Waarom voel ik me aangetrokken tot iemand van hetzelfde geslacht? Lees wat rond en je zult snel ontdekken dat er een heleboel theorieën zijn om uit te kiezen. Sommige worden in verband gebracht met een ‘genezing’, maar wij onderschrijven dit simplistische idee niet. Andere wijzen erop dat er geen oorzaak is. Sommige maken deel uit van een beschuldigingsspel. Weer anderen beweren dat er niemand iets te verwijten valt omdat er niets aan de hand is.
Mijn keuze?
Volgens sommigen is het een beslissing die ik heb genomen. En daarom is het mijn schuld. Dat ik op een dag wakker werd en er bewust voor koos om me aangetrokken te voelen tot sommige jongens met wie ik opgroeide in plaats van sommige meisjes. Ik had kunnen veranderen, maar ik koos er ten onrechte voor om dat niet te doen.
Het probleem is dat dit niet het geval was. Toen de puberteit begon, voelde ik me net zo instinctief aangetrokken tot sommige jongens als zij instinctief werden aangetrokken tot sommige meisjes. Ik was gewoon anders bedraad. Ik heb zelf geen nieuwe bedrading aangelegd. Hoewel er bewijs is dat seksualiteit fluïde is bij een klein aantal mensen (vooral vrouwen),1 is er weinig wetenschappelijk bewijs dat we zelf onze verlangens aan en uit kunnen zetten.
Mijn ouders?
Volgens anderen ligt de schuld bij mijn ouders. Mijn hechte relatie met mijn dominante moeder en mijn afstandelijke relatie met mijn passieve vader hebben mijn seksualiteit van jongs af aan gevormd. Dus het is hun schuld.
Maar mijn vader en moeder passen niet in die grove stereotypen. Ze zouden de eersten zijn om te zeggen dat ze niet perfect zijn, maar ik heb mijn hele leven een goede relatie met ze gehad. En wat me er tragisch genoeg van weerhield om met hen over mijn seksualiteit te praten, was de angst dat anderen het hen kwalijk zouden nemen – hoewel ik het hen nooit kwalijk heb genomen.
Mijn verleden?
Seksueel misbruikt worden als kind is wat het echt veroorzaakt heeft: als jonge tiener verleid worden door die oudere man heeft mijn seksualiteit zo beschadigd dat ik nu een aantrekkingskracht heb voor mensen van hetzelfde geslacht. Hij is de schuldige.
Maar dat is nooit gebeurd. Geen volwassene heeft me ooit op die manier met de vinger aangeraakt. Mijn seksualiteit is door niemand anders zo gevormd. Mijn capaciteiten?
Mijn gebrek aan hand-oogcoördinatie is een andere mogelijke schuldige. Het niet kunnen vangen van een bal, altijd als een van de laatsten gekozen worden voor sportteams, heeft me gevormd tot iemand die seksueel verlangde naar het soort man dat ik nooit zou zijn. Mijn gebrek aan binoculair zicht is de schuldige!
Maar veel vrienden hadden als kind dezelfde ervaring en zijn volledig heteroseksueel. Zou ik echt veranderen als ik goed werd in rugby? Dat is gesuggereerd! Maar ik kan de bal nog steeds niet zien.
Mijn genetica?
Ik heb gewoon het ‘homo gen’ volgens sommigen. Het zit in mijn DNA. Ik ben geboren met kastanjebruin haar. Ik ben als homo geboren. Aan geen van beide kan ik iets doen (behalve dat het kastanjebruine haar vervaagt en de homoseksuele aantrekkingskracht niet).
Het probleem is dat het bestaan van een ‘homo gen’ veelbesproken is. 2 Maar zelfs als het waar zou blijken te zijn, zou het seks met iemand van hetzelfde geslacht niet moreel neutraal maken. Ieder van ons heeft genetische aanleg die leidt tot gedrag dat de Bijbel veroordeelt. Opmerkingen als: ‘Hij heeft het temperament van zijn vader’, of: ‘De familie Smith heeft een lange geschiedenis van alcoholproblemen’, worden regelmatig gehoord. Ze helpen ons terecht iemands gedrag te begrijpen (en onze empathie te vergroten), maar weerhouden ons er niet van mensen verantwoordelijk te houden voor hun eigen woede en dronkenschap.
