Vorige zomer heb ik de hoed van officiële bruidstaartenbakker opgezet, en ik heb gebakken voor een prachtige bruiloft met 200 gasten! Vandaag ga ik de ultieme uitdaging van dat avontuur met jullie delen: de bruidstaart.
Nadat ik deze taart heb gemaakt, begrijp ik pas echt waarom bruidstaarten zo duur zijn.
Het ingewikkelde detail, de zorgvuldige timing, de waanzinnige druk om een perfect meesterwerk af te leveren voor de meest gefotografeerde dag van iemands leven…
De lieftallige bruid had een aantal zeer chique decoraties op haar taart voor ogen, met een zwierige, kanten look en parels en zo’n beetje alles wat een sprookjestaart zou hebben, minus de mogelijkheid om echt te gloeien. (De bruid zou gloeien genoeg op haar eigen!)
Ik was aanvankelijk zo bezorgd over het glazuren van een bruidstaart met een bruin glazuur (kun je een taart er “bruids” uit laten zien als de natuurlijke kleur van het glazuur zo donker is? en helemaal niet bevorderlijk om te worden geverfd in een mooie kleur?), maar in het donkere, romantische licht van de country club waar de receptie werd gehouden, stond deze taart hoog en mooi, omringd door roze bloemen en twinkellichtjes, en het was een visie.
Je kunt de smaak niet fotograferen, maar ik kan je beloven dat deze bruidstaart, met zijn kruim van pure chocolade en rijke espressobotercrème, overheerlijk was.
Hoewel de bruidegomstaart ook heel lekker was, was deze intense mokkasmaak de taart die het pasgetrouwde stel voor hun jubileumtaart wilde, die ik vlak voor hun jubileum vers voor hen maakte.
Ik was heel blij dat ze voor hun jubileum een kleine taart van de bruidstaart hadden gevraagd, want de cake- en glazuurrecepten zijn zo eenvoudig! (Wat de bruidstaart tot een stressvolle gebeurtenis maakte, was zeker al het spuitwerk, de behoefte aan visuele perfectie. Je weet dat mijn filosofie altijd smaak boven vorm is geweest!)
Dit recept maakt genoeg voor een gemiddelde 9″ laagjes cake. Of, je kunt helemaal uit je dak gaan en drie partijen maken en er een torenhoge, trapsgewijze bruidstaart van maken! Het mooie van chocolade cake, en deze chocolade cake in het bijzonder, is dat het typisch zo vochtig is dat het nog steeds geweldig zal zijn enkele dagen nadat je het hebt gebakken!
Het recept voor chocolade cake is foolproof. Toen ik moest beslissen welk recept ik wilde maken, heb ik letterlijk gegoogeld op “perfecte chocoladetaart” en ontdekte een recept dat me blij maakte (ik heb natuurlijk al veel chocoladetaarten gemaakt in mijn volwassen leven, maar je zult misschien merken dat ik niet vaak blog over chocoladetaart. Dit is omdat, tot nu toe – met uitzondering van speciale cakes, zoals GF chocolade cake, chocolade cake gemaakt met pruimen of bieten, of bier geïnfundeerde chocolade cake – de meeste chocolade cakes die ik in het verleden heb gebakken niet uitzonderlijk genoeg waren om over te schrijven op Smells Like Brownies. Tot nu!)
Ik vond dit cake recept op Add a Pinch, en ik volgde het tot in de puntjes. Ik heb ongeveer honderd (geef me een vergunning voor hyperbool hier) batches van deze cake gemaakt, dus ik denk dat ik een expert ben. Ik kan het waarschijnlijk in mijn slaap bakken. En elke cake is precies hetzelfde geworden, en in principe de beste. Ooit.
Verwarm de oven voor op 350°. Vet en bloem (of cacaopoeder!) je cakevormpjes in. Sla de bloem niet over! Als u de pan invet maar geen poederlaag op de randen aanbrengt, kan de cake moeilijker rijzen en tegen het gladde oppervlak van de pan opklimmen. Vergeet niet de pannen te bekleden met perkamentkralen.
Als dat klaar is, doet u 1 kopje water in een theeketel en zet die op het fornuis. Zet hem nog niet aan, want we willen niet dat hij veel volume verliest door stoom terwijl u aan de rest van het beslag werkt.
Klop in een grote mengkom alle droge ingrediënten door elkaar: bloem, suiker, cacaopoeder, espressopoeder (want koffie maakt chocolade rijker!
