Samengevoegde tweelingen vertegenwoordigen het meest ongewone tweelingmechanisme bij de mens, met een incidentie die de 1:100.000 bevallingen benadert. Hoewel er af en toe een samengevoegde mannelijke tweeling is gemeld, zijn om onverklaarbare redenen de meeste gevallen van een samengevoegde tweeling vrouwelijk. Van alle vrouwelijke samengevoegde tweelingen die door medische autoriteiten zijn gedocumenteerd of waarnaar in oude literaire bronnen wordt verwezen, werden in slechts één geval zwangerschap en bevalling met succes tot stand gebracht door de samengevoegde tweeling zelf. Wij beschrijven de hoogst ongebruikelijke omstandigheid van de gezusters Blazek, een extreem ontwikkelingsvoorbeeld van het terminale monogenitale pygopagus type van de samengevoegde tweeling waarbij één van de samengevoegde zusters zwanger werd en de bevalling onderging. Hoewel er weinig informatie bekend is over hun eigen geboorte, nemen deze samengevoegde tweelingen paradoxaal genoeg een unieke plaats in de geschiedenis van de verloskunde in. Informatie uit formele anatomische onderzoeken van de zusters en hun uitbuitende circustentoonstellingen wordt geschetst met het oog op de verklaring van relevante reproductieve gebeurtenissen. We presenteren de sensationele conceptie, het verloop van de zwangerschap en de daaropvolgende vaginale bevalling van een gezond mannelijk kind zoals samengevat uit contemporaine bronnen. Bovendien wordt de betekenis van pygopagus tweelingen besproken met betrekking tot andere vormen van eeneiige tweelingen. Hoewel de moderne operatietechnieken een welkome vooruitgang zijn geweest in de wetenschap van de scheiding van eeneiige tweelingen, herinnert de zaak Blazek er nog eens aan dat, zelfs in het tijdperk vóór complexe chirurgie, eeneiige tweelingen niet noodzakelijkerwijs waren overgeleverd aan een onvoltooide reproductieve carrière.