Mijn mening
We zouden het kunnen hebben over lichaamsbeeldkwesties of het aantal broers en zussen van hetzelfde geslacht, of wat voor theorie dan ook het nieuwe kind op het blok is (voor ofwel de pro-homo ofwel de anti-homo bewegingen). Het menselijk hart en zijn verlangens zijn buitengewoon complex in elk uniek individu. Hoewel onderzoek soms licht kan werpen op sommige elementen van het menselijk verlangen, zijn er grote diepten die voor ons ontoegankelijk zijn. Bovendien is het menselijk hart in sommige opzichten zeer bedrieglijk; wij begrijpen onszelf niet eens, laat staan de harten van anderen (Jeremia 17:9). We moeten oppassen voor simplistische verklaringen en onze onwetendheid erkennen.
Maar ik wil graag de twee grote bijbelse waarheden met u delen die mij het meest hebben geholpen bij het accepteren van het feit dat ik aantrekkingskracht ervaar van hetzelfde geslacht.
Oorspronkelijke zonde
Ten eerste is er de leer van de erfzonde. De Bijbelse leer dat – als gevolg van de zondeval – alle mensen nu ontsierde en schuldige beelddragers van God zijn. We waren ooit volmaakt (en hebben dus nog steeds een ingebouwd verlangen naar volmaaktheid) maar zijn nu onvolmaakt in alles wat we denken, doen en zeggen. Alle mensen zijn geboren als zondaars – met een ingebouwde neiging om voor zichzelf te leven in plaats van voor God of voor anderen. Dat weerhoudt ons er niet van goede dingen te doen (Gods beeld is er nog steeds), maar het betekent wel dat we instinctief slechte dingen doen (zijn beeld is zo in ons aangetast). De Bijbel leert duidelijk dat alle mensen van nature zondigen. Maar de Bijbel laat ook duidelijk zien dat alle mensen de neiging hebben om anders te zondigen. Mozes had onder andere duidelijk een bijzonder probleem met woede. Voor David was seks een van zijn grootste zwakheden. Voor Petrus was er zowel hoogmoed als lafheid. Voor Ed Shaw is het (met tal van andere hevige concurrentie), seksuele immoraliteit van hetzelfde geslacht.
Mijn aantrekking tot hetzelfde geslacht zien als deel en onderdeel van de erfzonde is echt behulpzaam.
Mijn aantrekking tot hetzelfde geslacht zien als deel en onderdeel van de erfzonde is echt behulpzaam. Het helpt me om het te zien als iets wat ik zelf niet ongedaan kan maken; het hoort bij wat het voor mij is om een ontsierde beelddrager te zijn. Maar tegelijkertijd houdt God mij verantwoordelijk voor hoe ik er op reageer en of ik er naar handel. God hield Mozes verantwoordelijk voor zijn woede, ziet David als schuldige voor zijn overspel, zegt dat Petrus verkeerd is vanwege zijn trots en lafheid, en beschouwt de keren dat ik mijn seksuele aantrekkingskracht op mensen van hetzelfde geslacht heb uitgeoefend als een zonde. Een deel van de waardigheid van het mens-zijn is dat onze daden gevolgen hebben. Gevolgen die God serieus neemt – serieus genoeg om zijn Zoon naar het kruis te sturen om mensen als Mozes en David en Petrus en Ed te redden van het betalen van de volle prijs voor onze zonde. De erfzonde zegt mij dat ik schuldig ben, en dat ik niets kan doen om mij van die schuld te bevrijden – maar als gevolg daarvan wijst Hij mij wonderbaarlijk op de Verlosser die met die schuld kan afrekenen en dat ook doet door die schuld voor mij weg te wassen.
