30 Alexander The Great Quotes To Push You To Greatness

Last Updated on June 20, 2020

Alexander the Great jest jedną z najbardziej pamiętnych postaci w historii ze względu na to, co był w stanie osiągnąć w młodym wieku. Podbił większość znanego świata w swoim czasie, zanim większość dzisiejszych młodych ludzi wyszła z college’u.

W ciągu jedenastoletniej podróży przejechał ponad 10 000 mil, stoczył i wygrał 70 bitew i przejął terytoria od Egiptu po Indie. Nazywano go „wielkim” ze względu na jego nieporównywalne umiejętności dyplomatyczne i geniusz wojskowy w zakresie obsługi różnych populacji, które podbił.

Młody Aleksander

Aleksander III Macedoński, znany również jako Aleksander Wielki, żył od 21 lipca 356 r. p.n.e. do 10 lub 11 czerwca 323 r. p.n.e. Był synem Olimpias i króla Filipa II Macedońskiego. Jazdy konnej i walki nauczył go nie kto inny jak Leonidas z Epiru, krewny jego matki.

Lysimachus z Akarnanii został zwerbowany przez króla, aby nauczyć Aleksandra pisać, czytać i grać na lirze. Przez następne trzy lata był uczony przez Arystotelesa. Pozostawali w korespondencji przez cały czas trwania kampanii Aleksandra w drugiej połowie jego życia.

Aleksander, król Macedonii

Podczas festynu z okazji ślubu siostry Aleksandra król Filip II został zabity przez macedońskiego szlachcica o imieniu Pausanias. W wieku 19 lat Aleksander był zdeterminowany, by przejąć tron w każdy możliwy sposób. W końcu zdobył poparcie armii macedońskiej, a także poparcie wysokich rangą urzędników, z którymi wcześniej walczył.

Aleksander został ogłoszony królem feudalnym przez armię, która pomogła mu również zabić wszystkich innych potencjalnych spadkobierców korony. Olimpia pozostała wierna swojemu synowi, więc również podjęła działania i zamordowała córkę króla Filipa II i Kleopatry. Doprowadziła nawet samą Kleopatrę do samobójstwa.

Mimo że Aleksander był feudalnym królem Macedonii, wciąż nie miał kontroli nad Ligą Koryncką. Południowe stany Grecji stały się nawet podzielone, ponieważ świętowały odejście Filipa II. Aleksander wysłał swoją armię na południe i zmusił cały region Tesalii do uznania jego przywództwa.

Godne uwagi podboje

W 334 roku Aleksander rozpoczął swoją azjatycką wyprawę i wiosną tego samego roku dotarł do Troi. Stoczył bitwę z armią króla Dariusza III gdzieś w pobliżu rzeki Granicus. Podobnie jak we wszystkich poprzednich kampaniach, Aleksander wyszedł zwycięsko z wojny z siłami Dariusza.

Dariusz i Aleksander zmierzyli się ponownie latem 333 roku. Chociaż armia Aleksandra miała przewagę liczebną nad wrogiem, wykorzystał on taktykę wojskową, by mieć przewagę. Wielki zdobywca wymyślił formacje, które rzuciły Persów na kolana, zmuszając Dariusza do ucieczki.

Następnym punktem jego programu było przejęcie Egiptu. Aleksander nie pocił się przy tym podboju, ponieważ Egipt natychmiast upadł bez żadnego oporu. Kiedy armia perska ostatecznie upadła, Aleksander został nazwany „Królem Azji, Królem Babilonu i Królem Czterech Ćwiartek Świata.”

Kampanie końcowe

Kiedy Aleksander przebywał w Azji Środkowej, zakochał się w córce lokalnego władcy o imieniu Roksana. W końcu została ona jego ostatnią żoną.

Jego ludzie byli już zmęczeni, ale on wciąż naciskał na ziemię, którą Grecy nazywali „Indiami” (choć w rzeczywistości był to dzisiejszy Pakistan). Użył miasta Taxila jako bazy operacyjnej po zawarciu sojuszu z innym lokalnym władcą o imieniu Taxiles.

W zamian za zapasy i miasto dane mu przez Taxiles, Aleksander musiał walczyć z lokalnym władcą o imieniu Porus. Aleksander zgodził się walczyć z jego armią, która podobno liczyła 200 masywnych słoni. Ich bitwa miała miejsce nad rzeką Hydaspes w 326 r. p.n.e.

Porus znajdował się na przeciwległym brzegu, gdzie zajął pozycję obronną. Aleksander nie spieszył się i zbadał teren, zanim zbudował flotę statków. Wykorzystał je, by dać Porusowi fałszywe poczucie bezpieczeństwa, każąc mu odpowiedzieć na siły Aleksandra, które sprawiały wrażenie, że zamierzają przekroczyć rzekę.

Aleksander zaatakował ponownie w środku nocy i przekonał się, że kawaleria Porusa nie była tak doświadczona jak jego. Mimo że Porus został w końcu schwytany, miał odwagę powiedzieć Aleksandrowi, by traktował go jak króla. Pod wrażeniem jego odważnych słów Aleksander postanowił uczynić go sojusznikiem.