Nu zet u het fornuis aan en zet u het water aan de kook.
Tussen voegt u alle overige vloeibare ingrediënten in één keer toe: de eieren, de melk, de olie en de vanille. Ik hou ervan als cakerepen eenvoudig zijn, zonder veel aparte toevoegingen en extra afwas: er is echt niets zo eenvoudig als een cakerecept op basis van olie!
Klop de vloeistof door de droge ingrediënten tot het dik en gelijkmatig is. Tegen die tijd moet het water in de ketel beginnen te stomen.
Met de mixer op middel-lage snelheid, giet voorzichtig het kokende water bij het cakebeslag. Schraap de zijkanten van de kom schoon en klop tot het beslag goed gemengd is, ongeveer 1 minuut. Het beslag zal erg dun zijn nadat u het kokende water heeft toegevoegd, maar maak u geen zorgen! Dat hoort zo.
Stort het beslag in de voorbereide pannen. Als u een 10″ ronde cake maakt, kunt u het hele recept in de pan gieten; als u 6″ en 8″ cakes maakt, verdeelt u het beslag over de twee pannen, ongeveer 40:60, en test u de diepte met twee tandenstokers om er zeker van te zijn dat ze gelijk zijn.
Om de bruidstaart te maken, heb ik drie batches van dit cakerecept gemaakt, die ik heb gebakken als één 10″ ronde en twee elk 6″ en 8″ rondjes. Voor de geassembleerde bruidstaart was elk van de bruidscake tiers een verschillende hoogte, toenemend in hoogte naarmate de taart hoger/smaller werd, wat verschillende hoeveelheden cake vereiste!
Ik maakte ook nog vier batches van deze cake, die ik in twee zeer hoge sheet cakes veranderde, om in de keuken te worden gesneden als de bruidstaart op was. Hé, 200 gasten is veel, en er zit veel minder druk op extra sheet cakes dan op extra, zeer brede tiers die aan de bodem van een bruidstaart worden toegevoegd!
Bak de cakes tot ze in het midden zijn gezet. De cake moet terugveren als je er lichtjes op drukt, en nauwelijks van de randen van de pan wegtrekken.
Chocoladetaart is geweldig houdbaar, vooral deze. Het is zo vochtig en rijk, er is in wezen geen manier zal uitdrogen voorafgaand aan glazuur als u de cakes wrap en laat ze zitten op het aanrecht. Dit was belangrijk voor mij, want ik had de enorme taak om meerdere taarten tegelijk te maken in de loop van een aantal dagen. Ik was deze taart dankbaar omdat hij onderhoudsarm en heerlijk was.
Om de taarten voor een latere datum met glazuur in te pakken, pak je gewoon wat dik plasticfolie (ik gebruikte Press’n Seal omdat ik de zekerheid van een luchtdichte afsluiting nodig had zonder de chaos van uitrekken en opnieuw uitrekken om er zeker van te zijn dat ik de sluiting goed had) en wikkel je elke laag volledig in. Vergeet niet het perkament van de bodem van de cake te verwijderen als je de cakes inpakt! Nadat je de cakejes hebt ingepakt, kun je ze invriezen als je een week of langer de tijd hebt om de cakejes te serveren. Let op: Laat de verpakte maar onbeslagen cakes niet langer dan twee of drie dagen op het aanrecht staan, want ze zullen uiteindelijk gaan schimmelen in het plastic.
Het espressofrosting dat op deze cake ging, was ook onderhoudsarm en geweldig. Ik heb een hele pot espressopoeder gebruikt voor alle cake en glazuur die ik heb gemaakt. Ik ben dol op het merk Ferrara, dat ik meestal bij Giant en zelfs bij Walmart in de buurt kan vinden!
Ik maakte ongeveer drie pond glazuur per partij, drie partijen in totaal, om deze cake en de bijbehorende sheet cakes te glazuren! (Voor het geval je het telt, dat is negen pond botercrème. Whoah.)
Amerikaanse botercrèmes zijn zo eenvoudig: klop gewoon boter met een berg gezeefde suiker (ja, moet gezeefd zijn, anders komen er klontjes!) en een beetje melk en de gewenste smaakstof, en je bent klaar om te gaan! Voor een glazuur met een intense espressosmaak die bij de chocoladetaart past, heb ik een grote hoeveelheid espressopoeder opgelost in een gelijke hoeveelheid volle melk om een ongelooflijk donkere, romige espresso te maken die ik vervolgens door de boter en suiker heb gemengd. Yum.