Gods soevereiniteit
De tweede meest behulpzame waarheid is die van Gods soevereiniteit: zijn volledige en volstrekte controle over alle dingen, over alle mensen, over mij allemaal. Nu vermindert dit – op de een of andere manier – niet de menselijke verantwoordelijkheid, mijn verantwoordelijkheid voor wat ik denk, doe en zeg. Maar het geeft me wel de zekerheid dat er niets is dat mij is of zal overkomen dat mijn Vader God niet kan nemen en gebruiken voor mijn welzijn. De Bijbel staat daar zelfs garant voor (Romeinen 8:28-29). De ‘alle dingen’ die Hij voor mijn welzijn zal gebruiken, moeten ook mijn aantrekking tot hetzelfde geslacht omvatten. Het is zeker mijn persoonlijke ervaring dat het datgene is wat hij het meest gebruikt om mij meer en meer op hem te laten lijken.
De ‘alle dingen’ die mij beloofd zijn dat hij voor mijn welzijn zal gebruiken, moeten ook mijn aantrekking tot hetzelfde geslacht omvatten.
We leren van het Bijbelse verhaal van Jozef dat God meer dan in staat is om iets te nemen dat op zichzelf duidelijk verkeerd is (zijn broers die Jozef in Egypte tot slaaf verkopen) en het te gebruiken om iets goeds te bereiken in zijn leven – en het leven van anderen (Jozefs benoeming tot minister-president van Egypte en het voortbestaan van de hele natie – en zijn familie – als gevolg daarvan).
En dus, hoewel mijn interesse in de oorzaken van aantrekking tot hetzelfde geslacht vaak voortkwam uit een verlangen om mijn seksuele verlangens te veranderen, denk ik dat ik me beter kan concentreren op wat God heeft laten gebeuren als gevolg van mijn aantrekking tot hetzelfde geslacht: veel daarvan positief in mijn leven en het leven van anderen. Ik ben bij dit alles geholpen door enkele woorden van de puriteinse kerkpredikant John Flavel. Hij gebruikt de taal van de 17e eeuw, maar zijn woorden hebben krachtig gesproken in mijn leven in de 21e. Dus, haal diep adem, lees langzaam, en doe uw voordeel met de prachtige bijbelse waarheden die hij vandaag op uw leven toepast:
‘Het kan uw hart ondersteunen, te bedenken dat God in deze moeilijkheden dat werk verricht waarin uw ziel zich zou verheugen, als u het ontwerp ervan zou zien. Wij zijn vertroebeld door veel onwetendheid, en zijn niet in staat te onderscheiden hoe bepaalde voorzienigheden neigen tot de vervulling van Gods ontwerpen; en daarom, zoals Israël in de woestijn, murmureren wij dikwijls, omdat de Voorzienigheid ons rondleidt in een huilende woestijn, waar wij blootstaan aan moeilijkheden; hoewel Hij ons toen leidde, en nu leidt, langs de rechte weg naar een stad van woonplaatsen. Als u kon zien hoe God in Zijn geheime raad het hele plan van uw verlossing precies heeft uitgestippeld, zelfs tot in de kleinste middelen en omstandigheden; als u de bewonderenswaardige harmonie van de goddelijke bedelingen kon zien, hun onderlinge betrekkingen, samen met de algemene eerbied die zij allen hebben voor het laatste einde; als u de vrijheid had om uw eigen keuze te maken, dan zou u, van alle omstandigheden in de wereld, die kiezen waarin u nu bent. De Voorzienigheid is als een merkwaardig wandtapijt dat uit duizend snippers bestaat, die afzonderlijk nutteloos lijken, maar samen een prachtige geschiedenis voor het oog vormen. 3
Amen.
- Zie bijvoorbeeld J. Michael Bailey e.a., ‘Sexual Orientation, Controversy and Science’, Psychological Science in the Public Interest. Accessed 13 December 2019.
- Zie, bijvoorbeeld, Julie Bindel & Paul Burston, ‘Is There A Gay Gene?’, Guardian. Accessed 27 June 2019.
- John Flavel, Keeping the Heart, (CreateSpace Independent Publishing Platform, 2016), p.40.