Niektóre z naszych ulubionych postaci historycznych urodziły się w grudniu. Nie jesteśmy w stanie wymienić ich wszystkich, ale oto garść osób, których życie będziemy świętować.
Walt Disney: 5 grudnia 1901 roku
Walter Elias Disney był szkicownikiem od najmłodszych lat, a jego kreskówki z lat 20. odniosły taki sukces, że w końcu otworzył własne studio, w którym narodziła się Myszka Miki. Zawsze szukając większych i lepszych rzeczy, Disney wyprodukował pierwszy pełnometrażowy film animowany w 1937 roku (Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków), był wczesnym użytkownikiem telewizji i otworzył Disneyland w 1955 roku. Ale aby zbudować imperium, trzeba sprawować poważną kontrolę – nawet nad rzeczami mało prawdopodobnymi. Przykład w punkt: Przez 43 lata pracownicy parków rozrywki Disneya mieli zakaz zapuszczania włosów na twarzy. Wszystko zmieniło się w 2000 roku (cztery lata po śmierci Disneya), kiedy to firma zdecydowała się pozwolić pracownikom płci męskiej nosić wąsy, co było logicznym wyborem, ponieważ sam Disney nosił je przez całe życie. Jest jednak pewien haczyk: Pracownicy muszą mieć wąsy już w momencie zatrudnienia lub zapuszczać je na wakacjach. Wygląd „wąsów do kosza” nie jest dozwolony.
Sammy Davis Jr: 8 grudnia 1925 roku
Sammy Davis, Jr. był przeznaczony do show-biznesu. Urodzony w rodzinie dwóch wodewilistów, zaczął występować na scenie w wieku czterech lat, a jego debiut filmowy można obejrzeć w wieku siedmiu lat w krótkometrażowym filmie Rufus Jones For President (1933). Kariera Davisa obejmowała wodewil, standup comedy, śpiew, taniec, musicale na Broadwayu, filmy i telewizję. Był członkiem niesławnej grupy Rat Pack, wraz z Frankiem Sinatrą, którego urodziny również przypadają w tym miesiącu. Był również szczególnie znany ze swoich wrażeń celebrytów, które można zobaczyć tutaj, w tym imponującą mimikę Michaela Jacksona.
Emily Dickinson: 10 grudnia 1830 roku
Renomowana poetka Emily Dickinson spędziła większość życia w domu w Amherst w stanie Massachusetts, otoczona rodziną. Choć często pamięta się ją jako odludka, Dickinson prowadziła godne uwagi życie towarzyskie – nawet do granic skandalu. Możemy tylko spekulować, w jaki sposób jej wielu plotkarskich kochanków mogło przyczynić się do namiętności w jej romantycznych wierszach.
Ada Lovelace: 10 grudnia 1815 roku
Augusta Ada King-Noel zmarła w wieku 36 lat, ale w swoim krótkim życiu zdołała odcisnąć poważne piętno na ludzkości. Jako młoda kobieta Lovelace pracowała dla profesora Charlesa Babbage’a, który w latach 30. XIX wieku opracował teoretyczny komputer. Powierzył on młodej Adzie zadanie wymyślenia, jak wprowadzić dane, aby komputer mógł, no cóż, obliczyć. Genialna matematyczka stanęła na wysokości zadania i stworzyła pierwsze na świecie oprogramowanie komputerowe, na sto lat przed tym, jak pojawił się prawdziwy komputer, który mógłby je wykorzystać. Weźcie to, współcześni koderzy.
Frank Sinatra: 12 grudnia 1915 roku
Frank Sinatra mógł mieć w sobie powietrze łatwości, ale rozpoczął swoje życie w trudny sposób. Kleszcze użyte do sprowadzenia go na świat pozostawiły dożywotnią bliznę na jego lewej szczęce i uszkodzone ucho. I choć zawsze był niepewny siebie z powodu swojego wyglądu, nie przeszkodziło mu to w zostaniu ikoną. „Ol’ Blue Eyes” rozpoczął swoją karierę piosenkarską w big bandach w latach 30-tych, bez trudu wcielił się w rolę nastoletniego heartthroba w latach 40-tych i zaczął występować w filmach, gdzie udowodnił, że jest naturalny. W latach 50. Sinatra miał swój własny program telewizyjny i zdobył Oscara za piosenkę From Here to Eternity (nie wspominając o wielu nagrodach Grammy). Kiedy sprzedaż jego płyt spadła, Sinatra został dyrektorem wytwórni płytowej, ale ostatecznie powrócił ze swoją muzyką zarówno w latach 60-tych, jak i 70-tych, ciągle dodając do swoich aktorskich osiągnięć.