Wanneer je botercrème maakt voor een bruidstaart, is het belangrijkste wat je kunt doen (afgezien van een smaaktest en ervoor zorgen dat de smaak verbluffend is) kloppen en kloppen en kloppen en kloppen. Serieus. Klop het gewoon. Je wilt dat het ongelooflijk glad en romig en licht wordt, zodat wanneer je het verspreidt, je niet super hard hoeft te werken om een gladde look op de berijpte cake te bereiken.
De eerste partij frosting gaat volledig naar het vullen en kruimelcoaten van de lagen van de bruidstaart, dus er is geen noodzaak om frosting te scheiden die je “schoon” of kruimelvrij moet houden.
Tijd om de chocoladetaarten uit te pakken!
Voor deze bruidstaart had elke laag een andere hoogte, zoals ik al zei in mijn bericht over de planning. De onderste, 10″ tier was de kortste, en ik gebruikte gewoon een taartrondje, waterpas en in tweeën gesneden voor de vulling. De middelste, 8″ tier was gemaakt van anderhalve cakeronde (ja, dat lees je goed). Nadat ik één taartrondje had afgestreken en gehalveerd, sneed ik de bodem van het tweede taartrondje af en toen… had ik een kort, klein rondje extra taart! Je kunt maar beter geloven dat mijn familie die verslonden heeft. De bovenste, 6″ tier was de hoogste, en daar waren twee hele cakeplakken voor nodig, die ik wel waterpas zette, maar niet doormidden sneed. Dit betekende dat de bovenste laag eruit zag als een taart met twee lagen, net als de onderste, maar de lagen waren twee keer zo hoog.
Ik raad aan om dit één laag tegelijk te doen, van de grootste naar de kleinste laag (omdat de grootste laag het moeilijkst te glazuren is, omdat er zo veel van is! Als je in deze volgorde werkt, heb je het gevoel dat het werk gemakkelijker wordt in plaats van moeilijker).
Dus. Maak de grootste taartrondjes recht en snijd ze doormidden. Maak een kleine draaikolk van glazuur op de glanzende kant van een 10″ kartonnen cake cirkel en leg voorzichtig het eerste stuk cake op het glazuur. Deze eerste draai van het glazuur is structureel noodzakelijk, omdat het de cake aan het taartbord lijmt, en zoals we zullen zien wanneer ik over het vervoer van de cake post, helpt het taartbord echt de gestapelde tiers op hun plaats te blijven. Vergeet niet dat kleine swirl van glazuur!
Voor het decoreren, moet u ook de 10″ cake board op een grotere cake board, 12″ of 14″ plaatsen. Deze grotere plank zal geen deel uitmaken van de gestapelde cake, maar het zal een stevige basis bieden om op te werken terwijl u berijpt, en het zal voorkomen dat u uw vingers in het berijpen steekt wanneer u de cake verplaatst. Gebruik slechts een paar dotjes glazuur om de twee taartplanken op hun plaats te houden, maar lijm ze niet te hard aan elkaar, want je zult ze moeten scheiden wanneer je de taartlagen stapelt!
Vul de taart royaal. Veel bakkers vinden het leuk om hun vulling in de taart te spuiten, waarbij ze werken met een brede, ronde bovenkant en het glazuur spiraalvormig aanbrengen om een gelijkmatige dikte te garanderen. Ik doe dat af en toe, maar ik smeer ook graag gewoon het glazuur uit en kijk naar de dikte om er zeker van te zijn dat ik overal een gelijke hoeveelheid smeer. Hoe dan ook, zorg ervoor dat de vulling rondom ongeveer ¼″ dik is.
Leg het tweede stuk cake voorzichtig op de vulling. Geef je decoreerstandaard een draai terwijl je op ooghoogte kijkt, zodat je kunt zien of je op het midden hebt gestapeld. Pas aan indien nodig, maar probeer nooit de taartlaag weer op te tillen, want hij zal zeker breken, en dat zou triest zijn.
