Vraag een beer: werken berenbellen echt?

Andy Rogers

Vraag: Ik ben deze zomer voor het eerst in Yellowstone geweest, en ik wilde een rondje gaan hardlopen. Het was de eerste keer dat ik alleen in grizzly-land was, dus besloot ik een paar berenbellen te kopen. Bij de kassa waarschuwde de dame me dat, omdat zoveel mensen berenbellen gebruiken, je het geluid zou kunnen associëren met mensen en op onderzoek uit zou gaan. Dat zou je toch niet echt doen? -Boomer uit Wisconsin, via email

A: Dinner bells, hiker hamburger hail, afternoon-snack alarm – de berenbel is een souvenirwinkel in het berenland die veel kritiek krijgt van de plaatselijke bevolking en veteranen in het binnenland. Of het bij mij werkt, is niet helemaal duidelijk.

Bij de meest geavanceerde test, liet berenbioloog Tom Smith berenbellen rinkelen in verschillende volumes voor de ogen van bruine beren in Katmai National Park. Hoe krachtig hij ook schudde, 15 verschillende groepen bruine beren negeerden de belletjes. En toch trokken ze de aandacht op het moment dat hij een potlood doormidden brak. Dit is geen 100 procent bewijs dat beren niet reageren op berenbellen; Katmai-beren staan erom bekend relatief niet-agressief te zijn. Maar het betekent dat in dit specifieke geval, de belletjes er niet in slaagden om mij te waarschuwen en mijn gedrag te veranderen zoals de bedoeling was.

Het is mogelijk dat de belletjes niet luid of onbekend genoeg zijn; misschien stem ik ze af op dezelfde manier als ik het gekabbel van water of het getjilp van vogels afstem. Voorstanders wijzen erop dat bij een onderzoek in Glacier National Park in 1982, de enige mensen die dat jaar door beren werden aangevallen, geen bellen droegen.

Wat de aantrekkingskracht betreft, laat berengoeroe Stephen Herrero ruimte voor de mogelijkheid dat berenbellen interesse wekken bij de nieuwsgierigere leden van mijn soort. Er is niet veel hard bewijs voor, maar als de menselijke ambassadeur van mijn soort erop wijst, moet je het waarschijnlijk op zijn minst overwegen.

Hoe dan ook, klokken zijn niet erg luid en kunnen gemakkelijk verloren gaan in het geluid van de wind, een rivier, of een dicht bos. Het is veel veiliger en slimmer om je eigen stem te gebruiken: Zing, roep mijn naam, of, als je Herrero bent, jodel. Het is de beste, meest betrouwbare manier om me te waarschuwen voor je onbekende aanwezigheid en ervoor te zorgen dat ik de andere kant op ga. Geloof me: Jodelen klinkt net zo slecht in mijn oren als in de jouwe.

-BLAD

Plaats een reactie