Śmierć

Aleksander planował przejąć Rzym i Kartaginę, ale zmarł z powodu malarii. Miał 32 lata, gdy odszedł w Babilonie (obecnie Irak) w 323 r. p.n.e. Kilka miesięcy po jego śmierci jego żona Roksana urodziła im syna. Po śmierci Aleksandra całe jego imperium upadło, a narody w jego obrębie walczyły ze sobą o władzę.

Prawdopodobnie najważniejszym dziedzictwem pozostawionym przez Aleksandra było rozprzestrzenianie się kultury greckiej. Jego panowanie utorowało drogę do nowej ery w historii, znanej jako epoka hellenistyczna. Do dziś kultura grecka wywiera potężny wpływ na wszystkie obszary, które wcześniej podbił Aleksander.

Oto najbardziej pamiętne cytaty Aleksandra Wielkiego, które zainspirują cię do spełniania marzeń i pokonywania lęków.

Aleksander Wielki Cytaty

„Nie ma nic niemożliwego dla tego, kto będzie próbował.” – Aleksander Wielki

„Jestem dłużnikiem mojego ojca za to, że żyję, ale mojego nauczyciela za to, że dobrze żyję.” – Aleksander Wielki

„Nie boję się armii lwów prowadzonych przez owcę; boję się armii owiec prowadzonych przez lwa.” – Aleksander Wielki

„Grób teraz wystarcza temu, dla którego świat nie był wystarczający.” – Aleksander Wielki

„Ale zaprawdę, gdybym nie był Aleksandrem, byłbym Diogenesem.” – Aleksander Wielki

„Od postępowania każdego zależy los wszystkich.” – Aleksander Wielki

„Król nie zabija posłańców.” – Aleksander Wielki

„Teraz boicie się kary i błagacie o życie, więc puszczę was wolno, choćby z innego powodu, abyście mogli zobaczyć różnicę między greckim królem a barbarzyńskim tyranem, więc nie spodziewajcie się, że spotka was ode mnie jakaś krzywda.” – Aleksander Wielki

„Nie ma już światów do podbicia!” – Aleksander Wielki

„Naszymi wrogami są Medowie i Persowie, ludzie, którzy przez wieki wiedli życie miękkie i luksusowe; my z Macedonii przez minione pokolenia byliśmy szkoleni w twardej szkole niebezpieczeństwa i wojny. Przede wszystkim my jesteśmy wolnymi ludźmi, a oni niewolnikami.” – Aleksander Wielki

„Przez każde pokolenie rodzaju ludzkiego toczyła się nieustanna wojna, wojna ze strachem.” – Aleksander Wielki

„Ci, którzy mają odwagę ją pokonać, stają się wolni, a ci, którzy są przez nią podbici, są zmuszeni cierpieć tak długo, aż zdobędą się na odwagę, by ją pokonać, albo zabierze ich śmierć.” – Aleksander Wielki

„Mój skarb leży w moich przyjaciołach.” – Aleksander Wielki

„Nie ma nic niemożliwego dla tego, kto będzie próbował.” – Aleksander Wielki

„Jeśli chodzi o granicę dla czyjejś pracy, to ja osobiście nie uznaję żadnej dla człowieka wysoko myślącego, poza tym, że sama praca powinna prowadzić do szlachetnych osiągnięć.” – Aleksander Wielki

„Chwała wieńczy czyny tych, którzy narażają się na trudy i niebezpieczeństwa.” – Aleksander Wielki

„Ze swej strony sądzę, że dla człowieka ducha nie ma innego celu i kresu jego trudów, jak tylko same trudy.” – Aleksander Wielki

„Jakiekolwiek posiadanie zdobędziemy mieczem, nie może być pewne ani trwałe, ale miłość zdobyta życzliwością i umiarkowaniem jest pewna i trwała.” – Aleksander Wielki

„Wolałem przewyższać innych w znajomości tego, co doskonałe, niż w rozległości mojej władzy i panowania.” – Aleksander Wielki

„Wolałbym żyć krótko w chwale, niż długo w zacietrzewieniu.” – Aleksander Wielki

„Postępujmy tak, aby wszyscy ludzie pragnęli być naszymi przyjaciółmi, a wszyscy bali się być naszymi wrogami.” – Aleksander Wielki

„Każde światło nie jest słońcem.” – Aleksander Wielki

„Jest coś szlachetnego w tym, że słyszę o sobie źle, gdy dobrze mi się powodzi.” – Aleksander Wielki

„Trud i ryzyko są ceną chwały, ale piękną rzeczą jest żyć z odwagą i umrzeć pozostawiając wieczną sławę.” – Aleksander Wielki

„Celem i przedmiotem podboju jest unikanie robienia tego samego, co podbici.” – Aleksander Wielki

„Jakże wielkie są niebezpieczeństwa, którym muszę stawić czoła, by zdobyć dobre imię w Atenach.” – Aleksander Wielki

„Przy odpowiednim nastawieniu znikają narzucone przez samego siebie ograniczenia.” – Aleksander Wielki

„Nie pilnuję zwycięstwa.” – Aleksander Wielki

„Jakiekolwiek posiadanie zdobędziemy mieczem, nie może być pewne ani trwałe, ale miłość zdobyta życzliwością i umiarkowaniem jest pewna i trwała.” – Aleksander Wielki

„Niebo nie może znieść dwóch słońc, ani ziemia dwóch panów.” – Aleksander Wielki