Breng een dun kruimellaagje glazuur aan. Koel de cake minstens 10 minuten in de vriezer, en maximaal 45 minuten, om de kruimellaag stevig te laten worden zonder de cake echt te bevriezen. Een stevige kruimellaag betekent dat wanneer je de cake glaceert met de buitenste laag glazuur, de laag die er prachtig en glad uit moet zien, er geen kruimeltjes van de cake kunnen ontsnappen en het geheel verpesten. Als je het koelen overslaat, zal de kruimellaag niet veel hulp bieden bij het vastkleven van de kruimels aan het oppervlak van de cake zelf.
Vul en kruimellaag de 8″ en 6″ tiers, en koel ze terwijl je snel…eh…je tellers schoonmaakt…. en klop dan een tweede partij glazuur.
Berijp de cakes. Gebruik het juiste gereedschap (grote rechte glazuurspatel, grote schuine glazuurspatel, metalen glazuurgladstrijker/schraper), werk methodisch, en zorg ervoor dat de bovenkant waterpas is als je klaar bent, anders zal de taart scheef komen te staan.
Ik merk dat wanneer ik de zijkanten van de taart gladstrijk, er meestal een beetje heen en weer gaat waarbij ik op bepaalde plaatsen wat meer glazuur smeer en het dan een paar keer gladstrijk (waardoor er glazuur wordt verwijderd tijdens het proces) voordat ik de randen goed krijg. Wees kieskeurig, maar maak jezelf niet gek. Je kunt zelfs op de foto’s van de voltooide taart zien dat er een paar plekken zijn waar het glazuur aan de zijkant iets meer karakter heeft en iets minder perfect is, maar het eindresultaat, na al die spuitmondjes, was prachtig! Mijn andere waarschuwing is dat je bij het gladstrijken moet oppassen dat je niet te veel van het zijglazuur afschraapt en het te dun maakt.
Je kunt altijd opnieuw beginnen met glazuur als je merkt dat de buitenste laag niet meewerkt.
Als alle taarten glazuur hebben, doe je ze in taartdozen of zet je ze in luchtdichte taartdozen, apart, in de koelkast, minimaal een uur, maar het liefst een nacht.
Als u extra glazuur hebt, bewaar dat dan in een luchtdichte bak op het aanrecht voor de sheet cakes (of, als u niet gek bent en bijna 300 porties cake maakt, voor dat kleine beetje extra cake dat u niet in de middelste rij hebt gebruikt).
Nu. We moeten een partij wit glazuur maken voor het spuiten. Je hebt minder glazuur nodig dan je denkt. Ik heb een halve partij van hetzelfde glazuurrecept gemaakt, behalve dat ik het espressopoeder heb overgeslagen. Ik heb ook een scheutje imitatie-vanille gebruikt in plaats van traditionele vanille, omdat ik het spuitwerk zo helder en wit mogelijk wilde hebben.
Voordat je een ontwerp op een mooie taart spuit, raad ik je ten zeerste aan een plan te maken. Ik heb het taartontwerp op papier getekend en het vervolgens op een hele aparte taart getest voordat ik deze bruidstaart heb gemaakt. Ik heb zeker een liniaal en de punt van een satéprikker gebruikt om aan te geven waar de motieven moesten komen, zodat ik een gelijkmatig resultaat kon bereiken. Maar zelfs met dat alles, heeft elke taart een achterkant!
(Hoewel, in het geval van deze bruiloft, was de taart volledig zichtbaar vanuit elke hoek, dus ik heb erg mijn best gedaan om de “achterkant” minder opvallend te maken.)
Gebruik een kleine, ronde tip om de ontwerpen te spuiten. Ik heb een Wilton #3 gebruikt, die klein genoeg is om nette stipjes en draaikolkjes te maken, maar niet zo klein dat het glazuur er moeilijk uit te persen is.
Nadat ik alle stipjes en krullen had gespoten, wachtte ik 20 minuten tot het glazuur hard was en daarna klopte ik voorzichtig alle puntjes naar binnen, zodat het ontwerp er rond uitzag in plaats van puntig. Als ik ooit merkte dat het spuitglazuur nog plakkerig leek, wachtte ik een paar minuten en probeerde het opnieuw.
Voor de bovenste laag heb ik een fondant afdrukmatje gebruikt om de diamanten te maken. De bruid hield echt van de uitstraling van fondanttaarten, en ze was vooral gehecht aan het ruit- en parelpatroon van een taart die ze op Pinterest had gevonden. Ik vertelde haar dat ik zou proberen om iets dergelijks te maken met botercrème, oorspronkelijk geen idee of ik dat voor elkaar kon krijgen. Maar een hele lieve bakker vertelde me dat als mijn glazuur een crusting frosting was (je weet wel, het soort dat een suikerachtig omhulsel vormt als het wordt blootgesteld aan de lucht, vanwege het super hoge suikergehalte), dan zou ik waarschijnlijk een fondant afdruk kunnen gebruiken zonder er een al te grote puinhoop van te maken!
