de dag voor de oogst worden gebruikt, en zijn geregistreerd voor biologisch gebruik als ze binnen de richtlijnen worden toegepast.

Plaats een reactie