Shirley Jackson: 14 grudnia 1916
W latach 40-tych, Shirley Jackson była gospodynią domową i matką czwórki dzieci z poważnymi literackimi uzdolnieniami (i aspiracjami). Pewnego dnia w 1948 roku, usiadła, aby napisać o pomyśle, nad którym się zastanawiała. W ciągu zaledwie dwóch godzin stworzyła opowiadanie „The Lottery”, o małym miasteczku, w którym co roku mieszkańcy losują kartki papieru, a jeden pechowy „zwycięzca” zostaje ukamienowany. Opublikowane w The New Yorker było natychmiastową sensacją – bo czytelnicy byli przerażeni. Magazyn został zalany telefonami i listami, ludzie anulowali swoje prenumeraty, a inni jeszcze, wierząc, że to nonfiction, pytali, jak mogą być świadkami rytuału w tej historii. Jackson nie powiedział nic, woląc jej pracę, aby mówić na własną rękę. Ona poszła na piśmie kilka więcej dobrze przyjętych powieści, głównie horror i trochę humoru. „Loteria” stała się od tego czasu klasycznym utworem myślowym i lekturą obowiązkową w wielu szkołach.
Jane Austen: 16 grudnia 1775 roku
Jane Austen pisała swoje serce od najmłodszych lat, ale nie opublikowała swojej pierwszej powieści aż do 1811 roku, kiedy miała 36 lat. Zmysłowość i wrażliwość sprzedawała się dobrze, więc Austen opublikowała Dumę i uprzedzenie w 1813 roku, powieść, którą ukończyła w wieku zaledwie 21 lat. Dwie kolejne powieści nastąpiły później, wszystkie opublikowane anonimowo. Dopiero po śmierci Austen w wieku 41 lat, jej prawdziwa tożsamość została ujawniona światu literackiemu. Dwie kolejne z jej powieści zostały opublikowane pośmiertnie.
Ludwig Van Beethoven: 16 grudnia 1770 roku
Niemiecki kompozytor Ludwig van Beethoven znalazł się we właściwym miejscu we właściwym czasie, aby wypełnić pustkę po śmierci Mozarta. Beethoven stał się gwiazdą rocka na królewskich dworach i w salach koncertowych Europy, a jego ego dorównywało sławie. Gdy około 30. roku życia zaczął szwankować mu słuch, przestał występować i poświęcił się komponowaniu. Beethoven powrócił w 1824 roku, kiedy to zadebiutował IX Symfonią, która stała się jego najsłynniejszym dziełem w historii.
Clara Barton: 25 grudnia 1821 roku
Clarissa Harlowe Barton (która wolała być nazywana Clarą) pracowała jako urzędniczka w Waszyngtonie, gdy rozpoczęła się wojna secesyjna. Zobaczyła potrzebę i poszła do pracy wspierając wojska Unii żywnością, zaopatrzeniem i opieką medyczną. Barton starała się o pozwolenie na dostarczanie żywności i środków medycznych do klinik na linii frontu, gdzie została uznana za „Anioła pola bitwy”. Barton poszukiwała również zaginionych żołnierzy i pracowała nad identyfikacją tych, którzy spoczywają na cmentarzach. Dowiedziała się o Międzynarodowym Czerwonym Krzyżu podczas wizyty w Europie w 1869 roku i zgłosiła się jako wolontariuszka do organizacji podczas wojny francusko-pruskiej. Jej służba wywarła wrażenie na urzędnikach Czerwonego Krzyża w Europie, a Barton spędziła następne kilka lat lobbując w Stanach Zjednoczonych, aby otworzyć rozdział – Amerykański Czerwony Krzyż – który został założony w 1881 roku.
Henri Matisse: 31 grudnia 1869 roku
Henri Matisse był czołowym artystą ruchu fowistycznego, choć jego sztuka ewoluowała podczas ponad pół wieku pracy. Najbardziej znany ze swoich obrazów, Matisse był również rzeźbiarzem i drukarzem, ale przed tym wszystkim, podążał bardziej praktyczną ścieżką kariery: prawem. Matisse ukończył studia prawnicze i pracował jako urzędnik w kancelarii prawnej, kiedy w 1899 roku zachorował na zapalenie wyrostka robaczkowego. Jego matka przyniosła mu farby do wykorzystania podczas rekonwalescencji, a reszta była już historią.
.