Op de kruispunten van elke lijn heb ik voorzichtig een kleine suikerparel geplaatst. Dit zou waarschijnlijk beter zijn gegaan met een echt gereedschap, zoals een pincet, maar ik voelde me eerlijk gezegd zekerder met mijn handen, dus dat heb ik gedaan. Ik was zo blij dat dit een botercrème taart was tijdens deze stap, want de botercrème werkte als lijm om de parels op hun plaats te houden! Als deze taart met fondant bedekt was geweest, had ik een extra stap moeten doen om alle parels vast te maken zodat ze op de taart zouden blijven. Nog meer redenen waarom botercrème beter is!
Een paar van de suikerparels kwamen ook in het ontwerp van de onderste tier terecht, om de hele taart bij elkaar te helpen houden. In de draaikolken van het ontwerp voor de onderste taartlaag verwerkte ik de letter S ter ere van het nieuwe paar en de naam die ze nu delen!
De middelste en bovenste lagen van deze taart werden omwikkeld met linten. De middelste laag was omwikkeld met een kanten rand en de bovenste laag met een heel, heel lange strook van dun satijn. Ik gebruikte het witte glazuur om er een klein stipje op te spuiten en het op zijn plaats te houden.
Voordat ik de lagen ging koelen, heb ik de onderste twee lagen voorzien van structurele deuvels, zodat ik ze op elkaar kon stapelen als ze koud waren.
Sommige bakkers raden aan de voedselveilige houten deuvels door te snijden voordat ze ooit in de buurt van de taart komen, ze slechts tot halverwege in de taart te drukken, en dan de bovenste laag bovenop de verhoogde deuvels te plaatsen. Het gewicht van de bovenste tart wordt verondersteld de dowels helemaal naar beneden te drukken, en je kunt er zeker van zijn dat je op deze manier geen vingerdeukjes in de taart maakt. Ik vind dit echter niet zo’n goede methode, omdat de bovenste laag zwaar genoeg moet zijn om de dowels naar beneden te drukken. Ik heb dit al eens eerder geprobeerd, met taarten waarvan ik dacht dat ze vrij zwaar waren… maar, zoals later bleek, misschien niet zwaar genoeg om de dowels door een gekoelde taart te drukken. In dat geval moest ik de bovenste taartlaag voorzichtig oppakken (wat ik haat, want elke keer als ik hem vasthoud, kan ik hem laten vallen) en alle dowels naar beneden drukken, en dan de bovenste taartlaag herpositioneren.
Na die ervaring doe ik de doweling altijd van tevoren. Ik strijk liever een klein deukje glad dan dat ik een taartlaag laat vallen.
Wanneer je de structurele doweling doet, is het ook een goed idee om vooruit te gaan en een extra werveling van glazuur aan de bovenkant van de onderste tiers toe te voegen. Dit berijpen is wat aan de cake raad van de hogere rijen zal plakken. Denk eraan, glazuur is als lijm, en de taartplanken van de bovenste lagen zullen vastgelijmd worden aan het glazuur eronder. Als je een draaikolk van glazuur tussen de mooie, mooie tierlantijntjes hebt, zullen alle onderste tierlantijntjes hun glazuur niet verliezen terwijl de taart uit elkaar wordt gehaald om te serveren!
Ik raad aan de ontworpen taarten 1 uur te koelen voordat je de tierlantjes opstapelt. Hoe kouder het glazuur, hoe veerkrachtiger het is. Als u het dan per ongeluk aanraakt tijdens het stapelen, is de kans veel groter dat het glazuur op zijn plaats blijft waar u het wilt.
Stack de taarten op een zeer dikke, met folie omwikkelde taartplank voor het serveren. Probeer niet te hyperventileren. Het is maar een cake, het is maar een cake, het is maar een cake. Als je lagen “achterkanten” hebben (bijvoorbeeld waar linten samenkomen, of waar een wervelend patroon een iets andere grootte heeft als het teruggaat naar het begin), zorg er dan voor dat je ze allemaal op één lijn brengt.
