Er zijn verschillende redenen waarom deze specifieke soort zeer vatbaar was voor uitsterven. Allereerst was hun populatie oorspronkelijk klein, dus het weghalen van een klein aantal individuen is veel verwoestender dan wanneer datzelfde aantal uit een grotere populatie zou worden verwijderd. Bovendien leefden deze tijgers op een eiland, wat hun kans op uitsterven drastisch verhoogt. Toen de mensen het eiland Bali begonnen te bevolken, konden de tijgers nergens meer heen, ze zaten in de val.
Tijgers hebben ook zowel esthetische als commerciële waarde. Het doden van tijgers en de verkoop van hun onderdelen is een zeer lucratieve business. Hier zijn een paar veel voorkomende tijgerproducten:
| Bones | $600/lb |
| Meat | $32-$40/lb |
| Bloed | $80/fles |
| Staart | $240 per stuk |
| Hoofd | $600 per stuk |
| Tong | $60 per stuk |
| Penis | $2,400 per stuk |
| Publieke tijgerslacht | $12.000 |
De Bali-tijger was ook een fysiek groot dier, wat tot verschillende problemen kan leiden. Ten eerste maakt dit het voor hen veel moeilijker om zich voor de mens te verbergen. Ook hebben grote dieren meer land en middelen nodig om te overleven. Elke individuele tijger moet een groot territorium hebben om genoeg middelen te hebben om te overleven. De meeste tijgers hebben elk een territorium van ongeveer 10-30 vierkante mijl. Omdat de Bali-tijger kleiner was dan de ondersoorten die vandaag bestaan, was zijn territorium waarschijnlijk iets kleiner, maar dit maakt het nog steeds niet mogelijk dat een zeer grote populatie op het kleine eiland kan overleven.
Tijgers hebben ook een trage voortplantingscapaciteit. Het voortplanten duurt 20-30 dagen. Eenmaal bezwangerd, bedraagt de draagtijd ongeveer 90 dagen. Het gemiddelde tijgerwijfje brengt slechts 2-3 welpen ter wereld, en de meeste welpen die geboren worden, zullen waarschijnlijk ten prooi vallen aan roofdieren. De welpen blijven ongeveer twee jaar bij hun moeder, dus dit betekent dat de vrouwtjes zich slechts ongeveer om de twee en een half jaar kunnen voortplanten.
Tijgers zijn ten slotte ook solitaire dieren. Het leven in een groep kan voor het individu verschillende voordelen opleveren. Zo kan de groepsjacht leiden tot grotere en frequentere prooien, en groepen zijn ook een belangrijke factor bij het voorkomen van predatie. Als tijgers in grote groepen zouden leven, zou de jacht op hen veel gevaarlijker zijn. Ook zouden minder welpen het slachtoffer worden van predatie. Wanneer het tijd is om te jagen, heeft de moeder geen andere keuze dan haar welpen achter te laten, dit is het moment waarop de meesten worden gejaagd. Als ze in een groep leefden, zouden er andere individuen zijn om voor de welpen te zorgen als hun moeder weg was.