Steek een structurele deuvel door het midden van de taart, om ervoor te zorgen dat alle lagen precies blijven waar ze zijn, en strijk het bovenste glazuur glad. Spuit witte frosting parels rond de onderkant van elke laag om de naden te verbergen en het geheel samen te trekken.
Ta-daaaa! Bruidstaart, klaar!
Maar nu komt, misschien, het engste deel van allemaal: vervoer.
Je weet dat ik dol ben op het koelen van taarten, dus ik raad je zeker aan om de gestapelde bruidstaart minstens een uur te koelen voordat je hem vervoert. Ik zal de volgende keer meer vertellen over transport, en ook een paar opmerkingen over bloemenaccenten voor mooie taarten.
Deze bruidstaart is zo goed gelukt! Ik denk dat het gelukkige paar er blij mee was, en volslagen vreemden benaderden me op de bruiloft om te zeggen hoe lekker de taart was.
Niet te vergeten, hij zag er behoorlijk spectaculair uit, helemaal versierd met bloemen en hoog op een tafel met tule en twinkellichtjes.
Gelukkige (verlate) trouwdag voor een superleuk stel! Moge God jullie dichter bij elkaar en dichter bij Hem blijven leiden!
Best Ever Chocolate Cake with Rich Espresso Frosting
cake van Add a Pinch
frosting recept van Melissa van Smells Like Brownies
gebruik 3 batches cake en 2 batches frosting om een 3-tier bruidstaart te maken
één enkel recept zal een 9″ 2-laags cake maken en royaal frosting
Cake ingrediënten:
2 kopjes bloem
2 kopjes suiker
¾ kopje cacaopoeder
2 theelepels. bakpoeder
1½ tl. zuiveringszout
1 tl. zout
1 tl. espressopoeder (Ferrara)
1 kop volle melk
½ kop canola olie
2 eieren
2 tl. vanille-extract
1 kop kokend water
Cakebeschrijving:
Verwarm de oven voor op 350°. Vet een 10″ ronde cakevorm, of een 8″ en een 6″ ronde cakevorm in en bestuif hem met cacaopoeder. Bekleed de bodem van de taartvorm(en) met perkamentpapier. (U zult drie partijen cake moeten maken voor de bruidstaart met 3 verdiepingen.)
Samenvoeg bloem, suiker, cacaopoeder, bakpoeder, zuiveringszout, zout en espressopoeder in een kom met een mixer. Klop grondig om te combineren, waarbij u de kleur gebruikt om te beoordelen of de ingrediënten gelijkmatig gemengd zijn.
Voeg melk, plantaardige olie, eieren en vanille toe aan het bloemmengsel en mix samen op gemiddelde snelheid tot het goed gecombineerd is. Schraap de zijkanten van de kom om ervoor te zorgen dat de droge ingrediënten volledig gemengd zijn.
Met de mixer op lage snelheid, giet voorzichtig het kokende water in het cakebeslag. Blijf mixen tot het goed gemengd is, en schraap de zijkanten van de kom indien nodig. Het beslag zal vrij dun zijn.
Stort het cakebeslag in de voorbereide pan(nen). Als je de 8″ en 6″ ronde lagen maakt, streef dan naar een 60:40 verdeling van het beslag en test de diepte van elke laag met een tandenstoker om er zeker van te zijn dat ze gelijk zijn. De cakes zullen tijdens het bakken boven de rand van een 2″ diepe cakevorm uitkomen.
Bak tot de cakes in het midden gestold zijn en een tandenstokertest kunnen doorstaan; er mogen helemaal geen kruimels aan de tandenstoker zitten. Voor een 6″ cake, bak 38 minuten; voor een 8″ cake, 43 minuten; voor een 10″ cake, 48 minuten. Begin met het testen op gaarheid ongeveer 5 minuten voordat de cake uit de vorm moet komen. (Als u een 9″ cake met 2 lagen maakt, zullen de cakes na 30-35 minuten gaar zijn, omdat de lagen dan niet zo hoog zijn.)
Haal uit de oven en laat 10 minuten afkoelen in de pan. Draai voorzichtig uit de pan op een rooster en laat volledig afkoelen.
Als u de cakejes niet meteen glaceert, wikkel ze dan strak in plasticfolie en laat ze maximaal 2 dagen op het aanrecht staan.
Grondlaag Ingrediënten:
1 pond/2 kopjes ongezouten boter, kamertemperatuur
¼ theelepel zout
2 pond suiker, gezeefd
5 eetlepels volle melk
5 flinke eetlepels espressopoeder (Ferrara)
5 eetlepels suikerbakkerssuiker
5 eetlepels suikerbakkerssuiker
5 eetlepels espressopoeder (Ferrara)
5 eetlepels suikerbakkerssuiker
5 eetlepels suikerbiet. espressopoeder (Ferrara)
1 theelepel vanille-extract
Aanwijzingen voor het glazuur:
Klop de boter en het zout in een standmixer met een roerblad tot een luchtig mengsel.
Voeg ongeveer 1-1½ kop gezeefde suiker toe en klop alles goed door elkaar.
Roer in een glazen maatbeker of kleine kom de melk en het espressopoeder door elkaar. Voeg de vanille toe.
Schenk afwisselend gezeefde suiker en ongeveer 1 eetlepel espressomengsel bij het glazuur, klop goed en schraap de zijkanten van de kom na elke toevoeging.
Als alle ingrediënten zijn gemengd, klopt u het glazuur nog 3-5 minuten op hoge snelheid, tot het bijzonder romig en zacht is.
U hebt twee volle batches glazuur nodig voor een bruidstaart met 3 verdiepingen.
Cake-assemblage-instructies:
Hef de afgekoelde cakelagen vlak. Snijd de 10″ en 8″ rondjes in tweeën. Gebruik een beetje glazuur om een taartrondje van elk formaat op een kartonnen taartring van de juiste grootte te plakken.
Vul en kruimel de cakes. Koel de cakejes met kruimellaag in de vriezer, minstens 10 minuten en maximaal 45 minuten, voordat u de buitenste laag glazuur aanbrengt. (Als u denkt dat het langer dan 45 minuten duurt voordat u klaar bent om de cakes volledig te glazuren, koel ze dan in de koelkast in plaats van in de vriezer.)
Maak een tweede portie glazuur en breng dit royaal maar gelijkmatig aan op de bovenkant en zijkanten van de caketaartjes, waarbij u grote glazuurspatels en een glazuurgladstrijker gebruikt om het glazuur zo glad en gelijkmatig mogelijk te krijgen. Zorg ervoor dat de bovenkant van elke taartlaag volledig vlak en gelijkmatig is, zodat de taart niet kantelt wanneer hij in elkaar wordt gezet.
Koel de taartlagen minstens 1 uur alvorens ze te versieren. Versier de taarten met contrasterend glazuur, indien gewenst (gebruik de helft van het bovenstaande recept, maar laat de espresso weg), en omwikkel de basis van de taarten met linten, indien gebruikt.
Voor meer gedetailleerde instructies voor het aanbrengen van doweling, zie dit bericht. Als overzicht of geheugensteuntje als je al bekend bent met het stapelproces: Voeg zes structurele deuvels toe aan de 10″ en 8″ tiers, om het gewicht van de tiers erboven te helpen ondersteunen. Spuit een extra toef glazuur op de onderste etages.
Koel de etages minstens 1 uur apart alvorens ze te stapelen. Zorg ervoor dat u de etages direct op een stevige serveerplank stapelt, zodat u ze later kunt optillen.
Stack de etages, met een grote, schuine spatel onder de taartplank aan de ene kant, en uw vingers aan de andere kant. Let op waar de “achterkant” van elke laag is, en lijn ze met elkaar. Zet de bovenste taartlaag voorzichtig neer, centreer hem op de onderste en trek je vingers en spatel één voor één weg (in de volgorde die voor jou het gemakkelijkst is; ik doe meestal mijn vingers als tweede, ook al is de kans op een deukje in mijn vingers groter, omdat dat voor mij het natuurlijkst aanvoelt)
Opfrissen van glazuur dat tijdens het stapelen is beschadigd en voorzichtig een scherp geslepen deuvel door het midden van de taart boren, door alle drie de lagen heen. Herstel het glazuur op de bovenste taartlaag, waar het gat van de dowel in het midden zit. Spuit kleine frosting parels rond de basis van elke tier om de naden te verbergen.
Koel de geassembleerde taart minstens 1 uur voor het transport.
De volgende keer…
Ik zal je al mijn beste tips geven voor hoe je je mooie bruidstaart (of elke tiervormige taart, wat dat betreft!) naar de locatie brengt, evenals een paar opmerkingen over het werken met een bloemist in het geval dat de bruid een gebloemde taarttopper wil.